مروری بر مطالعات خط مشی گذاری مشارکت شهروندی در حوزه محیط زیست با تأکید بر ضرورت آموزش پایه و همگانی
محورهای موضوعی : مدیریت نوآوری های آموزشیمهدی احمدی تنکابنی 1 , نادر شیخ الاسلامی کندلوسی 2 , مسعود احمدی 3
1 - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی گرایش خط‌مشی‌گذاری، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
2 - استادیار، گروه مدیریت دولتی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ،ایران.
3 - استادیار، گروه مدیریت دولتی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
کلید واژه: خط مشی گذاری, آموزش مشارکت, مشارکت شهروندی, خط مشی گذاری زیست محیطی,
چکیده مقاله :
مسائل و مشکلات زیست محیطی و تلاش در جهت بهبود شرایط زیست برای انسان‌ها و سایر جانداران از مهم‌ترین چالش‌هایی است که کشورهای رو به توسعه‌ای مانند ایران با آن دست به گریبان می‌باشند. در چنین شرایطی باید پذیرفت که دولت‌ها به‌تنهایی قادر به حل تمامی مشکلات و آسیب‌های وارده به محیط زیست نمی باشد؛ لذا باید برخی وظایف و مسئولیت‌ها بین دولت و شهروندان تقسیم شود و مردم از ناظران منفعل به شهروندان مسئولیت‌پذیر برای بهبود شرایط منابع محیط‌زیست زندگی خود، تبدیل شوند. در چنین شرایطی دولتمردان، تصمیم‌گیران و مدیران سطح بالای نظام در کنار مردم چاره‌ای جز هم راستایی، مشارکت و فعالیت‌های تعاملی در جهت کاستن از مصائب زیست محیطی و بهبود شاخص‌های زیست محیطی به‌منظور نجات از چنین وضعیتی نخواهند داشت. این تعامل و همکاری تنها در سایه آموزش پایه و همگانی آحاد جامعه، مدیران و مسئولین و توسل به اصول توسعه پایدار قابل تحصیل می‌باشد. عدم وجود آگاهی و دانش سیستماتیک در این زمینه در میان مدیران و تصمیم‌گیران کلان کشوری، یکی از بزرگترین مشکلات و چالش‌ها در این حوزه است؛ از این رو پژوهش حاضر به‌عنوان مطالعه‌ای توسعه‌ای و در عین حال کاربردی، درصدد بررسی مقالات موجود در این زمینه است. همچنین با توجه به اهمیت برنامه‌ریزی‌های زیست محیطی و آموزش مشارکت عموم در توسعه حفاظت از آن در برنامه‌های اقتصادی، به دنبال طراحی الگوی خط مشی گذاری مشارکت شهروندی در حوزه محیط زیست است.
The environmental problems and issues and attempt to improve the environmental conditions for humans and other creatures have been among the most important challenges faced by developing countries such as Iran for many years. It should be confirmed in such conditions that governments can’t solve all the imposed problems and damages to the environment. Therefore, some duties should be divided between government and citizens and people’s role should be changed from inactive observers to responsible citizens to improve their living environment resources. In such conditions, governors, decision-makers, and senior managers of the system won’t have any solution except alignment, engagement, and interactions to reduce the environmental problems and improve environmental indexes to rescue from these conditions. This interaction and cooperation can be studied only in the shadow of the basic and public education of members of the community of managers and officials and also resorting to the principles of sustainable development. This interaction and cooperation will be possible only in the light of the acquirable and sustainable development principles. The lack of the systematic awareness and knowledge among managers and decision-makers of the country is one of the biggest problems and challenges in this field. Thus, this research, as a developing and yet applied study, tries to examine the articles in this field and to design a policy-making pattern for civic engagement in the environmental field according to the importance of environmental plans and public engagement in developing its protection for economic plans.
_||_