واکاوی زمینه‌های ناسازواری روابط ایران و عربستان براساس رویکرد تحلیل گفتمان
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی
کلید واژه: جمهوری اسلامی ایران, عربستان سعودی, تحلیل گفتمان, تقابل, ناسازواری,
چکیده مقاله :
روابط بین عربستان سعودی و ایران در طول تاریخ همواره رقابت و تنش را به دنبال داشته است. این تنش و رقابت در مقاطعی به واسطه نقش و الزام نظام بین‌الملل، به ویژه ایالات متحده امریکا به مسیر همکاری، وفاق موقتی و گذرا در‌غلتیده است. اما با چشم پوشی از این دوره‌های موقت، تاریخ روابط این دو کشور مشحون از تخاصم و تقابل می‌باشد. به گونه‌ای که تقابل پنهان گذشته، اکنون به مرز رویارویی همه جانبه دو کشور رسیده است. این رقابت در دوره گذشته و در زمان سلطنت پهلوی برای جلوگیری از سلطه قوم فارس بر قوم عرب و یا بالعکس در سطح منطقه‌ای از جانب طرفین دنبال می‌شد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و روی کار آمدن دولتی مبتنی بر ایدئولوژی شیعه در ایران، این تقابل گفتمانی از نژاد به رقابت بین مذهب و مکتب تشیع و تسنن با تفسیر وهابی از اسلام، تغییر جهت داده است
The relation between Saudi Arabia and Iran has always been in competition and tension. This tension and competition at some points because of the role and mandate of the international system, particularly the United States of America, rolled into the path of cooperation and temporary consensus. Regardless of this interim period, relations between the two countries are full of conflict and confrontation. In a way that, hidden enmity between two countries in the past, nowadays become an all-out confrontation. In the past and during the reign of the Pahlavi, two sides tried to prevent the domination of the each other’s ethnicity. After the victory of the Islamic Revolution and the Iranian Shiite ideology-based administration, This discourse contrast changed from the racial competition to religious ones between the Wahhabi interpretation of Snnism in Saudia Arabia and Shi'ism in Islamic Republic of Iran