نقش گفتمان آرمان‌گرایی واقع‌بین در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی
کلید واژه: سیاست خارجی, واقع‌گرایی, جمهوری اسلامی, آرمان‌گرایی, آرمان‌گرایی واقع بین,
چکیده مقاله :
نقش گفتمان آرمان‌گرایی واقع‌بین در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران (مطالعه موردی دولت سازندگی) دکتر علیرضا ازغندی[1] - علی جانمرادی جو[2] پژوهش حاضر ضمن تبیین گفتمان آرمان‌گرایی واقع‌بین در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، سعی در امتزاج میان اهداف آرمانی و واقعی به عنوان دو عنصر تناقض نما دارد. به طور مشخص مقاله به دنبال پاسخ به این سؤال است که آیا امکان کاربست گفتمان آرمان گرایی واقع بین به عنوان چارچوب نظری برای تحلیل سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوران سازندگی وجود دارد؟ فرضیه اصلی مقاله به مناسب بودن کاربست گفتمان آرمان‌گرایی واقع بین به عنوان چارچوب نظری برای تحلیل سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوران سازندگی با توجه به موارد و شواهد موجود، اشاره دارد. برای این منظور از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که گفتمان آرمان گرایی واقع بین در سیاست‌های دولت سازندگی از قبیل چند جانبه گرایی سیاسی، تنش زدایی و عادی سازی روابط با کشورها، مصالحه گرایی و عدم تعهد اصلاح‌طلب اجرایی شده است. [1]- استاد علم سیاست، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران alirezaazghandi@yahoo.com [2]- عضو هیئت‌علمی، دانشگاه امام حسین (ع) ، دانشجوی دکترای علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران moradialijan@Gmail.com
The Role of the Realistic Idealism Discourse in Foreign Policy of the Islamic Republic of Iran (Case study: government of construction) Dr. Alireza Azghandi[1] Alijan Moradi Joo[2] Abstract Explaining the discourse (realistic idealism) in foreign policy of the Islamic Republic of Iran, the present research attempts to amalgamate between ideal and real goals as two contradictory elements. Specifically, the paper seeks to answer the question of whether the discourse of realistic idealism can be used as a theoretical framework for analyzing the foreign policy of the Islamic Republic of Iran during the period of construction? The main hypothesis of the paper points to the appropriateness of the realistic idealism discourse as a theoretical framework for analyzing the foreign policy of the Islamic Republic of Iran during the period of construction according to the existing cases and evidence. For this purpose descriptive-analytical method has been used. The results of this research shows that the realistic idealism discourse has been implemented in policies of construction government such as political multilateralism, détente and normalization of relations with countries, compromise and non-alignment reform. Keywords: Foreign Policy, Islamic Republic, Idealism, Realism, Realis [1]- Professor of Politics, Department of Political Science, Faculty of Law and Political Science Azad University, Science and Research Branch of Tehran. [2]- Member of science committee at the University of Imam Hussein (AS) and a doctoral student in political science at Tehran Azad University, Science and Research. (Responsible Author)
_||_