ارزیابی تأثیر هورمون اکسین و جیبرلین بر خصوصیات کمی و کیفی ذرت علوفه‌ای
محورهای موضوعی : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی
محمد صادق کشاورزی
1
(دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان)
برمک جعفری حقیقی
2
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان)
علیرضا باقری
3
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد اrgdn)
کلید واژه: ذرت, هورمون, عملکرد علوفه, کربوهیدرات, جیرلین,
چکیده مقاله :
کاربرد هورمون های گیاهی در دهه اخیر با توجه به گسترش کشاورزی پایدار مورد توجه قرار گرفته است و از این رو باید در مدیریت تلفیقی گیاهان زراعی مورد تحقیق قرار گیرد. به منظور بررسی اثر کاربرد هورمون های مختلف گیاهی(اکسین و جیبرلین) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان مرودشت انجام گرفت. فاکتور اول شامل چهار غلظت هورمون اکسین (صفر، 50، 100 و 150 پی پی ام) و فاکتور دوم شامل چهار غلظت هورمون جیبرلین (صفر، 50، 100 و 150 پی پی ام) بود. نتایج تجزیه واریانس صفات اندازه گیری شده نشان داد که اثر هورمون اکسین بر صفات کمی ذرت از جمله ارتفاع بوته، وزن تر گیاه، وزن تر بلال و وزن تر علوفه در هکتار در سطح یک درصد معنی دار بود. نتایج مربوط به هورمون جیبرلین نیز نشان داد که اثر این عامل بر صفات وزن تر گیاه، ارتفاع بوته و وزن تر علوفه در هکتار در سطح یک درصد معنی دار بود. نتایج مربوط به اثرات متقابل تنها برای صفات وزن تر تک بوته و عملکرد علوفه در هکتار در سطح یک درصد معنی دار و برای سایر صفات معنی دار نبود. مقایسات میانگین مربوط به هورمون اکسین نشان داد که بیشترین میزان صفات کمی(وزن تر علوفه و وزن تر تک بوته) مربوط به کاربرد هورمون اکسین به میزان 100 و 150 پی پی ام می باشد که از لحاظ آماری با هم اختلاف نداشتند. مقایسات میانگین مربوط به هورمون جیبرلین نیز نشان داد که بیشترین صفات مربوط به کاربرد 100 و 150 پی پی ام بود. نتایج حاصل از اندازه گیری صفات کیفی از جمله میزان پروتئین ساقه و برگ و کربوهیدرات بلال نشان داد که با افزایش غلظت هورمون های مورد استفاده در این آزمایش مقدار صفات کیفی نیز افزایش می یابد. در کل نتایج نشان داد که با کاربرد 100 پی پی از هر دو هورمون اکسین و جیبرلین می توان به عملکرد مطلوب علوفه رسید.