معنادرمانی دینی رنج در مثنوی معنوی و بهشت گمشده
محورهای موضوعی : مسیحیت
1 - دانش آموخته دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، رشته ادیان و عرفان تطبیقی، تهران
کلید واژه: رنج, معنادرمانی, مثنوی معنوی, بهشت گمشده,
چکیده مقاله :
رنج واقعیت بدیهی و اجتناب ناپذیر زندگی انسان است و یکی از اهداف دین و دانش بشری کاهش و تسکین رنج بوده است. معنادرمانی یک رویکرد نوین روان درمانی است و یکی از اهداف آن تسکین یا تسهیل تحمل رنج از طریق یافتن معنا برای آن است. مسیحیت و اسلام، مانند ادیان دیگر، هم وجود رنج و چگونگی پیدایش آن را تبیین کرده اند و هم راه های مواجهه با رنج، پذیرش یا غلبه بر آن را به پیروان خود توصیه می کنند. متون ادبی دینی با توان تأثیرگذاری خاص خود در انتقال معنای تسکین‌دهنده ای که ادیان برای رنج قائل هستند می توانند در معنا دهی به رنج بسیار مؤثر باشند. روان درمانگران از اوایل قرن نوزدهم به اهمیت کتاب در فرایند روان درمانی واقف شدند و اکنون بیش از نیم قرن از زمان تدوین مبانی نظری کتاب درمانی می گذرد. در این میان متون ادبی دینی با الهام از جهان بینی دینی و تأثیرگذاری بر هر دو قلمرو شناختی و عاطفی مخاطب خود می‌توانند کاربرد فراوان داشته باشند. بهشت گمشده و مثنوی معنوی به ترتیب دو متن ادبی دینی بسیار مهم و نافذ در فرهنگ های مسیحی و اسلامی هستند. بنابراین سرایندگان این دو منظومه با توجه به منابع اصلی الهام خود باید بتوانند در تسکین رنج خوانندگان شان بسیار مؤثر باشند. این تحقیق نشان می دهد که در این زمینه مثنوی معنوی بسیار کاربردی تر از بهشت گمشده است.
Suffering is the undeniable and unavoidable fact of human life that itsalleviation or reduction has always been a significant goal for religionand Science. As a new psychotherapeutic approach, logotherapy, hasdefined alleviation of suffering or making it bearable by finding ameaning for it. Christianity and Islam, as other religions, has accountedfor suffering, explained its emergence and suggested certain attitudestowards it. Religious literary texts, by their capacity for conveyingmeaning to suffering can play a great role in giving a true meaning toour life. Since early 19th century, psychotherapist became aware of thebook reading affectivity in psychotherapeutic process and nowbibliotherapy has a half century of theoretical underpinnings. Religiousliterary text inspired by religious worldview and their effectiveness ininfluencing both emotional and cognitive components of their reader’smind can be extremely useful in psychotherapy of believers. ParadiseLost and Mathnavi Ma’navi, respectively, are two very influencing andhighly important text in Christian and Islamic cultures. So, inspired bytheir relative sacred texts can be highly effective in alleviating theirreader’s suffering. This essay illustrates that, in this context, MathnaviMa’navi is so much more effective than Paradise Lost.