بررسی اثرات فشارآورهای تحصیلی بر انگیزش تحصیلی دانشجویان دانشگاه‌های استان تهران
محورهای موضوعی : مدیریت نوآوری های آموزشی
کلید واژه: فشارآورها, فشارآورهای تحصیلی, انگیزش تحصیلی,
چکیده مقاله :
در این تحقیق به بررسی اثرات فشار آورهای تحصیلی بر انگیزش تحصیلی دانشجویان دانشگاه‌های شهر تهران و حومه آن پرداخته شده و سوال‌های اصلی تحقیق بدین شرح مطرح گردید که آیا فشارآورهای تحصیلی پایین‌تر از حد متوسط است؟ آیا انگیزش تحصیلی دانشجویان پایین‌تر از حد متوسط است؟ و آیا فشارآورهای تحصیلی بر انگیزش تحصیلی موثر است؟ با تأکید بر اینکه فشارآورهای تحصیلی به عنوان متغیر مستقل در سه حیطه آموزشی، محتوای دروس و اجرای برنامه‌های آموزشی و انگیزش تحصیلی به عنوان متغیر وابسته و متغیر جنسیت به عنوان متغیر تعدیل‌کننده عنوان گردید، ساختار پژوهش طراحی شده و از بین جامعة آماری دانشجویان دانشگاه‌های استان تهران، تعداد 1600 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای از یک دانشگاه دولتی، آزاد، پیام‌نور و علمی-کاربردی انتخاب شدند. در نهایت با استفاده از مدل‌های آماری t تک گروهی، رگرسیون، تحلیل واریانس یکطرفه و t دو گروه مستقل به تحلیل داده‌های تجربی بدست آمده از دو پرسشنامه معتبر فشارآور های تحصیلی و انگیزش تحصیلی که بصورت میدانی جمع‌آوری شده بود، پرداخته شد. در نهایت مشخص شد با افزایش فشارآورهای تحصیلی، انگیزش تحصیلی کاهش می‌یابد و رابطه منفی معنی‌داری بین فشارآورهای آموزشی، محتوای دروس و اجرای برنامه‌های آموزشی با انگیزش تحصیلی وجود دارد. همچنین، میزان فشارآورهای تحصیلی بیشتر از حد متوسط ولی میزان انگیزش تحصیلی پایین‌تر از حد متوسط است. از این‌رو، پیشنهاد می‌شود که فشارآورهای تحصیلی کاهش یابد تا از این طریق بتوان شاهد افزایش انگیزش تحصیلی بود.
This study examines the effects of academic stress on the motivation of university students in Tehran and its suburb. It discusses the question whether the educational stress is lower than average index and whether motivation of students is lower than the average index? In this study, educational stress was considered as independent variable in three areas of education, course content, and educational program. Academic motivation was also the dependent variable and gender was considered as moderate variable. 1600 participants were randomly selected from among all the university students in Tehran including one from state, Islamic Azad, Payam-e-Noor, and Science and Technology universities. The research instruments were two questionnaires related to educational stress and academic motivation. The results of the data analysis using dependent t-test, regression, one-way ANOVA, and independent t-test indicated that there is a negative relationship between educational stress and academic motivation. Also, there is a significant negative correlation between educational stress, course content, educational program and academic motivation. Furthermore, educational stress was more than the norm but the academic motivation was lower than average. Therefore, it is suggested that the more educational stress is reduced, the more academic motivation is enhanced.