بررسی تأثیر عوامل شخصیتی و تسهیل‌گرهای محیطی بر انگیزه‌های کارآفرینی

محورهای موضوعی : مدیریت بازاریابی

حسن مجیدی دیزج ¹ (دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
کیانوش خسروی ² (دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)

تاریخ دریافت : 1398/09/14 تاریخ پذیرش : 1398/10/23 تاریخ انتشار : 1398/02/01

کلید واژه: تسهیل‌گر‌های محیطی, عوامل شخصیتی, کارآفرینی, تهران, صنایع هتل‌داری, انگیزه‌های کارآفرینی,

چکیده مقاله :

هدف: امروزه گردشگری نقش مهمی در کارآفرینی و اشتغال‌زایی دارد و در این بین صنایع هتل‌داری نقش مهمی در درآمدزایی برای صنعت گردشگری کشور دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر عوامل شخصیتی و تسهیل‌گرهای محیطی بر انگیزه‌های کارآفرینی در صنایع هتل‌داری انجام شد. روش: این پژوهش به لحاظ روشی از نوع پیمایشی و از لحاظ ماهیت و هدف نیز توصیفی-کاربردی بود. ابزار اصلی جمع‌آوری اطلاعات موردنیاز محقق، پرسش‌نامه بود که در طیف لیکرت بصورت پنج‌گزینه‌ای تنظیم شده است. جامعه آماری تحقیق کلیه مدیران و کارکنان هتل، ‌حسابداری، داخلی، میز غذا و کارشناسانی که حداقل 5 سال سابقه کار دارند و در مجموعه هتل‌های ایرانگردی و جهانگردی مشغول به کار هستند، که براساس آمار ماخوذه 700 نفر به عنوان مدیر و کارشناسان و کارکنان بخش‌های ذکرشده هستند. براساس فرمول کوکران و در سطح خطای 5% تعداد 250 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند به علت در دسترس‌بودن فهرست اسامی کارکنان، روش نمونه‌گیری تصادفی ساده است که در این روش شانس انتخاب هر فرد برای پاسخگویی به سؤالات برابر است. تجزیه و تحلیل داده‌ها در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد. در سطح توصیفی از آماره‌هایی نظیر فراوانی، درصد، میانگین، میانه، انحراف معیار و جداول و نمودارهای ستونی استفاده گردید. نرم‌افزار مورد استفاده SPSS 24 بود. برای آزمون فرضیه‌ها از مدل معادلات ساختاری و نرم‌افزار Smart PLS V3 استفاده گردید. یافته‌ها: تمامی متغیرهای تحقیق بجز دو متغیر خلاقیت و انگیزه‌های روان‌شناختی دارای میانگین بیشتر از متوسط نظری دارند. نتایج نشان داد: عوامل شخصیتی بر انگیزه‌های کارآفرینی تأثیر ندارد. عوامل شخصیتی بر تسهیل‌گرهای محیطی کارآفرینی تأثیر مثبت دارد. انگیزه‌های کارآفرینی بر عوامل شخصیتی تأثیر ندارد. تسهیل‌گرهای محیطی کارآفرینی بر عوامل شخصیتی تأثیر مثبت دارد. انگیزه‌های کارآفرینی بر تسهیل‌گرهای محیطی تأثیر مثبت دارد. تسهیل‌گرهای محیطی کارآفرینی بر انگیزه‌های کارآفرینی تأثیر مثبت دارد.

چکیده انگلیسی:

Objective: The purpose of this study was to investigate the effect of personality factors and environmental facilitators on entrepreneurial motivation in hotel industry. Methodology: This research was descriptive-applied in terms of the nature and purpose of the survey. The main tool for collecting the required information from the researcher was a questionnaire that was set up in the Likert range as a five-choice option. The statistical population of the research includes all hotel and business staff, accounting, interior, food service staff and experts who have at least 5 years of experience working in a set of travel and tourism hotels, based on the statistics of 700 people as managers and experts and staff. The sections are listed. Based on the Cochran formula and at the error level of 5%, 250 individuals were selected as sample. Due to the availability of the staff list, a simple random sampling method is used in which the chances of selecting each person to answer questions are the same. Data analysis was done at descriptive and inferential levels. At the descriptive level, statistics such as abundance, percentage, mean, mean, standard deviation and tables and columnar graphs were used. The software used was SPSS 24. To test the hypotheses, the structural equation model and Smart PLS V3 software were used. Findings: Descriptive findings showed that all research variables, with the exception of the two variables of creativity and psychological motivation, have an average of more than theoretical average. The results of the hypothesis test also showed that personality factors do not affect entrepreneurial motivation. Personality factors have a positive effect on environmental entrepreneurship environments. Entrepreneurial motivation does not affect personality factors. Entrepreneurship environment facilitators have a positive effect on personality factors. Entrepreneurship motivations have positive effects on environmental facilitators. Entrepreneurship environment facilitators have a positive impact on entrepreneurial motivation.

