ارتباط سبک‌های رهبری و هوش هیجانی مربیان رشته‌های انفرادی منتخب دانشگاه‌های تهران

محورهای موضوعی : رفتار سازمانی در ورزش

افسانه نامی ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)
فرزاد غفوری ² (عضو هیات علمی گروه تربیت بدنی دانشگاه علامه تهران)

تاریخ دریافت : 1394/01/21 تاریخ پذیرش : 1394/05/13 تاریخ انتشار : 1393/02/01

کلید واژه: هوش هیجانی, سبک‌های رهبری, مربی, دانشگاه‌های شهر تهران,

چکیده مقاله :

هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط سبک رهبری و هوش هیجانی مربیان رشته‌های انفرادی منتخب دانشگاه‌های تهران است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی ـ همبستگی و کاربردی است. جامعۀ آماری، شامل کلیۀ مربیان زن و مرد رشته‌های ورزشی بدمینتون و پینگ‌پونگ دانشگاه‌های شهر تهران در سال تحصیلی 1391-1390 است که تعداد آنها مشتمل بر 52 نفر، و حجم نمونه برابرِ جامعۀ آماری است. داده‌ها با استفاده از سه پرسشنامۀ اطلاعات فردی، هوش هیجانی سیبریا شرینگ و سبک رهبری(L.S.S) گردآوری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری K-S و آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی فرضیه‌های پژوهش استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبک رهبری بازخورد مثبت و هوش هیجانی مربیان رشته‌های انفرادی منتخب دانشگاه‌های تهران، ارتباط مثبت و در سطح متوسط وجود دارد(037/0=p، 46/0=r) و بین سبک رهبری آموزش و تمرین و هوش هیجانی مربیان رشته‌های انفرادی منتخب دانشگاه‌های تهران، ارتباط مثبت و در سطح پایینی وجود دارد(020/0=p، 198/0=r)؛ ولی ارتباط بین سایر سبک‌های رهبری و هوش هیجانی معنادار نیست(05/0 p>). باتوجه به نتایج، پیشنهاد می‌شود در گزینش مربیان رشته‌های ورزشی انفرادی، مهارت‌های هوش هیجانی آنها، در کنار دیگر مهارت‌های مربیگری، مدنظر قرار گیرد. The Relationship between Leadership Styles and Coaching Emotional Intelligence in Selected Individual Sports of Universities of Tehran Abstract The current study investigates the relationship between leadership style and emotional intelligence among coaches of selected individual sports in universities of Tehran (Iran). An applied descriptive-correlational research method is used. Statistical population includes all male and female coaches in sports chosen from badminton and table tennis in universities of Tehran during the 2011-2012 academic year(n=52). Whole subjects are selected as the sample. The personality, Syber Yashring's emotional intelligence, and "LSS" questionnaires are applied to collect data. Data analysis is carried out through Kolmogorov– Smirnoff (K-S) test and Pearson's correlation coefficient test is applied to measure research hypotheses. The Pearson correlation test shows that there is a moderate positive relationship between leadership style of "positive feedback" and emotional intelligence of coaches in chosen individual sports from universities of Tehran (r=0.46, p=0.037), and that there is a low positive correlation between leadership style of "training and instruction" and coaching emotional intelligence in chosen individual sports from universities of Tehran (r=0.198, p=0.020). However, there is no significant relationship between other leadership styles and emotional intelligence (p> 0.05). Due to the results, it is recommended to consider the skills of emotional intelligence with other coaching skills in order to select coaches for individual sports.

منابع و مأخذ:

اسکندرلوف، محمدرضا. 1389. بررسی رابطۀ سبک رهبری و هوش هیجانی مدیران ادارات تربیت بدنی استان همدان(پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد)، دانشکدۀ تربیت بدنی، دانشگاه آزاد ـ واحد تهران مرکزی.

اکبرزاده، نسرین. 1383. هوش هیجانی: دیدگاه سالوی و دیگران. چاپ دوم. تهران: انتشارات سمت.

انصاری، منوچهر و همکاران. 1389. «نقش هوش هیجانی کتابداران در اتخاذ استراتژی‌های مدیریت تعارض»، فصلنامۀ علمی-پژوهشی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، دورۀ 16، ش 3، پیاپی 62.

بنی‌هاشمیان، کوروش. 1385. رابطۀ هوش هیجانی، سبک رهبری و کارآمدی مدیران(پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد)، دانشگاه تربیت مدرس.

جباری، غلامرضا و همکاران. 1379. «بررسی سبک رهبری، توانایی‌ها و نحوۀ عملکرد مربیان فوتبال باشگاه‌های دستۀ اول و دوم کشور(جام آزادگان)»، حرکت 6، 120-103.

