بررسی رابطه میزان سرمایۀ فرهنگی مادر با سبک زندگی سلامت محور اطفال و کودکان (0-4) سالۀ شهر مشهد

محورهای موضوعی : جامعه شناسی

مهدی نیکخواه ¹ (کارشناس ارشد پژوهش علوم اجتماعی دانشگاه خوارزمی تهران، (نویسندۀ مسئول) [e-mail])
بیژن زارع ² (دانشیار، گروه جامعه شناسی، دانشگاه خوارزمی ، تهران ، ایران)
زینب کاوه ³ (استادیار ،گروه جمعیت شناسی، دانشگاه خوارزمی ، تهران، ایران)

تاریخ دریافت : 1398/10/20 تاریخ پذیرش : 1399/07/02 تاریخ انتشار : 1399/09/01

کلید واژه: سبک زندگی سلامت محور, سرمایۀ فرهنگی, سرمایه فرهنگی تجسم یافته, سرمایۀ فرهنگی عینیت یافته, سرمایه فرهنگی نهادینه,

چکیده مقاله :

هدف از انجامِ تحقیق حاضر، کشف رابطه میان سبک زندگیِ سلامت محورِ اطفال و کودکان (4-0) با سرمایۀ فرهنگیِ مادران در شهر مشهد بوده است. روشِ بکار رفته در این تحقیق پیمایش بوده و داده ها با ابزار پرسشنامۀ محقق ساخته جمع آوری شده اند. جامعه‌ی آماری این پژوهش کل زنان ازدواج کرده‌ی دارای حداقل یک فرزند 0 تا 4 سالۀ شهر مشهد در سال 94-1393 بوده که با استفاده از فرمول کوکران ، تعداد 384 نفر بعنوان حجم نمونه تعیین گردید. نمونه‌گیری به روش طبقه بندی متناسب با حجم انجام شده است. یافته ها نشان داد که بین سبک زندگی سلامت محورِ اطفال و کودکان (4-0) و سرمایه های فرهنگی مادران در شهر مشهد رابطۀ معنی دار و مستقیمی وجود دارد به این معنی که با افزایش میزان سرمایه های فرهنگیِ مادران، اطفال و کودکان 0 تا 4 ساله سبک زندگی سالم تری خواهند داشت. رابطۀ ابعاد سرمایۀ فرهنگی از جمله سرمایۀ فرهنگی عینیت یافته، سرمایه فرهنگی تجسم یافته و سرمایۀ فرهنگی نهادینه نیز با متغیر سبک زندگی سلامت محور اطفال و کودکان 0 تا 4 ساله در شهر مشهد نیز مورد تأیید قرار گرفت. در مجموع، سرمایۀ فرهنگی 18 درصد از تغییرات متغیر وابسته را پیش بینی کرده است.

چکیده انگلیسی:

The purpose of this study was to explore the relationship between the healthy lifestyle of children (0-4) years old with the cultural capital of mothers in Mashhad. The method used in this research was survey and the data were collected by a researcher-made questionnaire. The statistical population of this study was all married women with at least one child aged 0 to 4 years in Mashhad in 2014-2015, Using the Cochran's formula, 384 people were determined as the sample size. Sampling was done by classification method according to the volume.The findings showed that there is a meaningful and direct relationship between the healthy lifestyle of children (0-4) and the cultural capital of mothers in Mashhad, which means that by increasing the amount of cultural capital of mothers, children from 0 to 4 years old will have a healthier lifestyle. The relationship between cultural capital dimensions including embodied cultural capital, objectified cultural capital and institutional cultural capital were also confirmed by the variable of healthy lifestyle of children aged 0-4 years old in Mashhad. In total, cultural capital predicts 18 percent of the variation in dependent variable.

منابع و مأخذ:

باینگانی، ب.، ایراندوست، ف.، و احمدی، س. (1392). سبک زندگی از منظر جامعه شناسی: مقدمه ای بر شناخت و واکاوی مفهوم سبک زندگی. مهندسی فرهنگی، 77، 74-56.

حمیدی، ن.، و فرجی، م. (1386). سبک زندگی و پوشش زنان تهران. فصلنامۀ تحقیقات فرهنگی، 1، 92-65.

ربانی، ر.، و رستگار، ی. (1387). جوان، سبک زندگی و فرهنگ مصرفی. ماهنامۀ مهندسی فرهنگی، 24و23، 53-44.

سلطانی، م. (1391). تعیین کننده های اجتماعی و سرمایه ای سبک زندگی سلامت محور سالمندان تهرانی. پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه خوارزمی. تهران.

عباس زاده، م.، علیزاده اقدم، م.، بدری گرگری، ر.، و ودادهیر، ا. (1391). بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر سبک زندگی خود مراقبتی شهروندان. فصلنامۀ مطالعات توسعۀ اجتماعی، 141-120.

عباس زاده، م. علیزادۀ اقدم، م. ب.، و رحیمی دهگلان، ن. (1393). سنجش میزان تأثیر سازه های جامعه شناختی بر رفتارهای سلامت محور بین شهروندان شهر ارومیه. مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، 2، 260-239.

علیزاده اقدم، م. (1389). تحلیل جامعه شناختی سبک غذایی شهروندان تبریزی. فصلنامۀ علمی-پژوهشی رفاه اجتماعی، 44، 318-258.

قاسمی، و.، ربانی، ر.، ربانی، خ.، و علیزاده اقدم، م. (1387). تعیین کننده های ساختاری و سرمایه ای سبک زندگی سلامت محور. مسائل اجتماعی ایران، 213-181.

کیهان، م. (1391). سبک زندگی و اوقات فراغت در جامعۀ مدرن. فصلنامۀ مطالعات جوان و رسانه، 8، 123-99.

گیدنز، آ. (1382). چشم انداز خانواده. (م. جلایی پور, مترجم) فصلنامۀ بازتاب اندیشه، 44، 21-13.

نوغانی، م.، آهنچیان، م.، و رفیعی، م. (1390). تأثیر سرمایه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بر موفقیت آزمون سراسری ورود به دانشگاه. جامعه شناسی آموزش و پرورش، 1، 218-191.

نیازی، م.، و کارکنان، م. (1386). تبیین جامعه شناختی رابطۀ سرمایۀ فرهنگی خانواده با هویت اجتماعی جوانان. فصلنامۀ مطالعات ملی، 80-56.

Abel, T. (1991). measuring health lifestyles in a comparative analysis. Soc. Sci. Med, 32, 899-908.

Cockerham, W. (2000). health lifestyles in Russia. social science and medicine, 51, 1313-1324.

Cockerham, W., Hinote, B., Abbott, P., & Haerpfer, C. (2004). Health lifestyles in central Asia: the case of Kazakhstan and Kyrgyzstan. Social Science & Medicine, 59, 1409–1421.

Cockerham, w., Rutten, A., & Abel, T. (1997). conceptualizing contemporary health lifestyles: moving beyond weber. the sociological quarterly, 38, 321-342.

Field, J. (2003). social capital. London and New York: routledge taylor & francis group.

Halldorsson, M., Cavelaars, A., Kunst, A., & Mackenbach, J. (1999). socioeconomics differences in health and well-being of children and adolescents in Iceland. Scand J Public Health, 43-47.

Mollborn, S., Hawkins, L., Lawrence, E., & Fomby, P. (2014). health lifestyles in early childhood. journal of health and social behavior, 55, 386-402.

Uitenbroek, D., Kerekovaska, A., & Festchieva, N. (1996). health lifestyle behavior and socio-demographic characteristics. Soc. Sci. Med, 43, 367-377.