طراحی نرم افزار آموزشی علوم پنجم ابتدایی مبتنی بر فراشناخت و بررسی تأثیر آن بر انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان
محورهای موضوعی : پژوهش در برنامه ریزی درسیلیلا پاک نیا 1 , محمد علی نادی 2 , یحیی صفری 3 , حسین مهدی زاده 4
1 -
2 -
3 -
4 -
کلید واژه: نرم‌افزارآموزشی, پیشرفت تحصیلی, فراشناخت, انگیزش,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش تأثیر نرم‌افزار طراحی شده با رویکرد فراشناخت بر انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره ابتدایی و روش انجام آن، شبه تجربی از نوع پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری، دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر کرمانشاه را که در سال تحصیلی 90 ـ 89 در مدارس این شهر مشغول بودند در بر می‌گیرد که شامل 12192 نفر است. 105 نفر از دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه انگیزش تحصیلی (ISM) و آزمون پیشرفت تحصیلی است. یافته‌ها نشان داد که بین نمرات انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان گروه‌های آزمایش و گواه، تفاوت معناداری وجود دارد. یافته‌های پیرامون مؤلفه‌های فرعی انگیزش تحصیلی بیانگر این است که میان نمرات دانش‌آموزان گروه‌های آزمایش و گواه در مؤلفه «گرایش به پیشرفت»، «اتکا به نفس»، «قدرت طلبی»، «هدف مداری»، «پاداش مادی» تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین میزان یادگیری دانش‌آموزان گروه‌های آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود دارد. ولی بین میزان یادداری دانش‌آموزان دو گروه تفاوت معناداری یافت نشد.
The aim of the study was the design of educational software for the fifth-grade sciences course based on meta-cognition and reviewing its impact on the motivation and academic achievement of students. Research method was quasi experimental with case control and pretest-posttest. Statistical population was 12192 students of primary school in Kermanshah. 105 students as the sample were selected by random cluster sampling method and pot in to the experimental and control groups randomly. Research´s data gathering tools were standard, academic motivation questionnaire and academic achievement test. Statistical analyzing was ANOVA and ANCOVA. The result showed that there was a statistical significant difference between the score of students motivation in experimental and control groups (p = 0.01). Finding the sub components about motivation showed that there were significant differences among the scores of experimental and control groups regarding the components of tendency to progress (p = 0.000), self- reliance (p = 0.009), hegemonies (p = 0.010), purpose circuit (p = 0.023), bonus material (p = 0.026). The results also indicated that there was a statistical significant difference between the scores of students learning in experimental and control groups (p = 0.015). However, there was no statistical significant difference between the scores of students retention in experimental and control groups (p = 0.077).