گفت و گو و شخصیت‌پردازی نمایشی در منظومه غنایی خسرو و شیرین نظامی
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی
وحیده شیرکوند
1
(استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد شهر ری (یادگار امام)- ایران)
سید احمد حسینی کازرونی
2
(استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد بوشهر- ایران)
کلید واژه: شخصیت‌پردازی, خسرو و شیرین, نظامی, شعر غنایی, Nezami, Characterization, نمایش‌نامه, Play, dialogue, گفت و گو, Khosro and Shirin, Lyrics,
چکیده مقاله :
منظومه خسرو و شیرین نظامی به عنوان نمونه‌ای عالی از ادب غنایی فارسی، ابعاد مختلفی از نوع نمایشی را در خود جای داده است. خسرو و شیرین نظامی از جهت گفت و گو و شخصیت‌پردازی بسیار غنی است، چه آنجا که دیالوگ مطرح می‌شود و چه در قسمت‌هایی که وجود مونولوگ ایجاب دانسته شده است. در این مقاله شده است با آوردن نمونه‌هایی از داخل متن به بررسی و تحلیل شخصیت‌ها و مکالمات آن‌ها در این اثر بپردازد و در نهایت به خوانندگان این باور داده شود که نمایشی بودن یک اثر با ادبی بودن آن منافاتی ندارد، خواه از نوع ادب غنایی باشد یا سایر انواع آن.
Nezami's lyrics, Khosro and Shirin, as a great example of Persian lyrics, have embedded different parts of dramatic type in it. Nezami's Khosro and Shirin is very significant in dialogue and characterization. It is also eminent when there is a necessity of monologue. By bringing the examples from the inside of the context, the writer in this essay has tries to analyze the characters and their dialogues and finally the readers can believe that a work can be both dramatic and literary, whether it is the lyrics type or other types.