ارزیابی تیمارهای ریزوبیوم بومی، کود حیوانی و اوره بر رشد گیاه یونجه در استان فارس
محورهای موضوعی : میکروب شناسی محیطی
محمد جواد نوروزنژاد
1
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه میکروبیولوژی)
محمد کارگر
2
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه میکروبیولوژی)
کاووس ایاز پور
3
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه کشاورزی)
مهدی کارگر
4
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات فارس، گروه میکروبیولوژی)
ساره رییس زاده
5
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه میکروبیولوژی)
کلید واژه: کود حیوانی, ریزوبیوم, یونجه, تثبیت ازت, کود اوره,
چکیده مقاله :
سابقه و هدف: باکتری‌های ریزوبیوم مهم‌ترین میکروارگانیسم‌های موجود در خاک هستند که نسبت به سایر میکروب‌زیاگان خاک نقش بیشتری را در تثبیت ازت دارند. هدف از این پژوهش، استفاده از ریزوبیوم بومی استان فارس و نقش کود اوره در بهره‌وری گیاه یونجه بود. مواد و روش‌ها: ابتدا ریزوبیوم بومی از گرهک‌های یونجه با استفاده از محیط YMA حاوی قرمز کنگو، جداسازی و با استفاده از رنگ‌آمیزی و تست‌های بیوشیمیایی تعیین هویت گردیدند. این پژوهش به صورت تصادفی و درنظر گرفتن فاکتور اول شامل: نوع کود، بدون اوره، 100 میلی‌گرم در کیلو گرم کود اوره، 200 میلی‌گرم در کیلوگرم کود اوره، 1 درصد کود حیوانی، 3 درصد کود حیوانی و فاکتور دوم شامل: بدون باکتری، ریزوبیوم محلی، ریزوبیوم سوش استاندارد در شش تکرار در هوای آزاد انجام گردید. یافته‌ها: بیشترین رشد در گلدان‌هایی که با ریزوبیوم بومی تیمار شده مشاهده گردید. در مقایسه با کود اوره و کود حیوانی بهترین رشد در تیمار کود حیوانی 3 درصد و بیشترین ارتفاع گیاه در گلدان‌هایی با تیمار ریزوبیوم بومی دیده شد. همچنین بهترین تیمار استفاده از ریزوبیوم سوش محلی و کود حیوانی 3 درصد برای محصول‌دهی بیشتر بود. بیشترین گرهک‌های فعال در تثبیت ازت در گیاهانی با تیمار ریزوبیوم بومی مشاهده گردید. نتیجه گیری: در مقایسه بین ریزوبیوم بومی و سوش استاندارد و با توجه به آهکی بودن خاک‌های استان و آب و هوای گرم و خشک منطقه استفاده از ریزوبیوم بومی و کود حیوانی می‌تواند باعث بهره‌وری بیشتر و تثبیت ازت توسط گرهک‌های تولید شده برروی ریشه گیاه گردد. هم‌چنین می‌توان در تولید کود‌های بیولوژیک از ریزوبیوم‌های جداسازی شده از مناطق مختلف با هدف محصول دهی بیشتر استفاده نمود. استفاده از کود حیوانی به‌دلیل تجزیه طولانی مدت و فعال کردن دیگر باکتری‌های آزادزی تثبیت کننده ازت می‌تواند به رشد گیاه کمک شایانی نماید.
Background and Objective: Rhizobacteria are the most important microorganisms in the soil that have major role in fixing nitrogen than other soil microorganisms. The aim of this study is using native rhizobium of Fars province calcareous soil and determination the role of urea fertilizer in giving high yield and efficiency of alfalfa. Materials and Methods: First, native rhizobium is separated from alfalfa root nodules using YAM environment containing Congo red, and then it is identified with staining, and biochemical tests. This research is performed as a randomized plan and under different nutritional conditions, including fertilizer without urea, 100mg/kg urea fertilizer, 200mg/kg urea fertilizer, 1% animal manure, 3% animal manure and also under different microbial inoculations, including without bacteria, native rhizobium and standard rhizobial strain in six repeats in open air. Results: The best growth is observed in the pots treated with local rhizobium. In comparing to urea fertilizer, the pots fertilized with 3% animal manure treatments showed a better growth. The most height plants were seen in the pots fertilized with local rhizobium treatments. The best treatment to give high yield was achieved with local rhizobial strain and 3% animal manure. The most active root nodules in nitrogen fixation were seen in the plants treated with local rhizobium. Conclusion: By comparing the native and standard rhizobial strains and according to calcareous soil of Fars province and hot and dry weather of this region, it is suggested that fertilization with local rhizobial strain and animal manure can result in high yields and nitrogen fixation in the root nodules of the plant.
1. Ramezanian A. 2006. Introduction of rhizobial bacteria as growth promoting factor. Agrology M.Sc Thesis. Islamic Azad University, Karaj, Iran.
2. Maleki Farahani S. 2007. Effect of different rhizobial strains on growth and nitrogen fixation in one-year-old alfalfa plants. Cultivation M.Sc Thesis. Department of Agriculture, Tehran University, Tehran, Iran.
3. Antoun H, Kloepper J, Plant growth - promoting rhizobacteria (PGPB). 2002.
4. Vessey JK. Plant growth promoting rhizobacteria as biofertilizers. Plant Soil. 2003; 255: 571-586.
5. Malakooti MJ. 2000. Sustainable Agriculture and. Yield Increment by Optimum Fertilizer Utilization in Iran. 2nd edition. Agricultural Extension Publications, Iran.
6. Boozari M, Emteyazi G, Moghadam pour M. 2008. Phage typing in 30 rhizobial strains isolated from 5 symbiotic legumes in Gilan and Esfahan provinces. Microbiology M.Sc Thesis. Islamic Azad University,
Esfahan, Iran.
7. Brenner DJ, Krieg NR, Statey JT, editors. Bergie's manual systematic bacteriology. 2nd ed. New York: Springer; 2005: Part C.
8. Ballard, F.A. and Charman J., Nodulation and growth of pasture legumes with naturalized soil rhizobia. Aust J Exp Agr. 2000; 40: 939-948.
9. Ligero, F, Lluch C, Olivares J. Evolution of ethylene from roots of medicage sativa plant inoculated with Rhizobium meliloti. Plant Physiol. 1986; 125: 361-365.
10. Vessey JK, Buss TJ. Bacillus cereus UW85 inoculation effects on growth, Nodulation and N accumulation in grain legumes. Controlled-environment studies. Can J Plant Sci. 2002; 82: 282-290.