اثر کودهای آلی و شیمیایی همراه با کاربرد سیلیسیم بر ویژگی‌های مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد سرخارگل (Echinacea purpurea L.)
محورهای موضوعی : زراعت
حسن یحیی پور
1
(گروه زراعت، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران)
یوسف نیک‌نژاد
2
(گروه زراعت، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران. مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی،)
کلید واژه: کود آلی, محتوای کلروفیل, سرخارگل, نانوسیلیکون, وزن خشک اندام گیاهی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات کودهای آلی و شیمیایی همراه با کاربرد سیلیکون بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد سرخارگل (Echinacea purpurea L.)، در مزرعه ای واقع در استان مازندران، شهرستان آمل طی سال 1401 اجرا گردید. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل مصرف کودهای آلی و شیمیایی در چهار سطح (شاهد، کود دامی، ورمی‌کمپوست و کود شیمیایی) به عنوان عامل اصلی و کاربرد سیلیسیم در سه سطح (شاهد، سیلیکات پتاسیم و نانوسیلیس) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که یشترین صفات رشدی نظیر ارتفاع بوته، تعداد گل در بوته و سطح برگ با کاربرد کود شیمیایی حاصل شد. حداکثر وزن خشک اندام گیاهی با مصرف کود شیمیایی حاصل شد اگرچه اختلاف معنی‌داری با کاربرد ورمی‌کمپوست نداشت. بیشترین وزن خشک گل (429/3 گرم در متر مربع) با کاربرد کود شیمیایی حاصل شد که با مصرف ورمی‌کمپوست (417/3 گرم در متر مربع) اختلاف معنی‌داری نداشت. کاربرد هر دو منبع سیلیکون منجر به بهبود تعداد گل در بوته، سطح برگ و غلظت کلروفیل‌ها در مقایسه با تیمار شاهد گردید اگرچه کاربرد نانوسیلیکون اثرات بهبوددهندگی بالاتری در مقایسه با سیلیکات پتاسیم داشت. مصرف نانوسیلیکون به‌ترتیب موجب افزایش 9/6 و 7/4 درصدی وزن خشک گل در مقایسه با عدم کاربرد سیلیکون و کاربرد سیلیکات پتاسیم گردید. بنابراین، با توجه به نتایج مطالعه حاضر، کاربرد ورمی-کمپوست به عنوان جایگزین مناسب برای کودهای شیمیایی و استفاده از نانوسیلیکون جهت بهبود خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد سرخارگل معرفی می‌گردد.
This research was conducted with aim of investigating the effects of organic and chemical fertilizers along with silicon on morpho-physiological characteristics and yield of purple coneflower (Echinacea purpurea L.), in Mazandaran,, Amol during 2022. The experiment was cconducted as a split-plot in a randomized complete block design with three replications. The experimental treatments include the application of organic and chemical fertilizers at four levels (control, manure, vermicompost and chemical fertilizer) as the main plot and silicon at three levels (control, potassium silicate and nano-Si) were considered as sub plot. The results indicated that the most growth characteristics like plant height, number of flowers per plant and leaf area were obtained by chemical fertilizer. The highest dry weight of plant organ was achieved with use of chemical fertilizers. The highest dry weight of flowers (429.3 g.m-2) was obtained by chemical fertilizer, which was not significantly different from the use of vermicompost (417.3 g.m-2). The application of both sources of silicon led to improvement in the number of flowers per plant, leaf area, and concentration of chlorophylls compared with control, although the application of nano-Si had higher improvement effects compared with potassium silicate. The nano-Si increased the dry weight of flowers by 9.6 and 7.4% compared with non-application of silicon and potassium silicate, respectively. Therefore, according to the findings of the present study, application of vermicompost organic fertilizer is introduced as a suitable alternative to chemical fertilizers, as well as nano-Si application to improve the morpho-physiological characteristics and yield of purple coneflower.
_||_