سنجش میزان سم د.د.ت در بافت عضلانی ماهیان کفال و کپور و سفید (Cyprinus carpio & Rutilus frisii kutum & liza auratas) در سواحل جنوبی دریای مازندران
محورهای موضوعی : بیولوژی دریا
پریسا نجات خواه معنوی
1
(گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال)
افتخار شیروانی مهدوی
2
(گروه محیط زیست دریا دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال)
مونا اسماعیلی بیدهندی
3
(گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال)
کلید واژه: کفال, سموم ارگانوکلره, ددت, سفید, سواحل جنوبی دریای مازندران, ماهی کپور,
چکیده مقاله :
مطالعه حاضر در سال 1392 با هدف ارزیابی غلظت سم کشاورزی ارگانوکلره ددت در بافت عضله سه ماهی سفید، کپور و کفال در 8 ایستگاه در سواحل جنوبی دریای خزر (بندر ترکمن، خزرآباد ساری، فریدونکنار، چالوس، کیاشهر، بندر انزلی، هشتپر و آستارا) انجام گردید. در هر ایستگاه، سه عدد ماهی از هر گونه صید شد و غلظت سم در عضله ماهی‌ها با استفاده از دستگاه گازکروماتوگرافی مجهز به آشکارساز تسخیر الکترون (Gas Chromatographs Electron Capture Detectors (GC- ECD)) سنجیده شد. متوسط میزان سم ددت در ماهی سفید، کپور و کفال به ترتیب 24/0 ± 11/0، 25/0 ± 17/0 و 25/0 ± 163/0 نانوگرم بر گرم وزن‌تر اندازه گیری گردید. آلوده‌ترین ایستگاه از نظر آلودگی به سم ددت کیاشهر (با متوسط 02/0±64/0 نانوگرم بر گرم بر پایه وزن‌تر) بود. میزان سم ددت در بافت عضله ماهیان هیچ یک از ایستگاه‌های مورد بررسی بالاتر از میزان جذب قابل قبول روزانه به دست نیامد. میزان ددت در ماهیان مورد بررسی در مقایسه با سال 1387 به طور معنی داری کاهش یافته است.
This investigation was carried out in 2013 to measure the concentration ofagricultural organochlorine pesticide DDT in muscle tissues of three fish speciesincluding Cyprinus carpio, Rutilus frisii kutum & Liza auratas in eight stations insouthern coast of the Caspian Sea (Bandar Torkaman, Khazarabad Sari,Fereydunkenar, Chalous, Kiashahr, Bandar Anzali, Hashtpar and Astara), Iran. In eachstation, five fish samples per species were caught and the concentration of thepesticide were measured by gas chromatography – electron capture detector (GCECD)in each of them. The average amount of DDT in C. carpio, R. frisii kutum & L.auratas were 0.11 ±0.24, 0.17 ±0.25 and 0.163 ±0.25 ng/g fresh weight,respectively. The most contaminated stations in terms of DDT contamination wasKiashahr (averagely, 0.64 ±0.02 ng/g based on fresh weight). In all stations, amountof DDT was lower than the maximum residue limit (0.28 mg/g fresh weight).Moreover, the level of the pesticide, DDT, in muscle tissue of the fish from all stationswas not higher than acceptable daily intake (ADI). The levels of DDT in studied fishesare significantly lower than in 2008.