سنجش ارزش ویژه برند مکان و تأثیر آن بر دلبستگی شهروندان؛ تحلیل نقش میانجی رضایت از مکان
محورهای موضوعی : مدیریت بازاریابیمهدی خادمی 1 , فرشته امیرخانی 2 , هانیه فتحی 3
1 - استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی، تهران، ایران
2 - کارشناس‌ارشد مدیریت بازرگانی، مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی، تهران، ایران
3 - کارشناس‌ارشد مدیریت بازرگانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
کلید واژه: مدل ارزیابی دارایی برند, دلبستگی به مکان, ارزش ویژه برند مکان, رضایت از مکان,
چکیده مقاله :
ایجاد برند شهری به مثابه یک مسیر مهم جهت ایجاد مزیت رقابتی یک شهر یا مکان، به کنشی تبدیل شده تا از طریق آن تاریخ، کیفیت محل زندگی، فرهنگ و در نهایت سبک زندگی بازنمایی شود. کاربست برندسازی مکان، توسعه ادراک از موقعیت های شهری و همچنین خلق تمایز محوری است. درک بهتر از برند و زیربرندهای شهری، از یک سو زمینه جذب سرمایه و گردشگر و از سوی دیگر ارتقای رضایت شهروندان و هویت بخشی به زندگی شهری را فراهم می سازد.پژوهش حاضر به تحلیل ارزش برند منطقه نیاوران بر مبنای مدل ارزیابی دارایی برندِ یانگ و روبیکام شامل چهار مولفه تمایز، مرتبط بودن، دانش و اعتبار و تحلیل عواملی همچون رضایت از مکان و دلبستگی به مکان پرداخته است. روش انجام مطالعه، پیمایش بوده و در این مطالعه 244 نفر از ساکنان این منطقه به عنوان نمونه آماری انتخاب شده است. تجزیه و تحلیل داده ها پس از انجام پیمایش نشان می دهد که ارزش ویژه برند منطقه نیاوران تاثیر مثبتی بر رضایت از محل زندگی و در نهایت بر دلبستگی به مکانِ شهروندان ساکن در این منطقه دارد.
Creating a city brand as an important route to create the competitive advantage of a city or place is transformed into action through which history, quality of place of residence, culture, and ultimately lifestyle are represented. The use of branding is the development of perceptions of urban situations as well as the creation of a central distinction. A better understanding of the brand and suburbs of the city, on the one hand, is the Conditions for attracting capital and tourists, and on the other hand, it promotes citizens' satisfaction and identity to urban life. The present study analyzes the brand value of the Niavaran area based on the Yang brand and Rubik am Asset Valuation Model, which includes four components of differentiation, relevance, knowledge and validity, and the analysis of factors such as location satisfaction and location attachment. The method of the study was survey. In this study, 244 residents of the area were selected as the statistical sample. Analysis of the data after scrolling shows that the brand value of the Niavaran area has a positive effect on the satisfaction of the place of residence and ultimately on the attachment to the place of citizens living in this area.
ایمانی خوشخو، م. و یزدی، ح.ا. (1389). "عوامل مؤثر بر ارزش ویژه برند در مقصد گردشگری شهر یزد"، فصلنامه مطالعات گردشگری، 13، 114-137.
بهاری، ج.، فراهانی، ب.، بهاری، ش.، بذله، م. و بهاری، ح. (1391). "ارزیابی ارزش ویژه برند در مقصد گردشگری از دیدگاه گردشگران داخلی (مطالعه موردی: شهر تبریز)"، فصلنامه فضای گردشگری، 6 (24)، صص. 73-99.
جعفری، و.، نجارزاده، م. و کیانی فیض آبادی، ز. (1396). "بررسی عوامل موثر بر ارزش ویژه برند مقصد گردشگری (مورد مطالعه: شهرستان سوادکوه)"، مجله ی برنامه ریزی و توسعه گردشگری. 6 (20)، صص. 75-93.
حسام، م. و کریمی، ه. (1395). "ارزیابی و اولویت بندی مقصد های گردشگری بر اساس ارزش ویژه برند از دیدگاه گردشگران (مطالعه موردی: شهرستان های استان گیلان)"، جغرافیا (فصلنامه علمی-پژوهش و بین المللی انجمن جغرافیای ایران)، 14 (2)، صص. 338-335.
