مقایسه سمیت چهار سم ارگانو فسفره تریکلروفن، دیازینون، مالاتیون و کلرپیریفوس در ماهی شیربت (grypus Barbus )
محورهای موضوعی : نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری
کلید واژه: LC50, Barbus grypus, مسمومیت حاد, واژگان کلیدی: سموم ارگانو فسفره,
چکیده مقاله :
چکیده سموم ارگانوفسفره پرمصرف ترین سموم آفت کش کشاورزی در کل جهان می باشند. مهم ترین اثر زیست محیطی این سموم مربوط به اثر آنها بر موجودات غیر هدف می باشد. موجودات آبزی، به ویژه ماهی ها بیشتر از سایر موجودات در معرض مسمومیت با سموم می باشند. در این تحقیق، سمیت حاد چهار سم پرمصرف ارگانوفسفره شامل دیازینون، مالاتیون، تریکلروفن و کلرپیریفوس در ماهی بومیشیربت، Barbus grypusارزیابی و مقایسه گردید. به این منظور از روش OECD برای تعیین سمیت حاد این سموم در ماهی شیربت استفاده شد. در مورد هر سم، حداکثر 8 غلظت افزایشی از سم در نظر گرفته شده و تعداد 10 ماهی به هر غلظت اضافه شده (تمام آزمایشات در سه تکرار انجام گرفت) و تلفات بصورت روزانه تا 96 ساعت ثبت گردیده و نتایج بوسیله نرم افزار پروبیت آنالیز شد. در نهایت 50LC بعد از 24، 48، 72 و 96 ساعت در مورد هر سم مشخص گردید. سپس حداکثر غلظت قابل قبول (MAC) هر سم نیز محاسبه گردید. نتایج نشان داد که سمیت چهار سم مورد بررسی در ماهی شیربت متفاوت بوده بطوری که LC50 96 ساعته در مورد چهار سم دیازینون، مالاتیون، تریکلروفن و کلرپیریفوس در ماهی بومی شیربت به ترتیب برابر 698/6، 314/0، 75/16 و 052/0 میلی گرم در لیتر بود. در بین چهار سم مورد بررسی، تریکلروفن کمترین سمیت را در ماهی شیربت داشت و MAC آن برابر 675/1 میلی گرم در لیتر بود، در صورتی که کلرپیریفوس بیشترین سمیت را در ماهی شیربت داشته و MAC آن در ماهی شیربت برابر 0052/0 میلی گرم در لیتر بود. در مورد تمام سموم ارگانوفسفره مورد استفاده افزایش غلظت سم باعث افزایش تلفات ماهی شده و همچنین افزایش مدت مجاورت با سموم نیز افزایش تلفات ماهی شیربت را باعث شد. به‌طور کلی می توان بیان داشت که استفاده از سم تریکلروفن بهترین سم ارگانوفسفره قابل استفاده در ماهی شیربت است. از طرفی به علت سمیت بالای کلرپریفوس و مالاتیون، نه تنها از این دو سم ارگانوفسفره نباید در آبزیان استفاده شود، بلکه در کشاورزی نیز استفاده از سموم آفت کش دیگر مثل دیازینون ارجحیت دارد.
Abstract Organophosphorous pesticides are of the most widely used pesticides in all over the world. The main environmental effect of these pesticides is their effects on the non-target organisms. Aquatic organisms, especially fish are more affected to pesticide intoxication than others. In this research, the acute toxicity of four widely used organophosphate pesticides including Diazinon, Malathion, Chlorpyrifos, and Thrichlorophon were evaluated and compared in the native fish Barbus grypus. For this purpose, the OECD method was used to determine the acute toxicity of these pesticides in B.grypus. In case of any pesticide, 8 increasing concentrations were considered in 3 triplicates in similar tanks and 10 fish were added to each tank. Mortality were recorded daily until 96 hours, and results were analyzed by Probit software. Finally LC50 was determined for each pesticide after 24, 48, 72 and 96 hours. Then the maximum acceptable concentration (MAC) of each pesticide was calculated. The results showed that the toxicity of evaluated pesticides in B.grypus were different (P<0.05) as LC50 96 h for Diazinon, Malathion, Trichlorophon and Chlorpyrifos in native fish B.grypus were 6.698, 0.314, 16.75, and 0.052, respectively. Trichlorofon has the lowest toxicity among the four studied pesticides found in B.grypus and its MAC were 1.675ppm, while the highest toxicity belong to Chlorpyrifos, and its MAC was 0.0052ppm. In case of all Organophosphorous in pesticides used, increase in toxin concentration caused fish mortality and increasing duration of exposure to pesticides resulted in increasing mortality in B.grypus. As a general conclusion it can be stated that the use of Trichlorophone is the best organophosphorous pesticide which can be used in B.grypus. However, due to the high toxicity of Malathion and Chlorpyrifos, these two Organophosphorous pesticides should not be used not only in aquaculture, but also in agriculture. We propose the use of other pesticides such as Diazinon in agriculture as an alternative.
_||_