مطالعه رابطه بین مصرف رسانه‌ای و میزان سرمایه اجتماعی مدیران راهنمایی و دبیرستان منطقه 2 شهر تهران
محورهای موضوعی : جامعه شناسی
معصومه فریدی ثانی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، گروه جامعه شناسی؛ تبریز- ایران)
مجید ظروفی
2
(دانشگاه آزاد اسلامی واخد شبستر)
کلید واژه: سرمایه اجتماعی, مصرف رسانه‌ای, مدیران مقاطع راهنمایی و دبیرستان اعتماد اجتماعی,
چکیده مقاله :
در پژوهش حاضر سعی شد نقش رسانه ها بر سرمایه اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی مدیران راهنمایی و دبیرستان منطقه 2 شهر تهران بود که از میان 298 نفر از جامعه ی آماری 177 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه ی سرمایه ی اجتماعی دلاویز بود که هنجاریابی عوامل آن در ایران نیز صورت گرفته و پایایی و اعتبار آن نیز به تایید رسانده است. منظور ازمصرف رسانه ای، تلویزیون و اینترنت و تلفن همراه بود. نتایج پژوهش نشان داد بین ابعاد سرمایه اجتماعی و مصرف رسانه ای همبستگی معناداری وجود دارد. نتیجه اصلی پژوهش حاضر وجود همبستگی مثبت و معنادار بین میزان استفاده از رسانه ها با سرمایه اجتماعی بود. یعنی با بالا رفتن میزان استفاده از رسانه ها، سرمایه اجتماعی نیز افزایش می یابد. این امر ما را به نقش مهم رسانه ها بر نگرش افراد آشنا می کند و لزوم پرداختن به این مسئله را دو چندان می کند.
This paper studies the effect of media on social capital. This is a descriptive and correlational study that the population of it is all secondary and high school administrators in Tehran region 2 (298). 177 people were selected as the sample of the study by random sampling method. Delaviz social capital questionnaire was used as a tool which the normalization of its elements were conducted in Iran and also its reliability and validity has been approved. The media consumption in this study includes the use of Internet, TV and Mobile phone. The results show that, there is a meaningful relationship between social capital and media consumption. It means that, the more media consumption the more social capital will be. In this way the role of media is more obvious.
پوتنام، ر. (1384). جامعه برخوردار، سرمایه اجتماعی و زندگی عمومی. چاپ شده در تاجبخش، کیان، سرمایه اجتماعی، اعتماد، دموکراسی و توسعه، تهران: شیرازه.
حسینپور، ج؛ و دیگری. (1390). بررسی رابطه میزان مصرف رسانهها و میزان سرمایه اجتماعی شهروندان تهرانی. برنامهریزی رفاه و توسعه اجتماعی. شماره 6. صص 174-129.
رفیعپور، ف. (1378). آناتومی جامعه: مقدمهای بر جامعهشناسی کاربردی. تهران: شرکت سهامی انتشار. چاپ اول.
رسولی م، ر؛ و دیگری. (1390). بررسی نقش رسانههای جمعی در شکلگیری سرمایه اجتماعی در بین شهروندان شهر یزد. فرهنگ ارتباطات. دوره 1 (1). صص 94-61.
کلمن، ج. (1377). بنیادهای نظریه اجتماعی. ترجمه: م، صبوری. تهران: انتشارات نشر نی. چاپ اول.
ویندال، س؛ و دیگران. (1376). کاربرد نظریه‌های ارتباطات. ترجمه: ع، ر، دهقان. مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
Putnam, R., D. (1993). Making democracy work. Civic traditions in modern italy. Princeton, NJ, Princeton University Press.
Putnam, r., d. (2000). Bowling alone; the collapse and revival of American community. New York: Simon and Schuster.
Stafford, Glen. (2004). Accumulating cultural capital? Some lessons from history for understanding mainland Chinese in Australian high schools, Center for Asian Studies, university of Adelaide.
Uzzi, B. and S. Dunlap. (2005). "How to build your network." Harvard Business Review.
83 (12), P.p: 53-60.
Warde, Alan. (2002). Theories of Practice and Consumption. Paper for European Sociological Association, Bergen.
Weininger, Elliot, Lareau, Annette. (2007). Cultural Capital and Education, In The Encyclopedia of Sociology. Edited by George Ritzer, Oxford: Blackwell.
_||_