بررسی اثر بخشی آموزش مهارت حل مسأله بر خود کارآمدی دانش آموزان دختر دبیرستان های شهرستان رشت
محورهای موضوعی : مدیریت نوآوری های آموزشی
کلید واژه: خودکارآمدی, مهارت حل مسأله, دانش آموزان,
چکیده مقاله :
: هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله بر خودکارآمدی دانش آموزان می باشد. جامعه مورد مطالعه شامل همه دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان رشت در سال تحصیلی89 - 1388 است. حجم نمونه طبق اصول علمی 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای تعیین شد. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه خودکارآمدی عمومی و آموزش مهارت حل مسأله طی هشت جلسه (2 ساعته) به مدت یک ماه استفاده گردید. پژوهش نیمه آموزشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری می باشد. برای تحلیل داده ها و بررسی سؤال های پژوهش از آزمون تی و تحلیل کوواریانس استفاده شد. سؤال های پژوهش عبارتند از: میزان خود کار آمدی دانش آموزان دختر دوره متوسطه چقدر است؟ آیا آموزش مهارت حل مسأله بر خود کارآمدی دانش آموزان دختر دوره متوسطه موثر است؟ آیا آموزش مهارت حل مسأله بر خود کارآمدی دانش آموزان دختر دوره متوسطه در طول زمان از پایداری مناسب برخوردار است؟ نتایج پژوهش نشان داد که میزان خود کارآمدی دانش آموزانی که آموزش مهارت حل مسأله دریافت کردند بیشتر از میزان خودکارآمدی دانش آموزانی است که آموزش مهارت حل مسأله را دریافت نکرده اند . همچنین میزان خودکارآمدی دانش آموزان در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار است.
The purpose of the present research is to study the effectiveness of training problem-solving skills on students’ self-efficacy. The population of the research consisted of all female high school students of Rasht city. Sample size was determined according to the scientific principles and formula of sample size estimate. The sample consisted of 30 students (experimental group 15 students and control group 15 students) who were selected through multi-stage random sampling. Research design was experimental (pretest-posttest with control group). Problem-solving skills were trained to the students in experimental group for 8 sessions each lasting 2 hours. The research instrument was Sherer’s Self-efficacy Scale. T-test and analysis of covariance were used to analyze the data. The findings indicated that self-efficacy of students who received problem-solving training is more than that of the students who did not received training. Also, the self-efficacy of students shows appropriate stability during this time.