سیاست خارجی تهاجمی بوش و موازنه مجدد اوباما در منطقه آسیای شرقی؛ تفاوت تاکتیکی یا تشایه راهبردی؟

محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

محمدرضا دهشیری ¹ , شایان جوزانی کهن ² , شاهین جوزانی کهن ³

1 -
2 -
3 -

تاریخ دریافت : 1399/01/04 تاریخ پذیرش : 1399/01/04 تاریخ انتشار : 1399/03/01

کلید واژه: بوش, واقعگرایی تهاجمی, آسیای شرقی, اوباما و مکتب کپنهاگ,

چکیده مقاله :

محمدرضا دهشیری[1]- شایان جوزانی کهن[2]- شاهین جوزانی کهن[3] تاریخ دریافت: 11/8/1398- تاریخ پذیرش: 18/9/1398 چکیده: با روی کار آمدن اوباما، سیاست خارجی چندجانبه گرا و تهاجمی بوش جای خود را به سیاست "موازنه مجدد" داد که در آن منافع ایالات متحده بیشتر از هر موضوع دیگری مورد توجه قرار گرفت. "سیاست موازنه مجدد" اوباما در منطقه آسیای شرقی با هدف بازتعریف منافع، تهدیدات و راهبردهای سیاسی، اقتصادی و نظامی پیگیری شد. سوال مقاله حاضر آن است که" سیاست خارجی تهاجمی " بوش و "سیاست موازنه مجدد" اوباما چگونه در جهت ارتقاء منافع آمریکا در آسیای شرقی پیگیری شده است؟ در پاسخ به این پرسش، نگارندگان معتقدند که سیاست خارجی بوش با اتخاذ رویکردی چندجانبه گرایانه و با تمرکز بر حل بحران شبه جزیره کره و با هدف اجماع سازی در آسیای شرقی و همکاری با چین دنبال شده است.در حالی که سیاست موازنه مجدد با اتخاذ رویکردی چندجانبه گرایانه و با تمرکز بر جلوگیری از رشد اقتصادی و نظامی چین و با هدف اجماع سازی میان کشورهای همسو با سیاست های ایالات متحده در آسیای شرقی پیگیری شده است. روش پژوهش در این مقاله تحلیلی و توصیفی و استفاده از منابع کتابخانه ای است. این مقاله با بهره گیری از نظریه واقع گرایی تهاجمی و مکتب کپنهاگ درصدد است که با تبیین و تحلیل سیاست های بوش و اوباما در آسیای شرقی، به بررسی تمایز، وجوه مشترک و رویکردهای هریک پرداخته و جهت گیری سیاست خارجی ایالات متحده در منطقه آسیای شرقی در این دوران را ترسیم نماید. [1]- دانشیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه، تهران، ایران: نویسنده مسئول [e-mail] [2]- دانش آموخته کارشناسی ارشد، مطالعات منطقه ای(آسیای شرقی)، دانشکده روابط بین الملل، وزارت امور خارجه، تهران، ایران [e-mail] [3]- دانش آموخته کارشناسی ارشد، مطالعات منطقه ای (گرایش آسیای غربی (خاورمیانه) و شمال آفریقا)، دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه و پژوهشگر مهمان پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه وزارت امور خارجه، تهران،ایران [e-mail]

چکیده انگلیسی:

Mohammad Reza  Dehshiri[1] Shayan Jozani Kohan[2] Shahin Jozani Kohan[3] Abstract: When Obama came to power, Bush's multilateralism and aggressive foreign policy was converted to a "rebalancing" policy, in which US int­e­r­e­s­t­s were considered more than any other issue. Obama's East Asia reb­al­a­n­c­i­n­g policy was pursued with the aim of redefining interests, threats and political, economic and military strategies. The question of the current paper is how were Bush's "aggressive foreign policy" and "Obama's" reb­al­a­­ncing policy pursued to promote US interests in East Asia? For answering this question, the authors believe that Bush's foreign policy has been pursued by adopting a multilateralism approach focused on resolving the Korean Peninsula’s crisis with the aim of creating consensus in East A­s­ia and co­op­eration with China. While the policy of rebalancing with a multilateralism approach has been pursued and focusing on the prevention of China's economic and military growth with the goal of consensus among the co­u­n­tr­ies aligned with US policies in East Asia. The research method in this pa­pe­r is analytical and descriptive through library resources. Using the theory of offensive realism and the Copenhagen School, this paper seeks to exp­la­i­n and analyze the policies of Bush and Obama in East Asia, to ex­a­m­i­n­e the dif­ferences, commonalities and approaches of each, and the orientation of U­S foreign policy in the East Asian region [1]-Associate Professor and Faculty Member, Department of Political Science, Faculty of Inte­rn­at­i­o­n­al Relations of Ministry of Foreign Affairs, Tehran, Iran: Corresponding Author [2]-MA in Regional Studies (East Asia), Faculty of International Relations of Ministry of Foreign Affairs, Tehran, Iran [3]-MA in Regional Studies (West Asia (Middle East) and North Africa), Faculty of International Rela­ti­o­n­s of Ministry of Foreign Affairs, and Guest Researcher of the Middle East Strategic Studies Research I­nst­itute, Center for Scientific Research and Strategic Studies of the Middle East, Ministry of Foreign Affairs,Tehran, Iran