نقش و تکالیف حکومت های محلی در مناطق جرم خیز

محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

توحید وثوقی ¹ ()
مرتضی مرتضی ناجی زاده زواره ² ()
منصور رحمدل ³ ()

تاریخ دریافت : 1399/05/07 تاریخ پذیرش : 1399/05/07 تاریخ انتشار : 1399/06/01

کلید واژه: جرم, راهبرهای پیشگیری, مقامات قضائی, انواع پیشگیری,

چکیده مقاله :

توحید وثوقی[1]- مرتضی ناجی زاده زواره[2]*- منصور رحمدل[3] تاریخ دریافت: 10/2/1399- تاریخ پذیرش:22/2/1399 چکیده: اصل محرمانه بودن اسناد ، اطلاعات و آرای داوری به عنوان یک ویژگی ممتاز داوری در برابر محاکم قضایی می باشد ، اگر این ویژگی تضمین نشود ممکن است طرفین اختلاف تمایلی به این فرایند نداشته باشند . هر چند در قوانین و مقررات داوری برخی از کشورها اصل محرمانگی شناسایی شده لیکن در قوانین ایران به این موضوع پرداخته نشده است . این پژوهش به روش توصیفی – تحلیلی ، بدنبال پاسخگویی به این ابهام است که فرایند داوری امری خصوصی یا محرمانه است و محرمانگی داوری بیشتر یک آرمان است یا واقعیت ،همچنین این قاعده استثنائاتی به همراه دارد یا خیر. یافته های پژوهشی حاضر حاکی از نسبی بودن محرمانگی و ارتباط مستقیم با تعهدات طرفین اختلاف و اشخاص ثالث درگیر در فرایند داوری است . مبنای شناسایی میزان شرط محرمانگی نیازمند توافق صریح طرفین اختلاف در توافقنامه داوری بوده و این قاعده دارای استثنائاتی می باشد . [1]- دانشجوی دکتری، حقوق کیفری و جرم شناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران [e-mail] [2]- استادیار و عضو هیئت علمی، حقوق جزا، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران: نویسنده مسئول [e-mail] [3]- استادیار و عضو هیئت علمی، حقوق جزا، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران [e-mail]

چکیده انگلیسی:

Touhid Vosoughi[1] Morteza Najizade Zavareh[2] Mansour Rahmdel[3] Abstract: The principle of confidentiality of documents, information and arbitral awards is a privileged feature of arbitral tribunals, if this property is not guaranteed the parties may be unwilling to dispute this process. Although the jurisdictional laws and regulations of some countries have recognized the principle of confidentiality, this has not been addressed in Iranian law. This descriptive-analytical research seeks to address the ambiguity that the process of arbitration is private or confidential and that confidentiality is more of an ideal or a fact, as well as whether it has any exceptions. The findings of the present study indicate that the confidentiality is relative and directly related to the obligations of the parties to the dispute and the third parties involved in the arbitration process. The basis for identifying the degree of confidentiality requires explicit agreement between the parties to the arbitration agreement, and this rule has some exceptions [1] PHD student, department of law and politic science, Islamic Azad University of Saveh branch [2] Associate professor, department of law, Islamic Azad university of Saveh branch, Iran [3] Associate professor, department of law, Islamic Azad university of Saveh branch, Iran