شعبانی بهار، غلامرضا؛ عرفانی، نصرالله؛ پارساجو، علی. 1390. «بررسی رابطة بین سبک رهبری و هوش هیجانی مربیان تیم‌های ورزشی گروهی شرکت‌کننده در نهمین المپیاد فرهنگی ـ ورزشی دانشجویان پسر دانشگاه‌های سراسر کشور»، مدیریت ورزشی 8، 105-93.

شهلایی باقری، جواد. 1383. ارتباط سبک‌های رهبری مربیان کشتی جهان با میزان موفقیت آنان(رسالة دکترا، دانشگاه تربیت معلم)، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی.      

عبداللهی، حیدر. 1388. ارتباط هوش هیجانی با سبک رهبری مدیران واحدهای دانشگاهی تربیت بدنی(دولتی) شهر تهران(پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد)، دانشگاه تهران.

فرهنگی، علی‌اکبر و همکاران. 1388. «بررسی روابط میان هوش معنوی، هوش عاطفی و رهبری تحول‌آفرین»، فصلنامۀ علوم مدیریت ایران، سال چهارم، ش 15، ص57-31.

کیوانلو، فهیمه؛ کوشان، محسن؛ سید احمدی، محمد.1390. «رابطۀ هوش هیجانی و سبک رهبری»، مجلۀ دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی سبزوار، دورۀ 18، ش 1، ص 54-47.

مارتنز، رینر. 1373. روان‌شناسی ورزش. ترجمۀ محمد خبیری. انتشارات کمیتۀ ملی المپیک.

مرادی، محمدرضا. 1385. رابطۀ سبک رهبری مربیان با انسجام گروهی بازیکنان در تیم‌های بسکتبال باشگاه‌های لیگ برتر کشور(پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد)، دانشکدۀ تربیت بدنی، دانشگاه تربیت مدرس.

یعقوبی، نورمحمد و همکاران. 1388. «بررسی رابطۀ بین هوش عاطفی و سبک رهبری تحول‌آفرین»، پ‍‍ژوهشنامۀ مدیریت اجرایی، سال نهم، ش 1(33).

 

Burbach, M. ٢٠٠٤. Testing the Relationship between Emotional Intelligence and Full-Range Leadership as Moderated by Cognitive Style and Self-Concept. Lincoln: The University of Nebraska.

Chan, D. W. 2004. “Perceived Emotional Intelligence and Self-Efficacy among Chinese Secondary School Teachers in Hong Kong”, Personality and Individual Differences 36, 1781-1795.

 Palmer, B.; Gardner, L.; Stough, C. 2003. “The Relationship between Emotional Intelligence, Personality and Effective Leadership”, Paper presented at the 5 Australia Industrial and Organisational Psychology Conference, Melbourne, June 26-29.

Tischler, L.; Biberman, J.; McKeage, R. 2002. “Linking Emotional Intelligence, Spirituality and Workplace Performance: Definitions, Models and Ideas for Research”, Journal of Managerial Psychology 17(3), 203-218.

Tsai, M. T.; Tsai, C. L.; Wan, Y. C. 2011. “A Study on the Relationship between Leadership Style, Emotional Intelligence, Self-Efficacy

Mandell, B. & Pherwani, S. ٢٠٠٣. “Relationship between Emotional Intelligence and Transformational Leadership Style: A Gender Comparison”, Journal of Business & Psychology ١٣(٣), 387-405.

Miller, M. L. H. R. 2003. Qualitative Investigation of Intercollegiate Coaches’ Perceptions of Altruistic Leadership. The Ohio State University.and Organizational Commitment: A Case Study of the Banking Industry in Taiwan”, African Journal of Business Management 5(13), 5319-5329.

Weinberger, L. A. 2010. “Emotional Intelligence, Leadership Style, and Perceived Leadership Effectiveness”, SAGE Journals Online. Published in association with AHRD.

 Chelladurai, P. & Saleh, S. D. 1978. “Preferred Leadership in Sports”, Canadian Journal of Applied Sport Science 3, 92-85.

Golman, D. 1995. Emotional Intelligence. New York: Bantam Books.

Golman, D.; Boyatzis, R. E.; Mckee, A. 2002. Primal leadership: Realizing the Power of Emotional Intelligence. Boston: Harvard Business School Publishing.        

Lumpkin, A. 2008. “Teaching Values through Youth and Adolescent Sports”, Strategies 21(4), 19-23.

Luthans, F., Rosenkrantz, S. A., & Hennessey, H. (1985). What do successful managers really do? Journal of Applied Behavioral Science, 21, 255-270.