ارزیابی اثر ضد باکتریایی سویه های پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم علیه رشد اشریشیا کلی O157:H7 در شرایط آزمایشگاهی
محورهای موضوعی : میکروب شناسی کاربردی
نجمه نامدار
1
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم، باشگاه پژوهشگران جوان)
یحیی تهمتن
2
(بخش باکتری شناسی، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی شیراز)
محمد کارگر
3
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم، گروه میکروبیولوژی، جهرم، ایران)
محمد حسین حسینی
4
(بخش باکتری شناسی، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی شیراز)
کلید واژه: پروبیوتیک‌ها, بیفیدوباکتریوم, اشریشیا کلی O157:H7, اثر آنتاگونیستی,
چکیده مقاله :
سابقه و هدف: اشریشیا کلی O157:H7 یکی از پاتوژن‌های نوظهور منتقل شونده از طریق غذا است که بیماری‌های خطرناکی مانند سندرم اورمی همولیتیک (HUS) را در انسان ایجاد می‌کند. هدف از این پژوهش ارزیابی اثر پروبیوتیکی بیفیدوباکتریوم علیه رشد اشریشیا کلی O157:H7 در شرایط آزمایشگاهی می‌باشد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت تجربی بر روی سویه‌های جدا شده از نمونه‌های بالینی و سویه استاندارد اشریشیا کلی O157:H7 انجام شد. تمامی نمونه‌های بالینی در محیط‌های براین هارت اینفیوژن براث و تریپتون سوی براث غنی سازی و سپس در محیط‌های اختصاصی CT-SMAC کشت داده شدند. از آزمون‌های بیوشیمیایی، سرولوژی، PCR چندگانه و کشت در رده سلولی ورو برای تایید و ویروتایپینگ سویه‌های وروتوکسیژنیک اشریشیا کلی O157:H7 استفاده شد. همچنین برای ارزیابی اثر آنتاگونیسمی گونه‌های پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم بر سویه‌های بیماری‌زا روش انتشار در آگار (AGD) بکار برده شد. یافته‌ها: با توجه به میزان پروبیوتیک مورد استفاده، تمامی سویه‌های مورد بررسی دارای قطر هاله 15 تا 30 میلی متر بر روی سویه‌های مولد شیگا توکسین اشریشیا کلی O157:H7 بودند. اثر آنتاگونیسمی سویه‌های پروبیوتیک در pH خنثی نشان داده شد. اما اسیدهای آلی تاثیر معنی داری بر مهار سویه‌های بیماری‌زا نداشتند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که پروبیوتیک‌های بیفیدوباکتریوم بر روی باکتری اشریشیا کلی O157:H7 اثر مهاری دارد، اما دلیل این تاثیر تنها تولید اسیدهای آلی و pH اسیدی نمی‌باشد.
Background and Objectives: E. coli O157:H7 is recognized to be one of the most important food-born pathogens causing hemolytic uremic syndrome (HUS). The purpose of this study was to evaluate the effects of probiotics Bifidobacteria spp. against growth or activity of E.coli O157:H7 was used in vitro. Material and methods: This experimentally study was performed on strains isolated from clinical samples and standard E. coli O157:H7. All samples were enriched on BHI and TSA media and then, cultured on CT-SMAC. For confirmation of verotoxigenic E. coli, biochemical, serological testes, multiplex PCR and culture on Vero cell line were performed. Also, agar gel diffusion assay was used to detect the antagonistic activity of the probiotic bacteria against pathogenic bacteria. Results: Result and discussion: According to used amount of probiotic, all the investigated strains showed a 15-30 diameter blanked area on Shiga producer E. coli O157:H7. The effect has been repeated in neutral pH, while organic acids had any meaningful effects on the pathogen strains. Conclusion: Probiotics are able to inhibit growth of E.coli O157:H7 and it’s not only because of organic acid or low pH but also it’s because of produce other antibacterial agents.
1-Johnson-Henry KC, Donato KA, Shen-Tu G, Gordanpour M, Sherman PM. Lactobacillus rhamnosus strain GG prevents Enterohemorrhagic Escherichia coli O157:H7-Induced chengesin Epithelial Barrier Faunction. Infection and Immunity, 2008; 1340-1348.
2-Tarr PI, Grodon CA, Chandler WL. Shiga toxin producing Escherichia coli and hemolytic uremic syndrom. Lancet, 2005; 41:219-226.
3-Pamela HR, Davis KC, Garstka WR, Bhunia AK. Lactat dehydrogenase realase assay from vero cells to distinguish verotoxin producing Escherichia coli from non vero toxin producing strains. Journal of microbiological methods, 2000; 43:171-178.
4-Takahashi M, Taguchi H, Yamaguchi H, Osaki T. The effect of probiotic treatment with Clostridum butricum on enterohemorrhagic Escherichia coli O157:H7 infection in mice. FEMS immunology and medical microbiology, 2004; 41:219-226.
