ساخت و هنجاریابی اولیه مقیاس میل به رفتارهای پر خطر در میان نوجوانان دختر
محورهای موضوعی :
فاطمه پاکی
1
(روانشناسی تربیتی علوم تربیتی دانشگاه اصفهان خوراسگان ایران)
زهرا یوسفی
2
(گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران)
محسن گل پرور
3
(گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران؛)
کلید واژه: مقیاس میل به رفتارهای پر خطر, روایی سازه, پایایی, دانش آموزان متوسطه دوم, دختران,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف ساخت و هنجاریابی اولیه مقیاس میل به رفتارهای پر خطر دانشآموزان متوسطه دوم انجام شد. روش پژوهش زمینه‌یابی و ابزارسازی و جامعه آماری کلیه دختران 15 تا 18 سال مقطع متوسطه دوم شهر اصفهان بودند. نمونه آماری شامل340 نفر بود که به شکل در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها از طریق آلفای کرانباخ، همبستگی پیرسون و تحلیل عامل اکتشافی تحلیل گردید. نتایج نشان داد همسانی درونی، پایایی بازآزمایی و هماهنگی سؤالات و خرده مقیاسهای مقیاس تمایل به رفتارهای پرخطر مناسب بود. شواهد بررسی روایی واگرا و همگرا با مقیاس سلامت روان و خطرپذیری نوجوانان ایرانی نشان داد که این مقیاس از روایی واگرا و همگرا برخوردار است. نتایج تحلیل عامل اکتشافی نشان داد که این مقیاس از سه عامل تشکیل شده که همبستگی هر عامل با نمره کل معنادار بود، همگی مؤید روایی سازه این مقیاس هستند. برای پرسشنامه دو هنجار درصدی و هنجار استاندارد تعیین شد که میتوان قضاوت هنجاری نمود. با توجه به این یافته‌ها میتوان نتیجه گرفت که مقیاس میل به رفتارهای پر خطر از ویژگی‌های مطلوب روان سنجی برخوردار است.
The purpose of this study was to construct and primary standardize of the high risk behaviors scale among second high school girls students. Research method was survey and instrument construction. The statistical population of this study consisted of all adolescent girls aged 15-18 years in Isfahan. The sample consisted of 340 secondary school girls who were selected through convenience (accessible) sampling. Researcher made High-Risk Behaviors Scale (HRBS), Iranian Adolescent's Risk Scale (IARS- Zadeh Mohammadi & Ahmadabadi, 2011) and General Health Questionnaire (GHQ- Goldberg, 1970) were used to gather the data. Data were analyzed using Cronbach's alpha, Pearson correlation and exploratory factor analysis. The results showed that internal consistency, test-retest reliability and questions and subscales coordination were appropriate. Evidence of divergent and convergent validity with Iranian adolescents' risk behaviors and mental health showed that high risk behaviors scale had divergent and convergent validity. Factor analysis confirmed construct validity of the scale. Providing percent norms and standard can help to determine normative judgment. Given these findings, it can be concluded that the high-risk behaviors scale for Adolescent girls has desirable psychometric properties and can be used in educational and research fields.