منابع و مأخذ:

شیخ، ع.ر. و خداترس، م.ر. (1396). "تغییرات انگیزشی کارآفرینان پس از تجربه شکست"، اولین کنگره بین‌المللی چشم‌انداز مدیریت کلاس جهانی در ایران، تهران، مؤسسه چشم‌انداز مدیریت تراز جهانی.

 

رمضانپور، س. (1395). "بررسی ارتباط بین رفتار کارآفرینانه و ویژگی‌های روان‌شناختی و اجتماعی کارآفرینان"، کنفرانس جهانی روانشناسی و علوم تربیتی، حقوق و علوم اجتماعی در آغاز هزاره سوم، شیراز، پژوهش شرکت ایده بازار صنعت سبز.

 

کوارتکو، هاجتس. (1383). "نگرشی معاصر بر کارآفرینی"، ترجمه‌ی ابراهیم عامل محرابی، مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.

 

گرامی‌نژاد، ق. (1385). "کارآفرین"، مرکز نشر و پخش آیلار، چاپ اول.

 

مهرمنش، ح. و ولی‌پور، ا. (1396). "بررسی آمادگی کارآفرینی در افراد دارای انگیزه کارآفرینی"، اولین همایش ملی نهادینه سازی کارآفرینی در توسعه پایدار با رویکرد آموزش عالی"، اهواز، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان.

 

هیستریچ و پیترز. (1385). "کارآفرینی"، ترجمه علیرضا فیض بخش و حمیدرضا تقی یاری. تهران: موسسه‌ی انتشارات علمی دانشگاه صنعتی شریف.

 

Cai, Li., Peng, X. & Wang, L. (2018). “The characteristics and influencing factors of entrepreneurial behaviour: The case of new state-ownedfirms in the new energy automobile industry in an emerging economy”, Technological Forecasting and Social Change, Vol. 135, PP. 112-120.

 

Davidsson, P. & Honig, B. (2003). “The role of social and human capital among nascent entrepreneurs”, Journal of Business Venturing, Vol. 18, PP. 301-331.

 

Dedeke, A. (2017). “Creating sustainable tourism ventures in protected areas: an actor network theory analysis”, Tourism Management, Vol. 61, PP. 161-172.

 

Frank L, F. & Moon, Z. (2011). “Mexican Migrant Entrepreneurial Readiness in Rural Areas of the United States” Journal of Rural and Community Development. Vol. 6(2), PP. 85-103.

 

Jenssen, J.I. & Kristiansen, S. (2004). “Sub-cultures and Entrepreneurship: The Value of Social Capital in Tanzanian Business”. Journal of Entrepreneurship, Vol. 13(1), PP. 1-27.

 

Lee, C.K. & Hung, S.C. (2014). “Institutional Entrepreneurship in the Informal Economy: China's Shan-Zhai, Mobile Phones”, Strategic Entrepreneurship Journal, Vol. 8(1), PP. 16-36.

 

Lorenzi, F. & Vakrou, A. (2005). “The European support policy for mountain and hill farming, as a basis for the development of an agri-environmental policy”, Workshop ‘The political economy of agri-environmental policies in the USA and the EU’, 27-28. University of California, Berkeley.

 

Lowe, P. & Talbot, H. (2000). “Policy for small business support in rural areas: A critical assessment of the proposals for the small business service”, Regional Studies, Vol. 34(5), PP. 479-487.

 

Lichtenstein, G.A., Lyons, T.S. & Kutzhanova, N. (2004). “Building Entrepreneurial Communities: The Appropriate Role of Enterprise Development Activities”, Journal of the Community Development Society, Vol. 35(1), PP. 5-24.

 

McElwee Gerard (2005). “Developing entrepreneurial skills of farmers”, University of Lincoln, EU-EsoF, Contract No SSPE-CT-2005-006500, June 2005.

 

Peterson J, A. (2001). “Understanding How Successful Entrepreneurs Monitor and Assimilate New Technologyical Opportunities”, Capella University, Phd Dissertation.

 

Rauch, A., Wiklund, J., Lumpkin, G.T. & Frese, M., (2010). “Entrepreneurial orientation and business performance: an assessment of past research and suggestions for the future”, Entrep. Theory Pract. Vol. 33(3), PP. 761-787.

 

Russell, R. & Faulkner, B., (2004). “Entrepreneurship, chaos and the tourism area lifecycle”, Annals of Tourism Research, Vol. 31(3), PP. 556-579.

 

Walker, E. & Brown, A., (2004). “What success factors are important to small business? Owners? Int. Small Bus. J, Vol. 22(6), PP. 577-594.

 

Ye, S., Xiao, H. & Zhou, L., (2018). “Commodification and perceived authenticity in commercial homes”, Ann. Tour. Res. Vol. 71, PP. 39-53.