ارتقای پایدار عملکرد سازمان از طریق مدیریت منابع انسانی سبز: تحلیل نقش میانجی عملکرد محیطی سازمان

محورهای موضوعی :

شهرام عشقی پیرایواتلو ¹ (دانشجوی دکتری، واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی ، آستارا، ایران)
نوروز ایزدپناه ² (گروه مدیریت، واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی ، آستارا، ایران)
موسی رضوانی چمن زمین ³ (گروه مدیریت، واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی ، آستارا، ایران)

تاریخ دریافت : 1401/12/14 تاریخ پذیرش : 1402/04/13 تاریخ انتشار : 1401/12/01

کلید واژه: ", مدیریت منابع انسانی سبز ", پایداری سازمانی ", عملکرد محیطی سازمان",

چکیده مقاله :

پایداری سازمان ها تابعی از عملکرد نیروی انسانی خط مشی گذار و عملیاتی می باشد. این پژوهش با هدف ارتقای پایدار عملکرد سازمان از طریق مدیریت منابع انسانی سبز و افزایش تاثیر مثبت راهبردهای زیربنایی مولفه های مدیریت منابع انسانی سبز بر پایداری سازمان‌ها به واسطه‌ی عملکرد محیطی در سازمان‌های دولتی انجام گرفت.بررسی صحت مدل مفهومی و مدل انتسابی بر اساس اطلاعات حاصل از264پرسشنامه‌ی پیمایشی دریافتی از مدیران ارشد، منابع انسانی و مدیران کنترل کیفیت سازمان‌های دولتی انجام گرفت. ترسیم و برآورد مدل‌سازی معادلات ساختاری با نرم افزار SMRT PLSV4 صورت گرفت.یافته‌های این مطالعه تأثییر مثبت و معنا‌دار شیوه‌های مدیریت منابع انسانی سبز (گزینش و استخدام سبز، توسعه و آموزش سبز، مدیریت ارزیابی و عملکرد سبز و غرامت و پاداش سبز) را بر پایداری سازمانی نشان داد. این مطالعه به طور تجربی نقش میانجی معنادار عملکرد محیطی را بین شیوه‌های مدیریت منابع انسانی سبز و پایداری عملکرد سازمان‌ها تایید نمود. پیروی از رهنمودهای مدیریت منابع انسانی سبز، موجب خط‌مشی گذاری دوستدار محیط زیست گردیده و بنابر طبقه‌بندی منابع موجود و بر‌اساس تئوری انتخاب استراتژیک و مدل انتسابی به‌روش معادلات ساختاری نشان می‌دهد، عملکرد محیطی سازمان نقش مثبتی در تضمین ارتقائ پایداری سازمان از طریق مدیریت منابع انسانی سبز دارد.

چکیده انگلیسی:

The sustainability of organizations is a function of the performance of policy-maker and operational human resource. This study aimed to sustainable improvement of the organization's performance through green human resource management (GHRM) and increasing the positive impact of the basic strategies of GHRM on the organizational sustainability (OS) through the environmental performance (EP) in government organizations. The accuracy of the conceptual model was assessed based on the information obtained from 264 survey questionnaires received from senior managers, human resource managers, and quality control managers of governmental organizations. Drawing and modeling of structural equations were performed in the SMRT PLSV4 software environment. The findings of the study showed positive and significant effects of GHRM practices (green recruitment and selection, green training and development, green performance management and appraisal and green reward and compensation) on OS. Also, this study empirically confirmed the significant mediating role of EP between GHRM practices and OS. Therefore, it is suggested to pay more attention to these components to stabilize the EP of organizations. The GHRM has been a deterrent to harmful environmental decisions and actions. The classification of the existing literature based on strategic choice theory and the attribution model that shows GHRM practices play a crucial role in improving EP and organizational sustainability.