بررسی رضایت ذی‌نفعان سازمانی با مدیریت مهندسی سازمانی و رویکرد مهندسی اجتماعی
محورهای موضوعی : جامعه شناسی
ناصر فقهی فرهمند
1
(عضو هیئت علمی (دانشیار) گروه مدیریت، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران)
کلید واژه: رضایت ذی‌نفعان سازمانی, مدیریت مهندسی سازمانی و رویکرد مهندسی اجتماعی,
چکیده مقاله :
از آن جا که از مهم ترین عوامل بقاء سازمان، پاسخگویی مناسب به توقعات ذی نفعان سازمانی می - باشد، امروزه ذی نفعان سازمانی با حق انتخاب، کالا یا خدمات با کیفیت پایین را نمی‌پذیرند و سازمان‌ها که با آحاد ذی نفعان سازمانی در ارتباط هستند، باید بتوانند به توقعات عقلایی جوابگو باشند. چون بحثی که اینک در محافل مدیریت جامعه‌شناسی مطرح است، بقاء و پایداری سازمان در جامعه است. در این راستا، هدف این بررسی یافتن راهکارهایی مناسب و کاربردی جهت افزایش رضایت ذی نفعان سازمانی از سازمان‌ها است تا این راهکارها بتواند مدیران را در جهت تصمیم گیری مناسب یاری رساند. لذا با این فرضیه که مهندسی سازمانی موجب جلب رضایت ذی نفعان سازمانی می‌گردد و با این سئوال که آیا مطلوبیت مهندسی سازمانی بر رضایت ذی نفعان سازمانی تاثیر دارد با آزمایش نظام یافته فرضیه، جهت بررسی راهکارهای مربوطه با روش توصیفی میدانی و ارایه پرسشنامه هایی به جامعه آماری این تحقیق شامل دو گروه ذی نفعان سازمانی و کارکنان 10 سازمان مختلف، اطلاعات لازم کسب و نتایج حاصله تأیید فرضیه را نشان داد. در واقع فرض H1 با اطمینان 95% تأیید و نتیجه گرفته شدکه کلیه این عوامل موجب جلب رضایت ذی نفعان سازمانی می‌گردند.
One of the most important factors in the survival of an organization is to properly meet the expectations of organizational stakeholders. Nowadays, organizational stakeholders with the right to choice do not accept low quality goods or services and organizations which are associated with organizational stakeholders should be held accountable to rational expectations. This study seeks to find suitable solutions to increase the satisfaction of organizational stakeholders from organizations that these solutions help managersto make appropriate decisions. So considering this hypothesis that the organizational engineering can be resulted in organizational stakeholder's satisfaction, this paper studies the effect of important factors such as organizational stakeholder's satisfaction in 10 different organizations and with 95 percent, confidence found that correlation of them is positive. It means that, all these factors can cause to the organizational stakeholder's satisfaction.
ایزاک، ا. (1376). راهنمای تحقیق و ارزشیابی در روانشناسی و علوم تربیتی. مترجم: ع، دلاور. تهران: انتشارات ارسباران. چاپ اول.
دفت، ر، ا. (1374). تئوری سازمان. مترجم: ع، پارساییان و دیگری. تهران: سازمان مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی. چاپ اول.
دیویس، ک؛ و دیگری. (1375). رفتار انسان در کار. مترجم: م، ع، طوسی. تهران: انتشارات مرکز آموزش مدیریت دولتی. چاپ سوم.
رابینز، ا، پ. (1383). مبانی رفتار سازمانی. مترجم: ع، پارساییان و دیگری. تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی. چاپ هفتم.
سعادت، ا. (1375). مدیریت منابع انسانی. تهران: انتشارات سمت. چاپ اول.
فقهی فرهمند، ن. (1380). فرآیند مدیریت اجرایی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، چاپ اول.
فقهی فرهمند، ن. (1380). مدیریت در ایران. کتابفروشی مرکز آموزش مدیریت دولتی تبریز، چاپ دوم.
فقهی فرهمند، ن. (1382). مدیریت پایای سازمان. تبریز: انتشارات فروزش. چاپ اول.
فقهی فرهمند، ن. (1382). مدیریت ساختار استراتژیک سازمان. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، چاپ چهارم.
