ارائه مدل اقتضایی کارآفرینی برای صنایع غذایی استان آذربایجان شرقی

محورهای موضوعی : مدیریت بازرگانی

منصور صدیق ¹ (مربی، دانشجوی دکتری، گروه مدیریت ،واحد تبریز ،دانشگاه آزاد اسلامی ،تبریز، ایران)
اصغر آذرکسب ² (کارشناس ارشد، گروه مدیریت ،واحد تبریز ،دانشگاه آزاد اسلامی ،تبریز، ایران)
سیدیاسر غیبی ³ (دانشجوی دکترای مدیریت مالی دانشگاه غازی آنکارا- ترکیه)
علیرضا بافنده زنده ⁴ (استادیار، گروه مدیریت ،واحد تبریز ،دانشگاه آزاد اسلامی ،تبریز، ایران)

تاریخ دریافت : 1394/11/06 تاریخ پذیرش : 1394/11/06 تاریخ انتشار : 1393/03/01

کلید واژه: کارآفرینی, صنایع غذایی, ویژگی های فردی, ویژگی های سازمانی,

چکیده مقاله :

در پژوهش حاضر کارآفرینی در صنایع غذایی استان آذربایجان شرقی و ارتباط عوامل فردی (شخصیتی)، و سازمانی با آن، با هدف ارائه مدل کارآفرینی طی اردیبهشت ماه 92 لغایت آذرماه 1392 مطالعه گردید. در این تحقیق میزان رابطه بین متغیرهای ویژگی‌های فردی(شخصی)، و سازمانی با کارآفرینی مورد بررسی قرار گرفته و فرضیه‌های تحقیق در همین راستا تنظیم شده است. این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی بوده، از نظر نوع هدف تحقیق، کاربردی می‌باشد و از روش پیمایشی جهت گردآوری داده‌ها استفاده گردیده است. کارکنان صنایع غذایی استان آذربایجان شرقی جامعه آماری این مطالعه می باشد و نمونه آماری طبق جدول مورگان و کرجسی به تعداد 260 نفر انتخاب گردید. انتخاب افراد پرسش شونده بصورت تعمدی، طبقه ای و سهمیه ای صورت گرفت، و جهت سنجش ویژگی های فردی (شخصیتی) و سازمانی پرسشنامه 95 سؤالی مبتنی بر طیف لیکرت تهیه و تدوین شد، که با استفاده از آزمون تی تست و فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در نتیجة تجزیه و تحلیل و آزمون فرضیه‌ها بین هر یک از متغیرهای ویژگی‌های فردی(شخصی)، و سازمانی با کارآفرینی رابطه معنی‌داری بدست آمده همچنین در اثر همزمان بین ویژگیهای یاد شده و کارآفرینی، رابطه معنی‌داری به دست آمد. مشخص شد که ویژگی‌های شخصیتی به تنهایی قادر است 64/59 درصد تغییرات کارآفرینی را تبیین نماید. ویژگی‌های فردی مؤثر بر کارآفرینی در صنایع غذایی به ترتیب از زیاد به کم؛ ریسک پذیری، نوآوری و پیش قدم بودن می‌باشد. همچنین ویژگی‌های سازمانی موثر بر کارآفرینی به ترتیب از زیاد به کم؛ سیستم پاداش، در دسترس بودن منابع، ساختار و ارتباطات، حمایت مدیریت و استراتژی کارآفرینانه می‌باشد.

چکیده انگلیسی:

In the present research, entrepreneurship in the food industries of East Azarbaijan Province and the relationship of personal (personality) as well as organizational factors with it were studied during the period from May, 2013 through December, 2013 with the aim of presenting an entrepreneurial model. The study focused on the rate of the relationship between the personal traits (personality) variables as well as organizational variables with entrepreneurship, and the research hypotheses were formulated in this regard. The research is of descriptive and applied type, and the survey method has been used in collecting the data. Accordingly, the staff of the food industries of East Azarbaijan Province were chosen as the statistical population and from among them 260 people was selected as the research sample based on Morgan and Krejcie table. The participants were selected by deliberate, stratified quota sampling technique. In order to measure the personal (personality) as well as organizational features, the researchers compiled a 95-item questionnaire based on Likert scale, which was analyzed by using T-test and Friedman test. The results of data analysis and testing the hypotheses indicated a significant relationship between each of the variables of personal and organizational features with entrepreneurship. Also, there was a significant relationship between the synchronic effect of these features and entrepreneurship. It was revealed that the personality features alone can explain 59.64 percent of entrepreneurship changes.the personal features affecting entrepreneurship in the food industries are ranked as risk-taking, innovation, and initiativeness. Likewise, the organizational features affecting entrepreneurship come in order of degree as reward system, availability of resources, structure and communications, management support, and entrepreneurial strategies.

منابع و مأخذ:

Aghazadeh, H., & Reza Zadeh, H. (2004). Organizational Entrepreneurs. Tadbir Monthly, 102, 10-16, (In Persian).

Ahmad Pourdariani, M., & Azizi, M. (2004). Entrepreneurship. Tehran: Mehrabb Ghalam Publishing, (In Persian).

Ahmad Pourdariani, M., & Moghimi, S. M. (2007). Entrepreneurship Foundations, Faraandish Publications, (In Persian).

Bart, C. (2006), ‘Product Strategy and Formal Structure in Entrepreneurship’, Strategic Management Journal, Vol. 7, No. 4.

Clark, Rob. (2011), ‘Entrepreneur advantages and disadvantages’. http://ezinearticles.com. Feb 2.

Farhangi, A. A., & Safarzadeh, H. (2007). Entrepreneurship (concepts, ideas, models and applications). Tehran: Labor and Social Security Institute, (In Persian).

Gnyawali, D. and D. Fogel. (1994), ‘Environments for Entrepreneurship Development: Key Dimensions and Research Implications, Entreperneuship Theory and Practice’, Baylir University.

Golshanestan Hashemi, S. M. (2003). Basics of Entrepreneurship Science. Isfahan: Jahad Daneshgahi, (In Persian).

Janet V. Denhardt &AND Robert B. Denhardt. (2007), ‘The New Public Service: serving, not steering’. M.E. Sharpe. New York.

Kollermeier, T. (1992), ‘Entrepreneurship and Transition’ in I. MacMillan & S. Birley (eds), ‘International perspectives on Entrepreneurial Research’,(Elsevier Since Publishers B. V.) Netherland.

Lewis, Goeff. (2007), ‘Who in the world is entrepreneurial?’, Journal of Fortune, Small business. June.

Moghimi, S. M. (2005). Entrepreneurship in Governmental Organizations. Tehran: Entrepreneurship Center, (In Persian).

Peykarjo, K., & Farzaneh, A. (2011). Organizational Entrepreneurship and Entrepreneurship Organizations. Tehran: Strategic Research Institute, (In Persian).

Saeedi Kia, M. (2009). Principles and Foundations of Entrepreneurship. Kia Publishing, (In Persian).

Shah Hoseini, A. (2007). Entrepreneurship. Tehran: Ayizh Publishing, (In Persian).

Zabihi, M. R., & Moghaddasi, A. (2006). Entrepreneurship from Theory to Practice, Mashhad: Publication of the World of Tomorrow and Posht Publication, (In Persian).