ارزیابی کارایی علف کش های انتخابی گندم و زمان کاربرد آنها بر کنترل علف هرز یولاف وحشی
محورهای موضوعی : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی
خسرو طاهری
1
(دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان)
حمید رضا ابراهیمی
2
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان)
عبدالرضا جعفری
3
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان)
کلید واژه: علف هرز, وزن خشک, گندم, یولاف وحشی, پنجه زنی,
چکیده مقاله :
به منظور ارزیابی علف‌کش‌های انتخابی گندم در زمان‌های مختلف آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان مرودشت در سال زراعی 92-1391 انجام گرفت. فاکتور اول شامل 4 علف کش انتخابی و متداول گندم ( آتلانتیس(مزوسولفورون+ یدوسولفورون+ مفن پاپر دی اتیل)، توتال(مت سولفورون متیل+ سولفوسولفورون)، تاپیک (فنوکساپروپ پی اتیل) و پوما سوپر(کلودینافوپ پروپارژیل) و فاکتور دوم شامل چهار زمان کاربرد ( 6-8 برگی گندم، اوایل پنجه‌زنی، اواسط پنجه‌زنی و مرحله اوایل ساقه‌دهی) بود. نتایج نشان داد که بین زمان‌های کاربرد و همچنین علف‌کش‌های انتخابی از لحاظ کنترل علف هرز یولاف وحشی اختلاف معنی داری در سطح 5 درصد وجود داشت. نتایج مقایسات میانگین مربوط به زمان های کاربرد نشان داد که بیشترین کنترل علف هرز یولاف وحشی مربوط به زمان کاربرد علف کش در مرحله اواسط پنجه زنی بود و کمترین درصد کنترل علف هرز یولاف مربوط به مرحله ساقه رفتن بود. نتایج مربوط به اثر علف‌کش‌های انتخابی نیز نشان داد که بیشترین وزن خشک علف‌هرز یولاف وحشی مربوط به دو علف کش تاپیک و پوما سوپر بود. کمترین وزن خشک علف‌هرز یولاف وحشی مربوط به دو علفکش آتلانتیس و توتال بود. نتایج مربوط به عملکرد و اجزای عملکرد گندم نشان داد که بیشترین عملکرد دانه مربوط به زمان کاربرد علف کش در مرحله اواسط پنجه زنی بود و کاربرد علف کش در مرحله ساقه دهی منجر به کاهش عملکرد دانه گندم به دلیل عدم کنترل مناسب علف های هرز گردید. همچنین نتایج نشان داد که کاربرد علف کش آتلانتیس در مرحله 6-8 برگی روی گندم منجر به گیاه سوزی شدید گندم گردید و در نتیجه منجر به کاهش عملکرد دانه گندم گردید. در کل توصیه می شود که از علفکش های خانواده استیل کوآنزیم آ کربوکسیلاز که کنترل نسبتاً ضعیفی بر علف‌های هرز دارند، خودداری گردد.
In order to evaluate selective herbicides at different times on wild oat control in wheat field, a factorial experiment in terms of randomized complete block design (RCBD) with four replications was conducted at Marvdasht, Fars during planting seasons in 2011-12. Four selective and common herbicides (Atlantis OD (mesosulfuron-methyl and iodosulfuron-methyl-sodium), Total (metsulfuron methyl and sulfosulfuron), Topic (Clodinafop propargyl( and Puma Super (Fenoxaprop-p-ethyl) and four application times (6-8 leaf stage of wheat, early tillering, mid-tillering and early jointing stage) were considered as the first and second factors, respectively. Results showed that there was significant difference between the times of application and selective herbicides to control wild oat weeds (p > 0.05). The results of mean comparison in relation to the application times revealed that the highest and the lowest control levels of wild oat weed were in the stages of mid-tillering and early jointing, respectively. The findings in relation to the selective herbicides also showed that the highest dry weight (DW) of weeds was obtained in both of Topic and Puma Super herbicides. The lowest DW of wild oat weed was observed in both Atlantis OD and Total herbicides. The results of yield and yield components showed that the highest grain yield obtained when the herbicide was applied at mid-Tillering stage. Herbicide application at the jointing stage due to lack of proper control of weeds led to a decrease in wheat yield level. Application of Atlantis OD herbicide at 6-8 leaf stage of wheat can cause severe burning of wheat and thus may decrease its yield. In general, it is recommended that acetyl coenzyme A carboxylase family of herbicides which has a high degree of resistance to weeds not to be used.