تأثیر آموزش گروهی شناختی ـ رفتاری بر میزان پرخاشگری و هیجان‌خواهی رزمی کاران زن شهرستان آمل
محورهای موضوعی : تربیتیبهمن اکبری 1 , طوبی ثقتی 2 , مهدیه محمدزاده 3
1 - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
2 - مدرس گروه روان‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
3 - کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
کلید واژه: هیجان‌خواهی, درمان شناختی رفتاری, رزمی‌کاران, پرخاشگری,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش گروهی شناختی ـ رفتاری بر میزان پرخاشگری و هیجان‌خواهی رزمی‌کاران زن شهر آمل انجام شد. این تحقیق تجربی و به شکل میدانی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان رزمی‌کار 12تا 25 ساله شهر آمل در سال 89ـ1388 بودکه از این میان افراد واجد شرایط تعداد 40 نفر انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه گواه (20 نفر) و گروه آزمایشی (20 نفر) قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس هیجان‌خواهی زاکرمن (1979) و پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) استفاده شد. برنامه آموزش گروهی شناختی ـ رفتاری در 6 جلسه 90 دقیقه‌ای، هفته‌ای یک بار، برای آزمودنی‌های گروه آزمایش اجرا شد. پس از اتمام برنامه آموزشی، پس‌آزمون برای هر دو گروه آزمایش و گواه اجرا گردید. نتایج با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان داد که آموزش گروهی شناختی ـ رفتاری در گروه آزمایش معنی‌دار بوده است (0005/0P≤). به‌عبارت دیگر، آموزش گروهی شناختی ـ رفتاری موجب کاهش میزان پرخاشگری و هیجان‌خواهی گروه آزمایش، در مقایسه با گروه گواه، شده است.
This study aimed to examine the effect of cognitive –behavioral group training on aggression and sensation seeking rates among female martial artists in Amol city. The research was experimental in the form of field study. The statistical population included all the 12-25 year-old female martial artists in Amol city during 2009-2010. From the eligible 40 persons were selected and randomly assigned into one control group (20 persons) and one experimental group (20 individuals). For data collection, Sensation Seeking Scale (Zuckerman, 1979) and Aggression Questionnaire (Buss & Perry, 1992) were used. The cognitive – behavioral group training program was administered in six 90-minute sessions, once a week, for the experimental group. At the end of the training program, posttest was conducted for both experimental and control groups. The results, by using multivariate ANCOVA, showed that the effect of cognitive–behavioral group training have been significant (P≤0.0005). In other words, the cognitive–behavioral group training led to the reduction in aggression and sensation seeking rates in the experimental group, as compared with the control group.
Backmand, H., Kaprio, J., Kujala, U., & Sarna, S. (2001). Personality and mood of former elite athletes-A descriptive study. International Journal of Sports Medicine, 1(22):215-21.
Bandura, A. (1973). Aggression: A social Learning analysis. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Berkowitz, L. (1986). A survey of social psychology, CBS College Publishing com: 307.
Birkenstok, D.M., Jeannette, B., & Dorothy, M. (2006). Program to prepare children for Grommet insertion and adenoidectomy: A Gestalt therapy approach. Doctoral thesis, University of South Africa.
Buss, A.H., & Perry, M. (1992). The Aggression Question-naire. Journal of Personality and Clinical Psychology, 63,452-459.
Chandler, S.B., J.J. Dewayne, & P.S. Carroll (1999). Abusive Behaviors of college athletes. College Student Journal, 33(4).
Filho, M.G.B., Riberio, L.C.S., & Garcia, F.G. (2005). Comparison of personality characteristics between high-level Brazilian athletes and non-athletes .Revista Brasilia de Medicina do Esporte (English version), 11(2): 114-118
Frankel, F., Myatt, R., & Cantwell, D.P. (1995). Training outpatient boys to conform with the social ecology of popular peers: Effects on parent and teacher ratings. Journal of Clinical Child Psychology, 24, 300-310.
Frinter, M.P., & Rubinson, L. (1993). Acquaintance rape: the influence of alcohol, fraternity membership, and sports team membership. Journal of Sex Education and Therapy, 19:272-84.
Fuller, J.R. (1988).\"Martial arts and psychological health. British Journal of Medical Psychology, 61(4): 317-328.
Jacobus, J., & Reilly, V. (2008).Student evaluate Carle Rogers and Perl\'s relationship with Gloria: A brief report. The Journal of Humanistic Psychology, 48, 32-43.
Maxwell, J.P. (2004). Anger rumination: An antecedent of athlete aggression? Psychology of sport & Exercise, 5: 279-289.
Mayne, T.J., & Ambrose, T.K. (1999). Research review on anger in psycho therapy. Journal of Clinical Psychology. 55(3). 275-282.
Morgan, W.P., & Costill, D.L. (1996) .Selected psychological characteristics and health behaviors of aging marathon runners: longitudinal stud. International Journal of Sports Medicine, 17: 305-12.
Novaco, R.W., Chemtob, C.M.(1998). Anger in Psychotherapy. Journal of Clinical Psychology.55(3).353-363
Ostrov, J.M., Pilat, M.M., & Crick, N.R. (2006). Assertion strategies and aggression during early childhood: A short-term longitudinal study. Early childhood Research Quarterly, 21, 403-416.
Pavel, G., & Somov, R. (2007). Meaning of Life Group: Group application of logo therapy for substance use treatment. Journal for Specialists in Group Work, 32, 316-331.
Pellegrini, A.D. (2003). Perceptions and functions of play and real fighting in early adolescence. Child Development, 74, 1522-1533.
Schechter, G. (2008). Toward enhanced self-compassion and awareness of common humanity: An empirical study of experiential Gestalt workshops. Doctoral Thesis, The wright Institute.
Young, T.J. (1990). Sensation seeking and self reported criminality among student-athletes. Perceptual and Motor Skilled, 70, 959-962.
Zuckerman, M. (1979). Sensation seeking: Beyond the optimal level of arousal. Hillsdale, NJ: Erlbaum.