5-Momose Y, Hirayam K, Iton K. Effect of organic acids on inhibition of Escherichia coli O157:H7 colonization in gnotobiotic mice associated with infant intestinal microbiota. Antonie Leeu Wenhoek, 2008; 93:141-149.
6.Chaucheyras-Durand F, Madic J, Dondin F, Martin C. Biotic and abiotic factors influencing in vitro growth of Escherichia coli O157:H7 in ruminant digestive contents. Appled and Environmental Microbiology, 2006; 4136-4142.
7-Steven MPS, Diemen PWV, Dziva F, Jones P, Wallis T. Options for the control of enterohemorrhagic with Clostridum butricum on enterohemorrhagic Escherichia coli O157:H7 infection by mice. FEMS Immuonology and medical microbiology, 2004; 41:219-226.
8-Konada EY, Parken JC, Tran HT, Bryla DA, Robbins JB, Szo SC. Investigation vaccine for Escherichia, pseodomonas aeruginosa recombinant exoprotein A conjugates in adults. Jinfect Dis 1998; 177:338-387.
9-Sherman P, Soni R, Petric M, Karmali M. Surface properties of the vero cytotoxin-producing Escherichia coli O157:H7. Infection and Immunity, 1987: 1824-1829.
10- Perna NT, Plunkett G, Burland V, 25 other authors. Genome sequence of enterohaemorrhagic Escherichia coli O157:H7.Nature, 2001; 409:529-533.
11-Dean-Nystrom EA, Bosworth BT, Moon HW. Pathogenesis of Escherichia coli O157:H7 in wean calves. Adv Exp Med Biol, 1999; 473:173-177.
12-sherman PM, Johnson-Henry KC, Yeung PH, Ngo PSC, Goulet J, Tompkins TA. Propiotic reduce Enterohemorrhagic Escherichia coli O157:H7- and enteropathogenic Escherichia coli O127:H6-Induced chenges in polarized T84 Epithelial cell monolayers by inducing Bacterial Adhesion and cytoskeletal Rearrangements. Infection and Immunity, 2005; 5183-5188.
13-Picard C, Fioramonti J, Francois A, Robinson T, Neat F, Matuchansky C. Review article: bifidobacteria as agents-physiological effect and clinical benefits. Animal pharmacolther 2005; 22:495-512.
14-Mkcp S, Hart AL, Kamm MA, Stagg AJ, Kinght SC. Mechanism Action of probiotics: Recent Advances. Inflamm Bowel Dis. 2008;00:000-000
15-Gagnon M, Kheadr EE, Blay GL, Fliss I. In vitro inhibition of Escherichia coli O157:H7 by bifidobacterial strains of human orgin. Food microbiology. 2004; 92:69-78.
16-Trejo FM, Minnaard J, Perez FP, DE Antoni GL. Inhibition of Closttridum difficle by Bifidobacterium supernatants. Anearobe, 2006; 12:186-193.
17-Khyani A, Mozafary N, Jandaghy Nand Ghaemi A. asare antagonisti bacterihaye lactic joda shodeh az mast bar alayhe bacteryhaye bimariza.majaleye olom pezeshki daneshgah Gorgan 1385;1:28-32 .(in persian)
18-Ogunbanwo ST, Sanni AT, Onilude AA. Characterization of bacteriocin produced by lactobacillus plantarum F1 and lactobacillus brevis OG1. African Journal of Biotechnology, 2003; 2(8)219-213.
19-Tamime A, Robinson R. Nutritional value of youghart. Jornal of Dairy Science and thecnology, 1998; 1:365-369.
20-Coconnier MH, Lievin V, Hemery E, Servin AL. Antagonistic activity against Helicobacter infection in vitro and in vivo by human Lactobcillus acidophilus strain LB. Appl Environ Microbiol, 1998; 64:4573-4580.
21-Gopal PK, Prasad J, Smart J, Gill HS. In vitro adherence properties of lactobacillus rhamnosus DR20 and Bifidobacterum lactis DR10 strains and their antagonistic activity against an enterotoxigenic Eschrichia coli. Food Microbiology, 2001; 67:207-216.
22-Griffin PM, Ostoff SM, Tauxe RV, Green KD, Well JC, Lewis JH, Blake PA. Illnesses associated with Escherichia coli O157:H7 infections. abroad clinical spectrum. Ann Intern Med, 1998; 109:705-712.
23-Aldo PF, Juremi OC, Carlos ASM. The dangers of enterohaemorrhagic Escherichia coli: an emergent pathogen. Rev Biomed, 2002;13:124-129.
24-Jin LZ, Marquardt RR, Zhao X. Antagonism of Lactobacillus spp.,Streptococcus ssp.and Bifidobacteria spp.Against Enterotoxigenic Escherichia coli. Department of Animal Science.