دلوی، م. و سلامتیان، ن. (1393). "برند سازی شهری"، ششمین کنفرانس ملی برنامه‌ریزی و مدیریت شهری با تأکید بر مؤلفه‌های شهر اسلامی.
رحیم‌نیا، ف. و فاطمی، ز. (1391). "بررسی نقش واسط ارزش ویژه برند مبتنی بر مشتری در تأثیر ارتباط موفق با مشتری و تصویر برند در هتل های 5 ستاره مشهد"، فصلنامه علمی-پژوهشی تحقیقات بازاریابی نوین، 2 (1)، صص. 73-92.
مظری‌پور، ن. ( 1393). "شناسایی مولفه های تاثیر گذار در منظر ورودی کاربری های تجاری و مذهبی بر ارتقای حس دعوت کنندگی"، پژوهش های منظر شهر، شماره 1، صص. 17-24.
Aaker, D. & Equity, M.B. (1991) . “Capitalizing on the Value of a Brand Name”, New York.
Ariffin, R.N.R., Nadarajah, S. & Zahari, R.K. (2010). “Residential Satisfaction in private Low-Cost Housing in the urban area: A case study of the Klang Valley”, Malaysia.
Ashworth, G.J. & Voogd, H. (1990). “Selling the city: Marketing approaches in public sector urban planning”, Belhaven Press.
Balakrishnan. M.S. (2009). “Strategic branding of destination: A framework”, European Journal of Marketing, 43(5/6), PP. 611-629.
Bamert, T. & Wehrli, H.P. (2005). “Service quality as an important dimension of brand equity in Swiss services industries”, Managing Service Quality: An International Journal, 15(2), PP. 132-141.
Boer, N. (2005). “Knowledge sharing within organizations”.
Bonnes, M. & Secchiaroli, G. (1995). “Environmental psychology: A psycho-social introduction: Sage”.
Braun, E., Kavaratzis. M. & Zenker, S. (2013). “My city my brand: the different roles of residents in place branding”, Journal of Place Management and Development, 6 , PP. 18-28.
Coob, W., Ruble, C.R. & donthu. (1995). “Brand Equity. Brand Prefeerenceand Purchase intent”, Journal of advertising, 24, PP. 25-40.
Demirbag Kaplan, M., Yurt, O., Guneri, B. & Kurtulus, K. (2010). “Branding places: applying brand personality concept to cities”, European Journal of Marketing, 44 (9/10), PP. 1286-1304.
Dunn, K.M., McGUIRK, P.M. & Winchester, H.P. (1995). “Place making: the social construction of Newcastle”, Geographical Research, 33 (2), PP. 149-166.
Florek, M. (2011). “No place like home: Perspectives on place attachment and impacts on city management”, Journal of Town & City Management, 1(4), PP. 346-354.
Freestone, R. (2000). “Planning Sydney: Historical trajectories and contemporary debates”, Sydney: The Emergence of a World City, Oxford University Press, Melbourne, PP. 119-143.
Freire, J.R. (2009). “Local People’a critical dimension for place brands”, Journal of Brand Management, 16 (7), PP. 420-438.
Hay, R. (1998). “Sense of place in developmental context”, Journal of Environmental Psychology, 18(1), PP. 5-29.
Hernández, B., Hidalgo, M.C., Salazar-Laplace, M.E. & Hess, S. (2007). “Place attachment and place identity in natives and non-natives”, Journal of environmental psychology, 27 (4), PP. 310-319.
Insch, A. & Florek, M. (2008). “A great place to live, work and play: Conceptualising place satisfaction in the case of a city's residents”, Journal of Place Management and Development, 1 (2), PP. 138-149.
Jacobsen, B.P. (2012). “Place brand equity: a model for establishing the effectiveness of place brands”, Journal of Place Management and Development, 5 (3), PP. 253-271.
Keller, K.L. & Lehmann, D.R. (2006). “Brands and branding: research findings and future priorities”, Marketing Science, 25(6), PP. 740-759.
