مطالعه میزان گرایش سرپرستان خانوار مناطق ده‌گانه شهرداری تبریز به گردشگری و رابطه آن با متغیرهای رسانههای جمعی، سرمایه اقتصادی و سرمایه اجتماعی
محورهای موضوعی : جامعه شناسیمعصومه آفتابی 1 , محمد عباس‌زاده 2
1 - دانش‌آموخته کارشناسی‌ارشد جامعهشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز- ایران.
2 - دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه تبریز - ایران (نویسنده مسئول).
کلید واژه: رسانههای جمعی, سرمایه اقتصادی, سرمایه اجتماعی و گردشگری سلامت,
چکیده مقاله :
بررسی نقش رسا نه های جمعی ، سرمایه اقتصادی و سرمایه اجتماعی درگرایش به گردشگری سلامت از مهم ترین اهداف این پژوهش است. در این پژوهش که به روش پیمایشی انجام شده 400 نفر از سرپرستان خانوار تبریزی ازمناطق ده گانه شهرداری تبریز با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب و با کمک ابزار پرسشنامه مورد مطالعه قرار گرفتند. 31 درصد جامعه آماری این تحقیق را زنان و 69 درصد را مردان تشکیل داده اند. نتایج نشان داد ( 3/53 درصد) پاسخگویان تبلیغات رسانه ای را از مهم ترین ابزارهای تبلیغاتی برای تمایل به گردشگری می دانند. نتایج نشان می دهد ، بین دو متغیر میزان رضایت از رسانه های جمعی و گرایش به گردشگری سلامت ارتباط معنی داری وجود دارد. بین دو متغیر سرمایه اقتصادی و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد. بین متغیر سرمایه اجتماعی و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد. هم چنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی نشان می دهد متغیرهای مستقل سرمایه اقتصادی ، استفاده از رسانه های جمعی و رضایت از رسانه های جمعی بیشترین تاثیر را بر متغیر وابسته گرایش به گردشگری سلامت دارند و دراین میان متغیر مستقل رضایت از رسانه های جمعی با 20 درصد بیشترین سهم را در تبیین گردشگری سلامت دارد و پس از آن نیز متغیر مستقل میزان استفاده از رسانه های جمعی 19 درصد متغیر وابسته گرایش به گردشگری سلامت را تبیین می کند.
Studying the role of mass media, economic capital and social capital in orientation to health tourism is among the most important goals of the present research. In this research, 400 family heads from 10 districts of Tabriz municipality were selected as the sample size using clustered sampling method, being studied with the aid of questioner research tool. 31% of statistical population of the study involves women and 69% of it involves men. Findings of the study indicated that, 53.3% of the respondents introduced mass media as one of the most important advertisement tools for orientation to health tourism. Results of the study indicated that, there is a significant relationship between the two variables of satisfaction from mass media and orientation to health tourism. There is also a direct and significant relationship between the two variables of economic capital and orientation to health tourism among family heads of Tabriz city. Also, there is a direct and significant relationship between the two variables of social capital and orientation to health tourism among family heads of Tabriz city. Moreover, regression analyses results indicated that, independent variables of economic capital, use of mass media and satisfaction from mass media had the most effect on the dependent variable of orientation to health tourism. Meanwhile, independent variable of satisfaction from mass media with 20% had the most shares in explaining health tourism and after that independent variable of level of use of mass media explained 19% of dependent variable of health tourism.
اکبری، رضا. (1388). بررسی تاثیر تبلیغات بر جذب گردشگران، (نمونه: گردشگری بینالملل شهر اصفهان). جغرفیا وتوسعه. شماره 17، صص 147-145.
الوانی، سیدمهدی؛ پیروخت، معصومه. (1385). فرایند مدیریت جهانگردی. دفتر پژوهشهای فرهنگی. چاپ اول.
ذاکری هامانه، راضیه؛ افشانی، سیدعلیرضا؛ عسکری ندوشن، عباس. (1391). بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و میزان احساس امنیت اجتماعی در شهر یزد، مجله جامعهشناسی ایران. دوره سیزدهم، شماره 3، صص 97-85.
ذالی بیگلو، محمدحسین؛ حیدری، رحیم؛ غریب خواجه، سعید. (1392). بررسی میزان احساس امنیت گردشگران در تبریز. فصلنامه دانش انتظامی آذربایجان شرقی. سال سوم، شماره 2، صص 8-2.
راجی، حسین. (1391). بررسی و مطالعه در خصوص توسعه زمینههای جذب توریسم در راستای توسعه اقتصادی شهر رویان. دومین همایش ملی راهکارهای توسعه اقتصادی با محوریت برنامهریزی منطقهای. ص 3.
رسولزاده، مریم؛ حسننژاد، مریم. (1391). بررسی و اولویتبندی روشهای تبلیغات موثر در جذب گردشگر در استان خراسان رضوی، (مطالعه موردی: شهر طرقبه). فصلنامه مطالعات گردشگری. دوره اول، شماره اول، ص 1.
رکنی، لادن؛ احمدپور، محمدباقر؛ رضایی، مهدی. (1387). بررسی گردشگری سلامت، (در جزیره کیش بر اساس نیازسنجی درمانی کشورهای حاشیه خلیج فارس). ششمین همایش علمی فرهنگی گردشگری. صص 93-2.
روحانی، حسن. (1388). درآمدی بر نظریه سرمایه فرهنگی. نشریه راهبرد.سال هجدهم، شماره 53، صص 8-6.
ساعی، علی؛ نائیجی، مختار؛ رضایی، محمد. (1389). ارتباط بین تبلیغات و جذب گردشگری فرهنگی در ایران، (موردی گردشگران خارجی فرهنگی اصفهان). دانشنامه علوم اجتماعی. دوره 1، شماره 4، صص 72-70.
شریفی، نوید. (1391). بررسی رابطه بین رونق گردشگری و سرمایه اجتماعی در مناطق ساحلی دریای خزر. فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری. سال هفتم، شماره 71، ص 62.
صیدانی، سید اسکندر؛ هدایتی مقدمه، زهرا. (1389). نقش امنیت در توسعه گردشگری. فصلنامه تخصصی علوم اجتماعی. دانشگاه آزاد واحد شوشتر، سال چهارم، شماره هشتم، ص 102.
طیبی، سید کمیل؛ جباری، امیر؛ بابکی، رواله. (1386). بررسی رابطه توسعه گردشگری و رشد اقتصادی ایران. پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی، ویژه اقتصاد. سال هفتم، شماره 26، ص 93.
عباسی، سمیرا. (1391). تحلیل اثر تبلیغات بر گردشگری و بررسی ابزار تبلیغات موثر بر جذب گردشگران. نشریه بازاریابی تبلیغات. ص 2.
غفاری، رامین. (1386). گردشگری و توسعه پایدار شهری. دوره شانزدهم، شماره 63، ص20.
فتحاللهی، فرشته. (1389). چشمههای آب گرم، توانمندی شهر رامسر در عرصه توریسم درمانی. فصلنامه علمی و پژوهشی. شماره 4، ص 15.
کمالی مهاجر، مرضیه؛ فراخانی، بنفشه. (؟). گردشگری فرهنگی راهکاری جهت توسعه گردشگری پایدار حوزه خلیج فارس، با تاکید بر جزایر کیش و قشم. دومین همایش گردشگری و طبیعتگردی ایران زمین.
هزارجریبی، جعفر. (1390).احساس امنیت اجتماعی از منظر توسعه گردشگری. مجله جغرافیا و برنامهریزی محیطی. شماره 22، ص 131.
_||_