ارزیابی کیفیت منابع آب زیرزمینی منطقه دهرود و تنگ ارم دشتستان با استفاده از شاخص کیفیت آب (WQI)

محورهای موضوعی : محیط زیست

مهدیه عیدی ¹ (فارغ التحصیل کارشناسی ارشد گروه محیط زیست، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.)
فاضل امیری ² (دانشیار گروه منابع طبیعی و محیط زیست، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.)

تاریخ دریافت : 1401/01/15 تاریخ پذیرش : 1401/02/27 تاریخ انتشار : 1400/12/01

کلید واژه: آب‌های زیرزمینی, شاخص کیفیت آب, دهرود-تنگ‌ارم, پهنه‌بندی, کریجینگ,

چکیده مقاله :

ارزیابی کیفیت آب‌های زیرزمینی می‌تواند در مدیریت این منابع و برنامه ریزی ها برای آینده بسیار حایز اهمیت باشد. هدف این تحقیق، پایش کیفیت آب های زیرزمینی دشت دهرود- تنگه ارم در استان بوشهر در جنوب ایران با استفاده از شاخص کیفیت آب (WQI) است. برای این منظور، 10 منبع آب زیرزمینی در داخل دشت انتخاب و کیفیت آب آنها در سال های 1392 و 1399 در دو فصل خشک و تر اندازه‌گیری شد. شاخص کیفیت آب با استفاده از پارامترهای اسیدیته، کل مواد جامد محلول در آب، سختی کل، نیترات، سولفات، بی‌کربنات، کلرور، کلسیم، سدیم، پتاسیم و منیزیم محاسبه گردید. نتایج تحقیق نشان داد بهترین شاخص کیفیت آب با میانگین 142 متعلق به چاه شماره 5 (نزدیک آبادی تنگ‌ارم) و بدترین شاخص کیفیت آب با میانگین 789 مربوط به چاه 10 (نزدیک آبادی دهرود) است. از مقایسه نقشه‌های پهنه‌بندی که با استفاده از روش کریجینگ رسم شدند، مشخص گشت چاه‌های نزدیک به آبادی تنگ‌ارم از کیفیت بهتری برخوردار هستند و هرچه به سمت آبادی دهرود در جنوب‌شرقی آبخوان حرکت شد از کیفیت آب زیرزمینی کاسته گردید.

چکیده انگلیسی:

Groundwater quality assessment can be very important in managing these resources and planning for the future. This research aims to monitor the groundwater quality of the Dehroud-Tange Eram plain in Bushehr province in southern Iran using the water quality index (WQI). Therefore, 10 groundwater sources in the plain have been selected and their water quality has been measured from the years 2013 to 2020 in two seasons, dry and wet. The water quality index has been calculated using pH, TDS, total hardness, nitrate, sulfate, bicarbonate, chloride, calcium, sodium, potassium and magnesium. The results of the study showed that the best water quality index with an average of 142 belongs to well number 5 (close to Tange Eram village) and the worst water quality index with an average of 789 belongs to well number 10 (near Dehroud village). A comparison of zoning maps drawn using the Kriging method shows that wells near Tange Eram have better quality. As we move towards the village of Dehroud in the southeast of the aquifer, the quality of groundwater has decreased.