Kim, H.b. & Kim, W.G. (2005). “The relationship between brand equity and firms’ performance in luxury hotels and chain restaurants”, Tourism management, 26 (4), PP. 549-560.
KL Keller, DR Lehmann. (2003). “KL Keller, DR Lehmann”, Journal Marketing management, 12 (3), PP. 26-31.
Lewicka, M. (2011). “Place attachment: How far have we come in the last 40 years?”, Journal of Environmental Psychology, 31(3), PP. 207-230.
Low, S.M. & Altman, I. (1992). “Place attachment”, Place attachment (1-12): Springer.
Lucarelli, A. (2012). “Unraveling the complexity of city brand equity”, A three-dimensional framework. Journal of Place Management and Development, 5 (3), PP. 231-252.
Medway, D. & Warnaby, G. (2008). “Alternative perspectives on marketing and the place brand”, European Journal of Marketing, 42 (5/6), PP. 641-653.
Merrilees, B., Miller, D. & Herington, C. (2009). “Antecedents of residents' city brand attitudes”, Journal of Business Research, 62 (3), PP. 362-367.
Metaxas, T. (2010). “Place marketing, place branding and foreign direct investments: Defining their relationship in the frame of local economic development process”, Place Branding and Public Diplomacy, 6 (3), PP. 228-243.
Netemeyer, R.G., Krishnan, B., Pullig, C., Wang, G., Yagci, M., Dean, D. & Wirth, F. (2004). “Developing and validating measures of facets of customer-based brand equity”, Journal of Business Research, 57 (2), PP. 209-224.
Noronha, I.D., Coca Stefaniak, A. & Morrison, A. (2017). “Confused branding? An exploratory study of place branding practices among place management professionals”, Cities. 27, PP. 91- 98.
Pike, S. (2009). “Destination brand positions of a competitive set of near-home destinations”, Tourism management, 30 (6), PP. 857-866.
Rioux, L. & Werner, C. (2011). “Residential satisfaction among aging people living in place”, Journal of environmental psychology, 31 (2), PP. 158-169.
Scannell, L. & Gifford, R. (2010). “The relations between natural and civic place attachment and pro-environmental behavior”, Journal of environmental psychology, 30 (3), PP. 289-297.
Therkelsen, A. & Halkier, H. (2004). “Umbrella place branding: A study of friendly exoticism and exotic friendliness in coordinated national tourism and investment promotion”, SPIRIT, Aalborg University.
Trentelman, C. K. (2009). “Place attachment and community attachment: A primer grounded in the lived experience of a community sociologist”, Society and natural resources, 22 (3), PP. 191-210.
Ward, S.V. (1998). “Selling places: the marketing and promotion of towns and cities”, 23, PP. 1850-2000.
Williams, D.R. & Roggenbuck, J.W. (1989). “Measuring place attachment: Some preliminary results. Paper presented at the Abstracts”, leisure research symposium.
Zenker, S. & Rütter, N. (2014). “Is satisfaction the key? The role of citizen satisfaction, place attachment and place brand attitude on positive citizenship behavior”, Cities, 38, PP. 11-17.
Zenker, S., Braun, E. & Petersen, S. (2017). “Branding the destination versus the place: The effects of brand complexity and identification for residents and visitors”, Tourism management, 58, PP. 15-27.
Zenker, S. (2011). “How to catch a city? The concept and measurement of place brands”, Journal of Place Management and Development, 4(1), PP. 40-52.
Zhang, L. & Zhao, S.X. (2009). “City branding and the Olympic effect: A case study of Beijing”, Cities, 26(5), PP. 245-254.
_||_
ایمانی خوشخو، م. و یزدی، ح.ا. (1389). "عوامل مؤثر بر ارزش ویژه برند در مقصد گردشگری شهر یزد"، فصلنامه مطالعات گردشگری، 13، 114-137.
بهاری، ج.، فراهانی، ب.، بهاری، ش.، بذله، م. و بهاری، ح. (1391). "ارزیابی ارزش ویژه برند در مقصد گردشگری از دیدگاه گردشگران داخلی (مطالعه موردی: شهر تبریز)"، فصلنامه فضای گردشگری، 6 (24)، صص. 73-99.
