بررسی تأثیر محافظت‌کنندگی کلسیم در برابر سمیت مس در بچه‌ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)
محورهای موضوعی : نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری
کلید واژه: سولفات مس, بافت‌شناسی, واژه‌های کلیدی: ماهی کپور معمولی, اکسیدکلسیم,
چکیده مقاله :
چکیده این مطالعه برای ارزیابی سمیت ناشی از سولفات مس در بچه‌ماهیان کپور معمولی (Cyprinus carpio) ونقش احتمالی کلسیم در کاهش سمیت مس انجام شد. به این منظور، نیمی از بچه‌ماهیان به‌مدت 4 روز در تماس با اکسیدکلسیم با غلظت 100 میلی‌گرم در لیتر و سپس به‌مدت 30 روز در غلظت‌های 0، 5/1 و 3 میلی‌گرم در لیتر سولفات مس قرار داده شدند. نیمی دیگر از بچه‌ماهیان نیز بدون تماس اولیه با اکسیدکلسیم به‌مدت 30 روز در معرض همان غلظت‌های سولفات مس قرار گرفتند. اندازه‌گیری و تعیین فاکتورهای افزایش وزن، افزایش طول کل، درصد تلفات، ضریب چاقی، میزان مس در عضله ماهیان و همچنین مطالعه بافت‌شناسی آبشش، کبد و کلیه بچه‌ماهیان انجام شد. بعد از گذشت دوره آزمایش، میزان افزایش وزن و طول کل بچه‌ماهیان کپور به‌صورت معنی‌داری تحت‌تأثیر غلظت مس و حضور کلسیم قرار گرفت (05/0>P). در غلظت‌های 0 و 5/1 میلی‌گرم در لیتر سولفات مس، افزایش وزن و طول در بچه‌ماهیانی که تماس اولیه با اکسیدکلسیم را دریافت کرده بودند، بیش‌تر از گروه دوم بود. اگرچه تفاوت فاکتور ضریب چاقی بین تیمارهای مختلف معنی‌دار نبود (05/0<P). در این مطالعه، غلظت فلز مس در بافت عضله بچه‌ماهیان کپور با افزایش دوز سولفات مس افزایش یافت (05/0>P) اما میزان این افزایش در تیمارهایی که در تماس اولیه با اکسیدکلسیم قرار گرفته بودند، کم‌تر بود. تماس با غلظت‌های 5/1 و 3 میلی‌گرم در لیتر سولفات مس در تیمارهایی که تماس اولیه با اکسیدکلسیم را نداشتند، موجب عوارضی مانند جداشدگی اپیتلیوم، فیوژن و اتصال لاملای ثانویه، هیپرتروفی و هیپرپلازی در بافت پوششی آبشش، به‌هم‌خوردگی پارانشیم، واکوئله‌شدن هپاتوسیت‌ها و پارگی و نکروز سلول‌های کبدی، تخریب و ازهم‌پاشیدگی گلومرول وکپسول بومن و لوله‌های ادراری شد. نتایج این مطالعه نشان داد که تماس اولیه بچه‌ماهیان کپور معمولی با اکسیدکلسیم می‌تواند به‌عنوان فاکتوری محافظت‌کننده در برابر سمیت مس ایفای نقش نماید و منجر به رشد بهتر ماهی در پایان دوره شود.
Abstract[1] This study assessed the fry on common carp (Cyprinus carpio) exposed to calcium oxide. Half of the fish were exposed in calcium oxide concentration of 100 mg per liter for 4 days. Then this group of fish for 30 days were exposed at concentrations of 0, 1.5 and 3 mg/l copper sulfate. Three other groups of fry, without using calcium were exposed at concentrations of the same dosage of copper for 30 days. Growth factor such as weight gain, increasing the total length, condition factor (CF), mortality percent and copper concentrations were measured in fish muscle. Histology of the gills, liver and kidneys fry were prepared after the test period. The total weight of carp fry significantly influenced by the presence of copper and calcium concentrations (P<0.05). Fish of group 1 and 2 (0 and 1.5 mg/l copper sulfate) had increase weight and length compare to treatment 4 and 5 which was not treated with calcium (P>0.05). CF also had not significant between the treatments (P>0.05). Copper concentration was higher in mussel of fry by increasing copper sulfate (P<0.05), however the increase was less in connection with calcium. The concentration of 1.5 and 3 mg/l of copper sulfate, without joining of calcium, induces such effects of epithelium disjunction, secondary lamella junction, hypertrophy, hyperplasia, in gill tissue, paganism disorder, hepatocyte vacillation, kidney cell necrosis glomerular deterioration, Boman Capsule and disintegration changes, and glomerular tube. The result of present study showed that the fish exposed to calcium oxide can be as a protective factor against copper toxicity and cases a better growth rate of fish. * Corresponding Authors; Email: mohammad.farhadi1719@yahoo.com
_||_