بررسی اثر استفاده از رنگ های حاوی اکسید مس و اکسید روی(زینک ریچ)بر رفتار خوردگی میکروبی لوله های فاضلاب
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی - پژوهشی مواد نوین
محمد دهبزرگی
1
(کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مواد، واحد مرودشت ، دانشگاه آزاد اسلامی ، مرودشت ، ایران)
رضا بازرگان لاری
2
(استادیار، گروه مهندسی مواد، واحد مرودشت ، دانشگاه آزاد اسلامی ، مرودشت ، ایران)
کلید واژه: خوردگی میکروبی, فاضلاب, لوله بتنی, رنگ اکسید مس, رنگ اکسید روی,
چکیده مقاله :
هدف از این تحقیق بررسی اثر استفاده از رنگ های حاوی اکسید روی و اکسید مس بر روی رفتار خوردگی لوله های بتنی فاضلاب رو شهرستان مرودشت می باشد که این رنگ ها به دو روش اسپری و قلمو بر روی سطوح داخلی لوله ها اعمال گردید. جهت انجام بررسی ها از 9 لوله بتنی مورد استفاده در شبکه فاضلاب به طول 60 سانتی متر و قطر 20 سانتی متر استفاده شد که 4 عدد از لوله ها به وسیله رنگ حاوی اکسید مس و 4 عدد دیگر به وسیله رنگ حاوی اکسید روی پوشش داده شدند و 1 لوله نیز بدون رنگ به عنوان لوله کنترل در نظر گرفته شد. پس ازاعمال رنگ لوله ها به مدت 217 روز در مسیر جریان فاضلاب شهرستان مرودشت قرار داده شدند و سپس جهت بررسی میزان باکتری های هوازی و غیر هوازی موجود در فاضلاب در بازه های زمانی روزانه، هفتگی و ماهیانه شمارش باکتری هوازی و غیر هوازی انجام شد. نتایج نشان داد تولید سولفید توسط باکتری کاهنده سولفات (SRB) در لوله های پوشش داده شده حتی تا 100 درصد نسبت به لوله ی بدون پوشش کاهش پیدا می کند و این پوشش ها توانسته اند به طور موثری تعداد باکتری ها را در مواد فاضلابی کاهش دهند. همچنین بررسی های چشمی نشان داد که لجن تشکیل شده بر روی لوله های حاوی رنگ اکسید روی نسبت به لوله بدون پوشش به مراتب بسیار نازک تر می باشد و در لوله هایی که از رنگ حاوی اکسید مس استفاده شد این لایه لجن از لایه تشکیل شده بر روی پوشش رنگ حاوی اکسید روی هم نازک تر بود. بر روی پساب ورودی و خروجی حوضچه فاضلاب آزمایش جذب اتمی جهت بررسی میزان یون های مس و روی وارد شده از رنگ به داخل فاضلاب، انجام شد و نتایج نشان داد میزان ورود فلزات سنگین به پساب خروجی کمتر از میزان مجاز و استاندارد بوده و در نتیجه موجب سمی شدن فاضلاب نمی شوند.
In this paper the effect of using zinc oxide and copper oxide dyes on the corrosion behavior of concrete sewer pipes in Marvdasht city which were applied by spray and brush on the inner surfaces of the pipes were investigated. 9 pipes were used in the sewage network. Four tubes were coated with copper oxide and four tubes were coated with zinc oxide. One tube was considered as a control tube. After painting, pipes were placed in the sewage flow for 217 days. To determine the amount of aerobic and non-aerobic bacteria in the sewage system, daily, weekly and monthly bacterial counting was performed. The results showed that the production of sulfide by SRB in coated tubes is reduced up to 100% compared with uncoated tube. Also, ocular studies showed that the sludge formed on zinc oxide containing pipes was much thinner and smaller than the unpolluted tube and was used in copper oxide-containing tubes to form a layer of sludge. It was narrower on the coating of zinc oxide. The results showed that sewage is domestic. The atomic absorption test was performed to determine the amount of copper and zinc ions entering the paint into the sewage. The results showed that the amount of heavy metals entering the effluent is less than the standard and therefore do not cause toxicity.
