زنده‌مانی وآسیب‌شناسی بافت آبشش بچه‌ماهی سفید (Rutilus kutum) حاصل از تکثیر مصنوعی در تنش با گل‌آلودگی و شوری آب
محورهای موضوعی : نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروریکلید واژه: شوری, دریای خزر, واژه‌های کلیدی: بچه‌ماهیان سفید, گل‌آلودگی,
چکیده مقاله :
چکیده آسیب شناسی بافت آبشش بچه ماهی سفید حاصل از تکثیر مصنوعی با هدف تعیین درصد بقاء در هنگام رهاسازی به محیط های طبیعی انجام شد. بچه ماهیان از مرکز تکثیر پرورش شهید رجایی تهیه شد و در آزمایشگاه پژوهشکده اکولوژی دریای خزر در شرایط همسان سازی شده با محیط طبیعی مورد آزمایش تنش شوری و گل آلودگی قرار گرفتند. بچه ماهیان در شرایط پرورش در استخرهای خاکی دارای روند رشد آلومتریک بودند (05/0>P). بچه ماهیان در سه گروه وزنی (400-200 ، 600-400 و 1000-600 میلی گرم) و دو سطح شوری (آب شیرین رودخانه تجن و لب شور دریای خزر: ppt5/12) و شش سطح گل آلودگی در آب شیرین (FTU50، FTU430، FTU2600، FTU7800، FTU15600) به مدت 168 ساعت مورد آزمایش قرار گرفتند. هر تیمار شامل سه تکرار، تحت آزمون عاملی با اندازه گیری کمیت درصد بازماندگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در سطوح مختلف عوامل مورد بررسی، اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P). نرخ بقاء بچه ماهیان در آب لب شور و گل آلودگی در آب شیرین نسبت به تیمار شاهد، کاهش و در گروه‌هایی که از وزن بیشتری برخوردار بوده اند، افزایش داشته است. در پایان آزمایش و تحت آب لب شور و گل آلود، قسمتی از بافت آبشش بچه ماهیان در تمام گروه های وزنی تخریب، کوتاه و ضخیم شد. بافت آبشش بچه ماهیان در آب شفاف رودخانه تغییر محسوسی نداشت. هر چند در این بررسی، میزان بقاء بچه ماهیان قابل قبول بود. این تغییرات در گروه وزنی 1000-600 میلی گرم به مراتب کمتر مشاهده شد. بنظر می رسد که این تغییرات اختلالی در روند رشد بچه ماهیان ایجاد خواهد کرد.
Abstract Pathology of the gill tissue of juvenile Rutilus kutum obtained from artificial reproduction was carried out with the aim of determining the percentage of survival when released into natural environments. Juveniles were provided from the Rajai's fish propagation center and then examined in Caspian Sea Ecology Research Center laboratory under conditions simulated with the natural environment. The juvenile fish had an allometric growth trend in the conditions of rearing in earthen ponds. The juveniles were investigated on three weight group (200<400, 400<600, 600<1000 mg) and in fresh water and Caspian Sea water (12.5 ppt). Also, six turbidity levels (50 FTU, 430FTU, 2600 FTU, 7800 FTU, 15600 FTU) were probed in freshwater during 168hr. Each treatment had three replications. The results showed that there was a significant difference among treatments in the different levels of factors, (p<0.05). The juveniles' survival rate has decreased than control treatment in brackish water and turbidity in freshwater. It was demonstrated that with increasing fish weight, therefore, the survival rate is increased. However, gill tissue of juveniles under turbidity and salinity stress became short (necrosis) and thick (edema and hyperplasia) in the end of experiments. The juveniles gill tissues were not changes in the river clear freshwater. Although the survival rate of juveniles is acceptable in this study, but there was abnormal changes in the structure of them gills. The little changes were observed in group of 600-1000 mg. It appears that these changes will cause a disruption in the trend of juvenile fish growth.
_||_