مکشا از دیدگاه مکتب بهکتی ویشنویی (از رامانوجه تا نانک)

محورهای موضوعی : مسیحیت

ابوالفضل محمودی ^{1 *} , سمانه تولیتی ^{2 *}

1 - ندارد
2 - ندارد

تاریخ دریافت : 1393/09/03 تاریخ پذیرش : 1393/09/03 تاریخ انتشار : 1386/01/01

کلید واژه: سمساره, کرمه, مکشا, بهکتی, جیون موکتی, ویدهه موکتی, رامانوجه,

چکیده مقاله :

انسان ها در طول تاریخ همواره به دنبال رسیدن به نجات و سعادت ابدی بوده اند و ازآن به تعابیر مختلف یاد کرده اند . هندوان نیز در پی اعتقاد به آموزۀ تناسخ وکرمه، این هدف رامترادف با مکشا یا نجات از چرخۀ سمساره و کرمه دانسته اند که روح در این حالت به اتّحاد غاییبا برهمن می رسد و می تواند سعادت و زندگی جاوید را تجربه کند . در این میان، اندیشمندانمکتب بهکتی با تکیه بر تعالیم بهگودگیتا (یکی از کتب مقدس هندو )، تفاسیر مختلفی را از راههایرسیدن به مکشا و چگونگی این جایگاه بیان کرده اند.این نوشتار بر آن است تا ضمن معرّفی مکشا و انواع گوناگون آن ، مختصری از دیدگاهها و نظرات شخصیّتهای برجسته مکتب بهکتی همچون رامانوجه ، نیمبارکه ، مدهوه ، ولبهه ، کبیر ونانک را ارائه دهد

چکیده انگلیسی:

Eternal deliverance and salvation has been searched and undergonevarious expressions by human beings during the different ages of history. InHinduism, According to doctrine of rebirth and karma, this goal is identicalwith mokša or liberation from cycle of samsāra and karma; by which spiritcan reach ultimate unity with Brahman and experience the eternal life anddeliverance. Bhakti thinkers have expressed different interpretations ofacquiring mokśa and quality of this station by relying on teachings of theBhagavadgitā- one of the sacred Hindu books.We intend to introduce mokśa, its various kinds, and opinions of somedominant thinkers of Bhaktī School such as Rāmānuja, Nimbārka, Madhva,Vallabha, Kabīr and Nānak.