اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر خودتنظیمی یادگیری دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه شهر زنجان
محورهای موضوعی : تربیتی
1 -
کلید واژه: خودتنظیمی یادگیری, آموزش مهارتهای ارتباطی, دانش‌آموزان پسر دبیرستان,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف تعیین تأثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بر بهبود خودتنظیمی یادگیری دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه شهر زنجان در سال تحصیلی 92ـ1391 انجام گردید. روش پژوهش، آزمایشی از نوع پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه بود. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامۀ خودتنظیمی یادگیری زیمرمان و ماتینزپونز (1986) و برنامۀ آموزشی مهارتهای ارتباطی یونیسف (2004) بود. جامعۀ آماری پژوهش را همۀ دانش‌آموزان پسر پایۀ اول مقطع متوسطه شهر زنجان در سال تحصیلی 92ـ1391 تشکیل می‌داد که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، 60 نفر از آنها به تصادف انتخاب و در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. مداخلۀ آزمایشی (مهارتهای ارتباطی براساس بستۀ آموزشی یونیسف) بر روی گروه آزمایش در مدت 10 جلسۀ 90 دقیقه‌ای و یک بار در هفته اجرا شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش مهارتهای ارتباطی بر بهبود خودتنظیمی یادگیری دانش‌آموزان مؤثر است (001/0 P < ).
The purpose of this study was to investigate the effect of communication skills training on self regulation learning of male students of high-schools in Zanjan city in the school year 2012-13 (1391-92s.c.). The research method was experimental with pre test - post test with a control group. The tools used in this research were the Zimmerman & Mertinez-pons Self-regulation Learning Questionnaire (1986) and the UNISEF program for training communication skills (2004). The statistical population of the research included all of male high school students in grade one in Zanjan in school year 2012-13. From among them 60 students were selected by multi stage cluster random sampling method and assighned in to two experimental and control groups. Experimental intervention (communicative skills based on the UNICEF Training kit) was carried out in the experimental group in ten sessions, each session lasted ninety minutes once a week. The results of ANCOVA showed that the training of communication skills was effective in improvement of self regulation learning of students (P < 0.001).