اخلاق عرفانی سلبی به روایت ترزا آویلایی و مولوی
محورهای موضوعی : مسیحیت
بخشعلی قنبری
1
(ندارد)
کلید واژه: اخلاق عرفانی, اخلاق سلبی, عزلت گریزی, عزلت گزینی, فروتنی, ترزا, مولوی,
چکیده مقاله :
اخلاق عرفانی سلبی با اخلاق سلبی به معنای اعم کلمه تفاوت دارد، زیرا اخلاق عرفانی نه صرفاً با هدفاخلاقی زیستن، بلکه به منظور دستیابی به احوال عرفانی تنظیم شده است. عموم عارفان سنت های مختلف،نظام های اخلاقی مخصوص به خود دارند که در میان آنها اشتراکات فراوانی هم دیده می شود. عارفان اینسنت ها به تناسب نظام عرفانی شان از نظام اخلاقی سلبی خاصی هم پیروی م یکنند که متأثر از سنت دینی آنهااست. ترزا آویلایی و جلال الدین محمد مولوی از جمله این عارفا ناند که به رغم فاصلۀ زمانی و مکان یشان،در حوزۀ اخلاق عرفانی سلبی نقاط مشترک قابل توجهی دارند، چنان که هر دو در نظام اخلاق یشان به دوعنصر پرهیز از نومیدی و پرهیز از آمیختن با مردم (عزلت گزینی) به عنوان دو امر زمینه ساز ورود به سلوکاشاره کرده اند. افزون بر این دو عنصر، چند مفهوم اخلاقی دیگر نیز مورد عنایت این دو عارف بوده است کهصاحب این قلم با بهره گیری از روش های معناشناختی و تطبیقی به بررسی آنها پرداخته است.
The mystical negative ethics differs from negative ethics in general,because the mystical ethics has been adjusted to attain mystical statesnot merely living a moral life. Although mystics of different traditionsfollow different ethical codes, there are many similarities among them.Moreover, these mystics in accordance with their mystical traditionspursue special kinds of negative ethics. Among these mystics Teresa ofAvila and Jalāl al-dīn Rūmī are good examples. Although they lived indifferent times and places, there are considerable similarities in theirviews, especially in the field of negative mystical ethics. From theirviewpoint two important elements are necessary for beginning themystical journey: not to be despaired and renouncing the social life(eremitism). Other ethical concepts were also important to them, whichthis essay, by employing comparative method, tries to deal with them.