اثر کاربرد پلیمرسوپرجاذب بر برخی صفات آگروفیزیولوژیک و عملکرد گیاه نخود تحت تنش کم‌آبی در منطقه هوراند
محورهای موضوعی : زراعت
سعیده بابایی
1
(دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زراعت، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران)
احمد افکاری
2
(استادیار فیزیولوژی گیاهی، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران.)
کلید واژه: پرولین, عملکرد دانه, کلروفیل, خشکی, کود,
چکیده مقاله :
به‌منظور بررسی اثر کاربرد پلیمر سوپرجاذب بر برخی از پارامترهای رشدی و عملکرد گیاه نخود در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 1401- 1400 در منطقه هوراند از توابع استان آذربایجان‌شرقی اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح آبیاری (آبیاری کامل به عنوان شاهد، محدودیت ملایم آبی یا قطع آبیاری در مرحله غلاف دهی و محدودیت شدید آبی یا قطع آبیاری در مرحله شروع گلدهی) و مقادیر مختلف سوپرجاذب (عدم استفاده از سوپرجاذب، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار) بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات مورد مطالعه نشان داد که اعمال تنش و اثر مصرف پلیمر سوپرجاذب بر تمام صفات مورد ارزیابی در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. برهم‌کنش تنش خشکی و پلیمر سوپرجاذب بر ارتفاع بوته، محتوای کلروفیل برگ، تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه و زیست توده در سطح احتمال یک درصد و بر سایر صفات اثر معنی‌داری نداشتند. به‌طوری که بیش‌ترین عملکرد دانه (94/1710 کیلوگرم در هکتار) به تیمار (آبیاری کامل و 150 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب) اختصاص یافت. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی مقادیر صفات فیزیولوژیکی مانند محتوای کلروفیل و محتوای نسبی آب برگ کاهش اما مقدار پرولین برگ افزایش یافت. در صورتیکه استفاده از سوپرجاذب به‌طور معنی‌داری صفات فیزیولوژیکی را افزایش داد. با توجه به نتایج به‌دست آمده سوپرجاذب موجب کاهش خسارات وارد شده در مواجه با خشکی شد.
In order to investigate the effect of using superabsorbent polymer on some growth parameters and performance of chickpea under drought stress conditions, a factorial experiment was carried out in the form of a randomized complete block design with four replications in the crop year of 2021 in Horand region of East Azarbaijan province. The experimental treatments include three levels of irrigation (full irrigation as a control, mild water restriction or irrigation interruption in the pod setting stage, and severe water restriction or irrigation interruption in the flowering stage) and different amounts of superabsorbent (no use of superabsorbent, 50, 100 and 150 kg/ha), respectively. The results of the analysis of variance of the studied traits showed that the application of stress and the effect of using superabsorbent polymer on all the evaluated traits were significant at the probability level of 1%. The interaction of drought stress and superabsorbent polymer on plant height, leaf chlorophyll content, number of pods per plant, grain yield and biological yield at the probability level of 1% and had no significant effect on other traits. so that the highest grain yield (1710.94 kg.ha-1) was given to the treatment (full irrigation and 150 kg.ha-1). The results showed that with increasing drought stress, the values of physiological traits such as chlorophyll content and relative water content of leaves decreased, but proline content of leaves increased. If the use of superabsorbent significantly increased the physiological traits. According to the obtained results, the superabsorbent reduced the damage caused by drought.
_||_