جعفری، و.، نجارزاده، م. و کیانی فیض آبادی، ز. (1396). "بررسی عوامل موثر بر ارزش ویژه برند مقصد گردشگری (مورد مطالعه: شهرستان سوادکوه)"، مجله ی برنامه ریزی و توسعه گردشگری. 6 (20)، صص. 75-93.
حسام، م. و کریمی، ه. (1395). "ارزیابی و اولویت بندی مقصد های گردشگری بر اساس ارزش ویژه برند از دیدگاه گردشگران (مطالعه موردی: شهرستان های استان گیلان)"، جغرافیا (فصلنامه علمی-پژوهش و بین المللی انجمن جغرافیای ایران)، 14 (2)، صص. 338-335.
دلوی، م. و سلامتیان، ن. (1393). "برند سازی شهری"، ششمین کنفرانس ملی برنامه‌ریزی و مدیریت شهری با تأکید بر مؤلفه‌های شهر اسلامی.
رحیم‌نیا، ف. و فاطمی، ز. (1391). "بررسی نقش واسط ارزش ویژه برند مبتنی بر مشتری در تأثیر ارتباط موفق با مشتری و تصویر برند در هتل های 5 ستاره مشهد"، فصلنامه علمی-پژوهشی تحقیقات بازاریابی نوین، 2 (1)، صص. 73-92.
مظری‌پور، ن. ( 1393). "شناسایی مولفه های تاثیر گذار در منظر ورودی کاربری های تجاری و مذهبی بر ارتقای حس دعوت کنندگی"، پژوهش های منظر شهر، شماره 1، صص. 17-24.
Aaker, D. & Equity, M.B. (1991) . “Capitalizing on the Value of a Brand Name”, New York.
Ariffin, R.N.R., Nadarajah, S. & Zahari, R.K. (2010). “Residential Satisfaction in private Low-Cost Housing in the urban area: A case study of the Klang Valley”, Malaysia.
Ashworth, G.J. & Voogd, H. (1990). “Selling the city: Marketing approaches in public sector urban planning”, Belhaven Press.
Balakrishnan. M.S. (2009). “Strategic branding of destination: A framework”, European Journal of Marketing, 43(5/6), PP. 611-629.
Bamert, T. & Wehrli, H.P. (2005). “Service quality as an important dimension of brand equity in Swiss services industries”, Managing Service Quality: An International Journal, 15(2), PP. 132-141.
Boer, N. (2005). “Knowledge sharing within organizations”.
Bonnes, M. & Secchiaroli, G. (1995). “Environmental psychology: A psycho-social introduction: Sage”.
Braun, E., Kavaratzis. M. & Zenker, S. (2013). “My city my brand: the different roles of residents in place branding”, Journal of Place Management and Development, 6 , PP. 18-28.
Coob, W., Ruble, C.R. & donthu. (1995). “Brand Equity. Brand Prefeerenceand Purchase intent”, Journal of advertising, 24, PP. 25-40.
Demirbag Kaplan, M., Yurt, O., Guneri, B. & Kurtulus, K. (2010). “Branding places: applying brand personality concept to cities”, European Journal of Marketing, 44 (9/10), PP. 1286-1304.
Dunn, K.M., McGUIRK, P.M. & Winchester, H.P. (1995). “Place making: the social construction of Newcastle”, Geographical Research, 33 (2), PP. 149-166.
Florek, M. (2011). “No place like home: Perspectives on place attachment and impacts on city management”, Journal of Town & City Management, 1(4), PP. 346-354.
Freestone, R. (2000). “Planning Sydney: Historical trajectories and contemporary debates”, Sydney: The Emergence of a World City, Oxford University Press, Melbourne, PP. 119-143.
Freire, J.R. (2009). “Local People’a critical dimension for place brands”, Journal of Brand Management, 16 (7), PP. 420-438.
Hay, R. (1998). “Sense of place in developmental context”, Journal of Environmental Psychology, 18(1), PP. 5-29.
Hernández, B., Hidalgo, M.C., Salazar-Laplace, M.E. & Hess, S. (2007). “Place attachment and place identity in natives and non-natives”, Journal of environmental psychology, 27 (4), PP. 310-319.
