گونه‌شناسی کاربست روش تفسیری نوآورانه قرآن‌به قرآن در سده اخیر
محورهای موضوعی : نامه الهیات
مرضیه میرزایی
1
(گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
سید محمدعلی ایازی
2
(گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
Faculty of Law, Theology)
کلید واژه: ", گونه‌شناسی", , ", روش تفسیری قرآن‌به قرآن", , ", نوآوری تفسیری", , ", قرآن‌بسندگی", ,
چکیده مقاله :
این پژوهش ناظر به کاربست روش نوآورانه در تفسیر قرآن‌به قرآن در سده اخیر است، که مدعیان فراوانی دارد و انتظار می‌رود به دلیل روش یکسان حداقل خروجی نه یکسان، که هماهنگ داشته‌باشند، ولی برخی مشمول تکفیر و ضلالت میشود و یک تفسیر در اوج ستایش قرار‌می‌گیرد. در این پژوهش با استمداد از از روش شناسی علوم انسانی، گونه‌شناسی، گونه‌های‌های روش تفسیر قرآن‌به قرآن را معرفی کرده، و ضمن تحلیل و ریشه‌یابی تفاوتها در قالب گونه‌شناسی، برای دست‌یابی به خودآگاهی دراین روش و برای مفهومینه کردن یک چارچوب نظری براساس مباحث روش و گونه‌‌های آن برای توسعه و تعمیق آن در تفسیر قرآن به‌قرآن تلاش میشود.میزان انحصار در استناد به قرآن در مسیر کشف متفاوت است و باعث تفاوت در نتیجه نیز شده‌است. این مقاله تلاش می‌کند که در قالب سه گونه: تفاسیر قرآن بسنده، تفاسیرتلفیقی قرآنبهقرآن و قرآن‌به‌روایات، تفاسیر قرآنبهقرآن و روش‌‌های موازی، به تفاوتها توجه دهد. در این تیپولوژی سعی شده‌است مصادیق با ذکر مثال در تفاسیر معاصری که اذعان به محصور بودن دست‌یابی به کشف مراد الهی به قرآن دارند؛ نشان داده‌شود. دراین پژوهش، شواهد پراکنده را جستجوکرده و تلاش کردم با یک شکل‌دهی منسجم و فهم‌پذیر به گونه‌شناسی دست‌یابم. پژوهش قصد داوری ندارد؛ بلکه با گونه‌شناسی بر ظرافت استفاده از نوع روش تفسیر و چگونگی استناد به قرآن توجه خواهد‌داد.
This research examines innovative methods in the interpretation of the Qur'an with the Qur'an in the last century, and many Commentators claim this method. In such a way that some interpretations are condemned and rejected and some are at the height of praise. This article has decided, to refer to the academic methodology and typology of interpreting the Qur'an with the Qur'an, (the Quran has self-enlightenment and explanation). While analyzing and finding the roots of the differences in the form of typology, to achieve awareness of this method and to conceptualize a framework that is based on the topics of the method. The methods develop and deeply interpret the Qur'an with the Qur'an. It is one of the most important methods of interpretation but the degree of monopoly quoting the Qur'an is different and has caused a difference in the result This article tries to pay attention to the typology in the form of three: interpretations of the Qur'an that are sufficient, only Quran: interpretations that combine Qur'an with Qur'an and the Qur'an with Sonna (narrations), interpretations of Qur'an with Qur'an and parallel other methods. In this typology, examples have been tried by citing examples in contemporary interpretations. I searched the scattered evidence in the interpretations and tried to achieve a typology with a coherent and understandable formation. This research does not intend to judge; Rather, with typology, it will pay attention to the subtlety of using the type of interpretation method and how to refer to the Quran.