اثربخشی آموزش مسائل دینی بر رضایت زناشویی زوجین

محورهای موضوعی : روش ها و مدل های روانشناختی

مصطفی مقصودزاده ¹ , سیدجلال یونسی ²

1 - کارشناس ارشد مشاوره
2 - استادیار دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران

تاریخ دریافت : 1393/02/08 تاریخ پذیرش : 1393/02/08 تاریخ انتشار : 1392/09/01

کلید واژه: فرهنگ, رضایت زناشویی, آموزه‌های دینی,

چکیده مقاله :

پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثربخشی آموزش مسائل دینی بر رضایت زناشویی زوجین فرهنگی شهرستان بجنورد انجام گرفت. در این مطالعه از طرح تجربی پیش­آزمون-پس­آزمون همراه با گروه کنترلاستفاده شده و جامعه­ی آماری تحقیق، زوجینی فرهنگی که 5 سال از ازدواج آنها         می­گذشت، بود. گروه نمونه شامل 24 زوج بود که واجد شرایط 1- ازدواج اول زوجین باشد،       2-تحت روش­های دیگر مشاوره قرار نداشته باشند و 3- تاکنون اقدامی در جهت طلاق گرفتن انجام نداده باشند، بود. این 24 زوج به­طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابتدا پیش­آزمون از هر دو گروه گرفته شد. سپس برنامه­ی آموزشی به مدت 8 جلسه برای زوج­های گروه آزمایش اجرا گردید و در پایان یک هفته بعد از اتمام برنامه آموزشی، از هر دو گروه پس­آزمون گرفته شد. در این تحقیق آزمون t برای مقایسه­ی میانگین­های پیش­آزمون دو گروه گرفته شد. سپس داده­ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش مسائل دینی موجب افزایش سطح رضایت زناشویی در زوج­ها می­گردد و بیانگر آن است که توجه به فرهنگ در برنامه­ی آموزش خانواده موجب بهبود تاثیرپذیری برنامه­های آموزشی می­گردد.

چکیده انگلیسی:

This study aimed at determining the effectiveness of religious education on marital satisfaction among Bodjnoord Cultural Couples. The Experimental design with pretest, posttest, and control group was used. The population were (34 couples) with following features ; those who had married for at least 5 years ; or it  included their first marriage ; the other methods had not been consulted for them; no action had been done in order to get a divorce. These criteria were employed and produced 24 pairs randomly assigned to experimental and control groups. Both groups were tested, before the start of the training program, for 8 sessions for the couples and their families; after a week of training, both groups were tested. In this study, pre-test, and t-test were employed for comparison of the two groups, the data were analyzed by employing Analysis of Covariance (ANCOVA). The results showed that higher levels of marital satisfaction and religious education (in 2014) were used in the pairs. And, it also showed that the cultural training enhances the effectiveness of training programs in the family.