Insch, A. & Florek, M. (2008). “A great place to live, work and play: Conceptualising place satisfaction in the case of a city's residents”, Journal of Place Management and Development, 1 (2), PP. 138-149.
Jacobsen, B.P. (2012). “Place brand equity: a model for establishing the effectiveness of place brands”, Journal of Place Management and Development, 5 (3), PP. 253-271.
Keller, K.L. & Lehmann, D.R. (2006). “Brands and branding: research findings and future priorities”, Marketing Science, 25(6), PP. 740-759.
Kim, H.b. & Kim, W.G. (2005). “The relationship between brand equity and firms’ performance in luxury hotels and chain restaurants”, Tourism management, 26 (4), PP. 549-560.
KL Keller, DR Lehmann. (2003). “KL Keller, DR Lehmann”, Journal Marketing management, 12 (3), PP. 26-31.
Lewicka, M. (2011). “Place attachment: How far have we come in the last 40 years?”, Journal of Environmental Psychology, 31(3), PP. 207-230.
Low, S.M. & Altman, I. (1992). “Place attachment”, Place attachment (1-12): Springer.
Lucarelli, A. (2012). “Unraveling the complexity of city brand equity”, A three-dimensional framework. Journal of Place Management and Development, 5 (3), PP. 231-252.
Medway, D. & Warnaby, G. (2008). “Alternative perspectives on marketing and the place brand”, European Journal of Marketing, 42 (5/6), PP. 641-653.
Merrilees, B., Miller, D. & Herington, C. (2009). “Antecedents of residents' city brand attitudes”, Journal of Business Research, 62 (3), PP. 362-367.
Metaxas, T. (2010). “Place marketing, place branding and foreign direct investments: Defining their relationship in the frame of local economic development process”, Place Branding and Public Diplomacy, 6 (3), PP. 228-243.
Netemeyer, R.G., Krishnan, B., Pullig, C., Wang, G., Yagci, M., Dean, D. & Wirth, F. (2004). “Developing and validating measures of facets of customer-based brand equity”, Journal of Business Research, 57 (2), PP. 209-224.
Noronha, I.D., Coca Stefaniak, A. & Morrison, A. (2017). “Confused branding? An exploratory study of place branding practices among place management professionals”, Cities. 27, PP. 91- 98.
Pike, S. (2009). “Destination brand positions of a competitive set of near-home destinations”, Tourism management, 30 (6), PP. 857-866.
Rioux, L. & Werner, C. (2011). “Residential satisfaction among aging people living in place”, Journal of environmental psychology, 31 (2), PP. 158-169.
Scannell, L. & Gifford, R. (2010). “The relations between natural and civic place attachment and pro-environmental behavior”, Journal of environmental psychology, 30 (3), PP. 289-297.
Therkelsen, A. & Halkier, H. (2004). “Umbrella place branding: A study of friendly exoticism and exotic friendliness in coordinated national tourism and investment promotion”, SPIRIT, Aalborg University.
Trentelman, C. K. (2009). “Place attachment and community attachment: A primer grounded in the lived experience of a community sociologist”, Society and natural resources, 22 (3), PP. 191-210.
Ward, S.V. (1998). “Selling places: the marketing and promotion of towns and cities”, 23, PP. 1850-2000.
Williams, D.R. & Roggenbuck, J.W. (1989). “Measuring place attachment: Some preliminary results. Paper presented at the Abstracts”, leisure research symposium.
Zenker, S. & Rütter, N. (2014). “Is satisfaction the key? The role of citizen satisfaction, place attachment and place brand attitude on positive citizenship behavior”, Cities, 38, PP. 11-17.
Zenker, S., Braun, E. & Petersen, S. (2017). “Branding the destination versus the place: The effects of brand complexity and identification for residents and visitors”, Tourism management, 58, PP. 15-27.
Zenker, S. (2011). “How to catch a city? The concept and measurement of place brands”, Journal of Place Management and Development, 4(1), PP. 40-52.
Zhang, L. & Zhao, S.X. (2009). “City branding and the Olympic effect: A case study of Beijing”, Cities, 26(5), PP. 245-254.