توان تبیین‌شوندگی اثربخشی سازمان‌های آموزش و پرورش توسط مولفه‌های هوش سازمانی و اولویت‌بندی آن‌ها

محورهای موضوعی :

مرضیه احمدپور ¹ (دانش آموخته کارشناسی ارشد/گروه مدیریت آموزشی ,واحد علوم و تحقیقات البرز، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.)
رمضان جهانیان ² (* نویسنده مسئول، دانشیار، گروه علوم تربیتی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.)
پریسا ایران نژاد ³ (استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.)

تاریخ دریافت : 1401/02/25 تاریخ پذیرش : 1401/07/01 تاریخ انتشار : 1402/04/01

کلید واژه: هوش سازمانی, آموزش و پرورش, کلمات کلیدی: اثربخشی سازمانی,

چکیده مقاله :

هوش سازمانی، مفهوم جدیدی در عرصه ادبیات سازمان و مدیریت می‌باشد که شامل تمام ظرفیت‌های فکری کارکنان سازمان است. موفقیت هر سازمان در دستیابی به اهدافش، توسط منابع انسانی باهوش تضمین می‌شود. سازمان‌های آموزش و پرورش نیز جهت دستیابی به اهداف خود (اثربخشی سازمانی)، نیازمند کارکنانی باهوش سازمانی بالا هستند. پژوهش حاضر با هدف مطالعه تبیین‌شوندگی اثربخشی سازمان‌های آموزش و پرورش توسط مولفه‌های هوش سازمانی صورت گرفته است. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان آموزش و پرورش منطقه 16 شهر تهران است که تعداد 82 نفر از آن‌ها بر اساس فرمول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شده اند. روش پژوهش، از نوع توصیفی- همبستگی بوده و براساس اهداف نیز پژوهشی کاربردی است. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه استاندارد هوش سازمانی آلبرشت با 49 گویه و ضریب آلفای کرونباخ 98/0 و پرسشنامه اثربخشی سازمانی محقق ساخته توسط حمیدی با 20 گویه و ضریب آلفای کرونباخ 96/0 می‌باشد که روایی آن توسط اساتید فن تایید گردیده است. تجزیه و تحلیل داده ها، در سطح آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و در سطح آمار استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS و از طریق آزمون کالموگروف – اسمیرنوف، تحلیل رگرسیون تک متغیره و آزمون رتبه ای فریدمن، انجام شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که تمام مولفه‌های هوش سازمانی، قادر به پیش‌بینی اثربخشی سازمان‌های آموزش و پرورش هستند. البته در میان مولفه‌های هوش سازمانی، مولفه روحیه دارای پایین‌‌ترین میزان سهم همبستگی با اثربخشی سازمانی است و کمترین قدرت پیش بینی کنندگی را دارد. همچنین طبق یافته‌های آزمون رتبه ای فریدمن، مولفه روحیه با بالاترین میانگین رتبه، در اولویت اول قرار دارد.

چکیده انگلیسی:

AbstractOrganizational intelligence is a new concept in the field of organizational literature and management that includes all the intellectual capacities of the organization's employees. The success of any organization in achieving its goals is guaranteed by intelligent human resources. Education organizations also need highly intelligent organizational staff to achieve their goals (organizational effectiveness). The aim of this study was to investigate the effectiveness of educational organizations by the components of organizational intelligence. The statistical population includes all education staff in the district of Tehran, 82 of whom have been selected based on Cochran's formula by systematic random sampling. The research method is descriptive-correlational and based on the objectives is an applied research. The measuring instrument is the standard Albrecht organizational intelligence questionnaire with 49 items and Cronbach's alpha coefficient of 0.98 and the researcher-made organizational effectiveness questionnaire by Hamidi with 20 items and Cronbach's alpha coefficient of 0.96, the validity of which has been confirmed by technical professors. Data were analyzed at the level of descriptive statistics (frequency, mean and standard deviation) and at the level of inferential statistics using SPSS software through Kalmogorov-Smirnov test, univariate regression analysis and Friedman rank test.Findings show that all components of organizational intelligence are able to predict the effectiveness of education organizations. Of course, among the components of organizational intelligence, the component of morale has the lowest share of correlation with organizational effectiveness and has the least predictive power. Also, according to the findings of Friedman rank test, the morale component with the highest average rank is in the first priority.