مولفه هایی از اصول حکمرانی خوب موثر بر قوه تقنینی
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللیزهرا غلامی مقدم 1 , محمد شریف شاهی 2 , سید محمد هاشمی 3 , قدرت الله نوروزی باغکمه 4
1 - دانشجوی دکترا ، گروه حقوق عمومی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان ( خوراسگان ) ،اصفهان ، ایران
2 - استادیار حقوق عمومی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد اصفهان ( خوراسگان ) اصفهان ، ایران (نویسنده مسؤل)
3 - استاد ،گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی، تهران، ایرا
4 - استادیار حقوق ، گروه حقوق ، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان ، اصفهان، ایران
کلید واژه: حکمرانی خوب , قوه مقننه, حاکمیت قانون , نظارت,
چکیده مقاله :
درچنددهه اخیرانجام برنامه هاواصلاحات حکمرانی خوب به عنوان راهبرد توسعه ،توسط بسیاری ازنهاد های بین المللی مالی وکشورهای اعطاکننده کمک مالی که جزء کشورهای توسعه یافته هستند از کشورهای درحال توسعه درخواست می شود و به عنوان موثرترین الگوی توسعه معرفی می کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی مولفه های حکمرانی خوب بر قوه تقنینی است. و روش تحقیق توصیفی – تحلیلی می باشد. قوه مقننه ازنهادهای مهم درتصمیم گیری کلان کشوراست با درنظرگرفتن روابط قوه مقننه وقوه مجریه می توان حاکمیت درجمهوری اسلامی را نظامی نیمه ریاستی ونیمه پارلمانی دانست. یافته نشان می دهد اصول حکمرانی خوب به عنوان راهبرد توسعه الزاماتی چند را برای قوه مقننه ایجاد می کند و با تفکیک کارکرد های قوه مقننه به کارکردهای تقنینی ونظارتی این الزامات مورد بررسی قرارمی گیرند.. لازم است که دربه کارگیری این ابزارنظارتی برنامه ریزی شودکه کارایی قوه مجریه تحت تاثیرمنفی قرار نگیرد.
In recent decades, the implementation of good governance programs and reforms as a development strategy has been requested from developing countries by many international financial institutions and donor countries that are part of developed countries and introduced as the most effective development model. The purpose of the current research is to investigate the components of good governance of the legislative branch. And the research method is descriptive-analytical. The legislature is one of the important institutions in the country's macro-decision-making, considering the relationship between the legislature and the executive, the governance in the Islamic Republic can be considered a semi-presidential and semi-parliamentary system. The findings show that the principles of good governance as a development strategy create several requirements for the legislature and these requirements are examined by separating the functions of the legislature into legislative and regulatory functions. The executive branch should not be negatively affected.