بررسی شاخصه های حکومت دینی در قصه‌های تمثیلی مثنوی مولوی
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسیفاضل عباس زاده 1 , اصبر حبیبی 2
1 - استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد پارس آباد مغان- ایران
2 - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد پارس آباد مغان، دانشگاه آزاد اسلامی، پارس آباد، ایران.
کلید واژه: algorithm, مثنوی معنوی, مولوی, دین, حکومت, Government, معنویت, Spirituality, Rumi, Religion, spiritual Masnavi, الگوری,
چکیده مقاله :
موضوع حکومت، یکی از بنیادی ترین دغدغه های بشر در طول تاریخ بوده و هست. ضرورت حکومت از بدیهیات است که فطرت انسانی نیز آن را تأیید می کند. موضوع حکومت مطلوب و دینی از جمله مباحث مهم در مثنوی مولوی است که مولانا در این اثر با ارزش، از جهات مختلف دینی، علمی، سیاسی و غیره با زبان تمثیل و نماد آفرینی به مبحث حکومت و نوع مطلوب آن پرداخته است. پژوهش حاضر بصورت کتابخانه‌ای- تحلیلی به بررسی شاخصه‌های حکومت دینی در قصه های تمثیلی مثنوی معنوی مولوی پرداخته است. بررسی های به عمل آمده در این پژوهش نشان داد که مولانا ضمن برشمردن اهم شاخصه‌های حکومت دینی از قبیل: عدالت، معنویت و عبودیت، کمال و فضیلت و حکمت و تدبیر، فرخ باری و مردمداری، مبارزه با سلطه گری و تساهل بر رعیت، حکومت را امری ضرور دانسته، در این راستا سلطنت و حکومت دینی را که مبتنی بر معرفت الهی و خودسازی و کمال است، به عنوان حکومت مطلوب و صالح برای اداره جامعه مطرح می سازد و حاکم حقیقی را انسان کامل یا ولی خدا در هر دورانی می داند. حکومت انسان کامل یا ولی الله از نظر او مظهر شاهی خداوند متعال است و نمونه عینی چنین حکومتی در زمین، حکومت حضرت محمد (ص) است.
The issue of government has been and is one of the most fundamental human concerns in history. The necessity of government is obvious, which is also confirmed by human nature. The issue of desirable and religious government is one of the important issues in Rumi's Masnavi in which Rumi has dealt with the issue in various aspects of religious, scientific, political, etc. languages with allegorical and symbolic language. The present study, as a library-analytical study, has examined the characteristics of religious government in allegorical stories of Rumi's spiritual Masnavi. The surveys conducted in this study showed that Rumi, while enumerating the most important characteristics of religious government such as: justice, spirituality and servitude, perfection and virtue and wisdom and prudence, genero city and democracy, fight against domination and tolerance towards villeins he considered. The subjects considered the government as necessary, in this regard, the monarchy and the religious government, which is based on divine knowledge, self-construction and perfection, as a desirable and competent government to govern society, and the true ruler, according to him, is the perfect man or guardian of God. He knows in every age. In his opinion, the rule of the perfect man or the guardian of God is the royal manifestation of God Almighty, and the objective example of such a government on earth is the rule of the Prophet Muhammad (PBUH).
_||_