بررسی نوستالژی عشق، هجران و حرمان در چهارپارۀ "قفل طلا"ی حمیدی شیرازی با تکیه بر عنصر تمثیل و شواهد تمثیلی
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسیغلامرضا حیاتی 1 , علی دهقان 2 , سید احمد حسینی کازرونی 3
1 - دانشجوی دکترای گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2 - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
3 - استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
کلید واژه: عشق, تمثیل, love, حسرت, نوستالژی, Allegory, nostalgia, حمیدی شیرازی, regret, Hamidi Shirazi,
چکیده مقاله :
در بررسی‌‌های ادبی، نوستالژی به شیوه‌‌ای از نگارش گفته می‌‌شود که بر پایۀ آن، شاعر یا نویسنده در سروده‌‌ها یا نوشته‌‌های خویش، گذشته‌‌ای را که در نظر دارد یا سرزمینی که یاد‌‌هایش را در دل دارد، حسرت آمیزانه و درد آلود ترسیم می‌‌کند و به قلم می‌‌کشد. حسرت، یاد گذشته، دل تنگی، غم غربت، درد جدایی و هجران و... از شاخصه‌‌های نوستالژی است. یکی از شاعران بزرگ معاصر که در اشعار رمانتیک و نوستالژیک خویش، نمونه‌‌های قابل توجهی از نوستالژی عشق، هجران و حرمان دارد، مهدی حمیدی شیرازی (1365-1293 خورشیدی) است. در این مقاله تلاش شده است با تکیه بر عنصر تمثیل و شواهد تمثیلی، نوستالژی عشق و هجران معشوق در یکی از اشعار زیبای حمیدی شیرازی مورد بررسی و تحلیل قرارگیرد.
Nostalgia in literary studies, is a method of writing said to be which on its basis, poet or writer, sorrowfully or painfully describes and depicts the past which has in his mind or the land which he has many memories from Its. Regret, memory of the past, grief of loneliness, homesickness, pain of separation are the characteristics of Nostalgia. One of the great contemporary poets who in his romantic and nostalgic poems has included considerable cases of love, separation and deprivation nostalgia is Dr. Mehdi Hamidi Shirazi (1293-1365 solar). In this article, it is attempted to study and analyze the love, separation and deprivation nostalgia of the beloved in one of the beautiful poems of Hamidi Shirazi by focusing on the element of allegory and allegorical evidences.
_||_