فقهی فرهمند، ن. (1388). تدوین برنامه استراتژیک سازمان (علمی و عملی). تبریز: انتشارات فروزش. چاپ اول.
فقهی فرهمند، ن. (1390)، فرهنگ تخصصی مدیران. تبریز: انتشارات فروزش. چاپ اول.
فقهی فرهمند، ن. (1390). مدیریت تکنولوژی سازمان. تبریز: انتشارات فروزش. چاپ دوم.
فقهی فرهمند، ن. (1393). مدیریت رفتار سازمانی با رویکرد عدالت سازمانی بر مبنای سیستم خبره فازی (مطالعه موردی: سازمانهای صنعتی کوچک صنایع غذایی استان آذربایجانشرقی). فصلنامه مطالعات جامعه‌شناسی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، شماره 23، صص 28-7.
فقهی فرهمند، ن. (1393). بررسی نگرش مدیران میانی به نقش سرمایه انسانی سازمانی با رویکرد فرهنگ سازمانی با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و مدل مسیر. فصلنامه مطالعات جامعه‌شناسی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، شماره 25، صص 129-115.
فقهی فرهمند، ن. (1393). مدیریت استراتژیک سازمان. تبریز: انتشارات فروزش. چاپ دوم.
فقهی فرهمند، ن. (1393). مدیریت پویای سازمان. تبریز: انتشارات فروزش. چاپ سوم.
فقهی فرهمند، ن. (1394). مدیریت عملکرد سازمانهای اجتماعی. فصلنامه مطالعات جامعه‌شناسی. دانشگاه آزاداسلامی واحد تبریز، شماره 17، صص 54-43.
فقهی فرهمند، ن. (1395). مدیریت استراتژیک پیشرفته سازمان. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، چاپ اول.
کاتلر، ف؛ و دیگری. (1376). اصول بازاریابی. مترجم: ب، فروزنده. تهران: انتشارات آتروپات. چاپ اول.
کیا، م. (1373). تئوری‌های مدیریت و مدل‌های سازمان. تهران: مرکز آموزش مدیریت دولتی. چاپ اول.
محمدی، ا. (1382). مشتری‌مداری، مؤسسه خدمات فرهنگی رسا. تهران: چاپ دوم.
مقیمی، س، م. (1377). سازمان و مدیریت با رویکرد پژوهشی. تهران: نشر ترمه. چاپ اول.
میچل، ت. (1376). مدیریت در سازمان‌ها. مترجم: م، ح، نظری‌نژاد. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی. چاپ اول.
میرسپاسی، ن. (1373). مدیریت منابع انسانی و روابط کار. تهران: انتشارات مروارید. چاپ سیزدهم.
هوران، آ؛ و دیگری. (1381). QFD درخدمات. مترجم: ع، یزدان‌پناه. تهران: مرکزآموزش مدیریت دولتی. چاپ اول.
Bentler, P.M. & Chou, C. (1987). Practical issues in structural equation modeling, Sociological Methods and Research. 16, P.p: 78-117.
Brehm, J., & Wandy, R. (1997). Individual-Level evidence for the causes and consequances of social capital. American Journal of Political Science. 41 (3), P.p: 999–1023.
Chiu CH, Pan WH, Wei CJ. (2008). Does organizational culture impact patient safety management? Asian Journal of Health and Information Sciences. 3 (1-4), P.p: 88-100.
Clemente, M. N., & Greenspan, D. S. (2003). Culture clashes. Executive Excellence Journal. 16 (10), P.p: 1-12.
Craigie FC, Hobbs RF. (2004). Exploring the organizational culture of exemplary community health center practices. Fam Med. 2004 Nov-Dec; 36 (10): P.p: 733-8.
Ding, L., Velicer, W. F. & Harlow, L. L. (1995). Effects of estimation methods, number of indicators per factors and improper solutions on structural equation modeling fir indices, Structural Equation Modeling, A Multidisciplinary Journal. 2, P.p: 119-143.
Edwards D, Burnard P, Bennett K, HebdenU. (2010). A longitudinal study of stress and self- esteem in student nurses. Nurse Educ Today. 2010 Jan; 30 (1), P.p: 78-84.