بررسی رابطه بین سبک زندگی (سلامت ‌محور) و سرمایه فرهنگی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد هادی‌شهر در سال تحصیلی 94-1393

محورهای موضوعی : جامعه شناسی

داوود حسن‌زاده یامچی ¹ (دانش‌آموخته کارشناسی‌ارشد جامعه‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز- ایران.)
محمدباقر علیزاده اقدم ² (عضو هیات علمی دانشگاه تبریز، گروه علوم اجتماعی؛ تبریز- ایران.)

تاریخ دریافت : 1395/04/06 تاریخ پذیرش : 1395/04/06 تاریخ انتشار : 1393/08/01

کلید واژه: سلامت جسمانی, سلامت اجتماعی, سبک زندگی سلامت‌محور, سلامت روان‌شناختی, سلامت معنوی, سلامت محیطی و سرمایه فرهنگی,

چکیده مقاله :

سبک زندگی، از جمله مباحثی است که امروزه در حوزه های متعدد، توسط اندیشمندان اجتماعی مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. سبک زندگی، شیوه زندگی شخص یا گروه است که شامل الگوهایی از روابط اجتماعی، مصرف، اوقات فراغت و هم چنین نوع نگرش ها و ارزش ها استتحقیق حاضر به بررسی رابطه بین سرمایه فرهنگی و سبک زندگی (سلامت محور) در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد هادی شهر می پردازد . پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی؛ از نظر ماهیت، توصیفی- همبستگی و از نظر روش، پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد مرکز هادی شهر بوده و برابر با آمار 1800 نفر می باشد. نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران، 317 نفر در نظر گرفته شده است. جهت گردآوری داده ها از دو پرسشنامه سبک زندگی LSQ و پرسشنامه سرمایه فرهنگی بهره گرفته شد. در این پژوهش ده فرضیه مطرح شد که یافته های پژوهش نشان می دهد که بین بعد ورزش و تندرستی، کنترل وزن و تغذیه، پیشگیری از بیماری ها، سلامت روان شناختی، سلامت اجتماعی، سلامت معنوی، اجتناب از داروها، مواد مخدر و الکل، پیشگیری از حوادث از ابعاد سبک زندگی سلامت محور و سرمایه فرهنگی رابطه معنی داری وجود دارد ولی بین سلامت جسمانی و سلامت محیطی و سرمایه فرهنگی رابطه معنی داری وجود ندارد.

چکیده انگلیسی:

Lifestyle is being discussed nowadays by social scientists in different areas. Lifestyle is a style of life of the person or group that includes patterns of social relations, consumption, leisure, as well as attitudes and values. The present study examines the relationship between cultural capital and lifestyle (health-based) among students of Islamic Azad University of HadiShahr. Thisstudy is a functional and cross-correlation and its method is survey. The population of the study consisted of all students in University who are 1800 students among whom 317 students was selected by Cochran formula as the sample of the study. Two questionnaires of LSQ lifestyleand cultural capital were used to collect data.In this study, ten hypotheses proposed that the findings show that there is a meaningful relationship between sports and fitness, weight control and nutrition, disease prevention, mental health, social health, spiritual health, avoiding drugs, alcohol and drugs, prevention of accidents as the dimensions of health-based lifestyle and cultural capital. But there isn’t a meaningful relationship between physical health and environmental health and social capital. 

منابع و مأخذ:

اباذری؛ و دیگری. (1381). از طبقه اجتماعی تا سبک زندگی، رویکردهای نوین در تحلیل جامعه­شناختی هویت اجتماعی. نامه‌ علوم اجتماعی. شماره 20، صص 27-3.

ابراهیمی، ق؛ و دیگری. (1391). بررسی جامعه­شناختی سرمایه فرهنگی بر مدیریت بدن، (مطالعه تجربی جوانان شهر گیلان غرب). جامعه­شناسی کاربردی. سال بیست و سوم، شماره پیاپی (45)، شماره اول.

ابراهیمی، ق؛ و دیگری. (1389). سرمایه ­فرهنگی، مدیرت ظاهر و جوانان (مطالعه­ی دختران و پسران شهر بابلسر). زن در توسعه و سیاست. شماره 30.

احمدی، ح؛ و دیگران. (1389). بررسی عوامل اجتماعی- فرهنگی مرتبط با سلامت روانی دانشجویان دانشگاه شیراز. مجله تخصصی جامعه­شناسی. سال اول، شماره اول.

احمدی، ع؛ و دیگری. (1390). «کاربرد مفهوم سرمایه فرهنگی در گستره تحقیقات تجربی با تاکید بر جامعه­شناسی آموزش و پرورش». نامه فرهنگ و ارتباطات. شماره 3، صص 84-55.

احمدی، ف. (1389). تناسب پیش فرض­های رویکرد کیفی با مفاهیم کیفیت زندگی. سمینار کشوری کیفیت زندگی و ارتقاءسلامت. 17 و 19 اسفند 1389، چابهار.

ادگار، ا؛ و دیگری. (1388). مفاهیم کلیدی در نظریه فرهنگی. ترجمه: ن، علی­تقویان. تهران: دفتر برنامه‌ریزی اجتماعی و مطالعات فرهنگی و پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی. چاپ اول، ص540.

آزاد ارمکی؛ و دیگری. (1384). جهان ایرانی: مسجد و کافی­شاپ. فصلنامه انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات­. سال ۱، شماره ۴.

اسمیت، ف. (1383). درآمدی بر نظریه­ی فرهنگی. ترجمه: ح، پویان. تهران: دفتر پژوهش­های فرهنگی. ص 224.

اللهیاری، ت؛ و دیگران. (1393). بررسی رابطه بین فرهنگ مدیریت خطا و پیامدهای ایمنی در بین کارکنان صنعت پتروشیمی. مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت­ها. دوره 2، شماره 2.

دالوندی، ا؛  و دیگران. (1391). مجله تحقیقات کیفی در علوم سلامت. 1 (4)، صص343-332.

Abel, T. (1991). Measuring health lifestyles in a comparative analysis: theoretical issues and empirical findings. SocSci Med. 32(8), P.p: 899-908.

Abel, T.  (2003). Cultural Capital in Health Promotion. Schwabenheim: Peter Sabo. P.p: 128-131.

Abel, T.  (2007). Cultural capital and social inequality in health. J Epidemiol Community Health.

Becker, P. (1982). Psychologie der seelischen Gesundheit.Göttingen: Hogrefe.

Bourdieu, P. (1984). Distinction: A social critique of the judgment of taste. London: Routledge.

Bourdieu, P. (1984). Distinction.NewYork: Routledge & Kegan paul.

Chaney, D. (2002). Cosmopolitan art and cultural citizenship. Theory, Culture and Society. 19(1-2), P.p: 74-157.

Cockerham, WC. (2005). Health lifestyle theoryand theconvergence of agency and structure. J Health SocBehav. 46(1), P.p: 51-67.

Compos, G. T. (2002). Quality of life differences between first-year undergraduate financial aid and non-aid recipients. Virginia Polytechnic Institute and State University Blacksburg, Virginia [On-line]. Available: www.scholar.lib.vt.edu/

Westgate, C. E. (1996). spiritual wellness and depression in journal of counseling anddevelopment. no. 130.