References
1- R. Chandler, "Corrosion Control in Wasterwater Systems, Operations Workshop Indoor Sports Center, Carrara-Gold Coast, June 2008.
2- J. Vollertsen, A.H. Nielsen, H.S. Jensen, T. Wium-Andersen and T. Hvitved-Jacobsen, "Corrosion of concrete sewage -The kinetics of hydrogen sulfide
25 مجله مواد نوین/ جلد 9/شماره 3 / بهار 1398
oxidation", Science of the Total Environment, Vol. 394, p. 162-170,2008.
3- M. Moradian, M. Shekarche, A. Dousti, M. Nemati chari and M. Hallaji, "Investigation of different reinforcement corrosion causes in sewage environment-Acase study", Firs Middle East Conference on Smart Monitoring, Dubai-UAE, February 2011.
4 -ک . اسماعیل پورلنگرودی، ح . ایمانی مقدم و ن . ا .
بخشی، " استفاده از نانو ذرات برای حفاظت لوله های بتنی
در مقابل خوردگی میکروبی " ، سومین کنفرانس ملی
سالیانه بتن، تهران - ایران، مهر 1390 .
5- L. Zhang, P. Schryver, B. Gusseme, W. Muynck, N. Boon and W. Verstraete,"Chemical and biological technologies for hydrogen sulfide emission control in sewer systems: A review", WATER Research, Vol. 42, p. 1-12, 2008.
6 - ز . خادم مدرسی، ر. بازرگان لاری و ف . بختیاری "
بررسی خوردگی میکروبی شبکه فاضلابرو بتنی شهرستان
مرودشت با توجه به غلظت سولفید هیدروژن " ، مجله
مواد نوین،شماره 8 ، 104 - 97 ، 1391 .
7 -ز.خادم مدرسی، ر. بازرگان لاری،ف. بختیاری و م.ع. زارع
" بررسی اثر ملاس چغندر و نیز مقایسه جریان مستقیم و
پالسی در رسوب گذاری الکتریکی اکسید مس، جهت
کنترل خوردگی میکروبی فاضلاب روهای بتنی مسلح"،
مجله مواد نوین، شماره 12 ، 1392 .
8- Esam H. Hewayde, George F. Nakhla , Erez N. Allouche a & Prasanna K. Mohan” Beneficial impact of coatings on biological generation of sulfide in concrete sewer pipes,Structure and Infrastructure Engineering,vol.3, NO.3, p.267-277, 2007.
9- Thistlethwayte, D., Control of Sulfide in Sewage System, 1972 (Ann Arbor Science: Ann Arbor, MI).
10- Edwards, V., Velasco, C. and Edwards, K., Hydrogen sulfide-the relationship of bacteria to its formation, prevention, and elimination 2001. Available online at: www.alken-murray.com/H2SREM2.HTM(accessed on 10 January 2006).
11- Hewayde, E., Allouche, E. and Nakhla, G., 2003 Concrete Pipe Corrosion by Hydrogen Sulfide Attack, Technical Report, 2003 (Geotechnical Research Center (GRC): The University of Western Ontario, London, ON, Canada).
12- EPA, Hydrogen sulfide corrosion in wastewater collection and treatment system, EPA430/09-91-010, Report to Congress, 1991.
13- ACPA, Sulfide and Corrosion Prediction and Control, 96 pp., 1984 (American Concrete Pipe Association: Vienna, VA).
14- Kienow, K. and Cecil, A.H., Concrete pipe for sanitary sewers corrosion protection update, in Proceedings of Pipeline Infrastructure II, ASCE,1993, pp. 229 – 250.
15- Pomeroy, R.D., The Problem of Hydrogen Sulfide in Sewers, 1976 (John Taylor & Sons: London).
16 -ع، اسماعیلی ساری، آلاینده ها بهداشت و استاندارد
در محیط زیست ، انتشارات نقش مهر، تهران ، 1381 .
17- WHO, 2008, “Guidelines for Drinking-Water Quality”, second addendum. Vol. 1,
Recommendations.
3rd ed. ISBN 978 92 4 154760 4. World Health Organization