مطالعه تاثیر اعتیاد به کار بر ابعاد سلامتی عمومی با نقش میانجیگری کیفیت زندگی کاری در کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی

محورهای موضوعی : رفتار سازمانی در ورزش

کاظم مهری ^{1 *} , محمد نصیری ²

1 - استادیار مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد نقده، دانشگاه آزاد اسلامی، نقده، ایران
2 - استادیار مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد خوی، دانشگاه آزاد اسلامی، خوی، ایران

تاریخ دریافت : 1401/08/24 تاریخ پذیرش : 1402/03/24 تاریخ انتشار : 1402/02/01

کلید واژه: کیفیت زندگی, کارکنان, سلامت عمومی, اعتیاد به کار,

چکیده مقاله :

اعتیاد به کار در بسیاری از موارد به اشتباه در مورد افراد پرانرژی و پرکار استفاده می‌شود که تنها تفاوت آنها با یکدیگر در نحوه برنامه‌ریزی در امور زندگی و شغلی است. هدف از این پژوهش تأثیر اعتیاد به‌کار بر ابعاد سلامتی عمومی با نقش میانجیگری کیفیت زندگی کاری در کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی می‌باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی است. 225 شرکت‌کننده به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های اعتیاد به کار اسپنس و رابینز (1992)، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون (1973) و پرسشنامه سلامت عمومی GHQ (1996) است که پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین اعتیاد به‌کار و کیفیت زندگی کاری (49/0- =r) و همچنین بین اعتیاد به کار با سلامت عمومی (51/0- =r) ارتباط منفی و معنی‌داری وجود دارد (01/0P<). نتایج معادلات ساختاری نشان داد که بیشترین میزان اثر مربوط به ارتباط اعتیاد به کار و کیفیت زندگی کاری کارکنان بود (52 درصد). کیفیت زندگی کاری نیز با 15 درصد بر سلامت عمومی کارکنان تأثیر داشت. اعتیاد به کار می‌تواند بر کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی کارکنان تأثیر منفی بگذارد لذا مدیران با می‌توانند با شناسائی کارکنان معتاد به‌کار، برنامه‌های متنوعی برای توسعه کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی آنها فراهم آورند چرا که ارتقای کیفیت زندگی کاری و افزایش سلامت عمومی باعث حضور مستمر کارکنان شده و در نتیجه باعث بهره‌وری بیشتر کارکنان می‌گردد.

چکیده انگلیسی:

The sole distinction between active and busy people and those who practice work holism is how they organize their lives and jobs. The purpose of this study was to investigate how the quality of work life affected the general health aspects in the personnel at the Khoy branch of Islamic Azad University. It uses a descriptive-analytical research methodology. 225 people were chosen through the census method. The data were gathered using the work holism of Spence and Robbins (1992), Walton's quality of work life (1973), and the General Health Questionnaire (1996), and their reliability was determined using Cronbach's alpha. The data was analyzed using the Pearson correlation coefficient and structural equations. The Pearson coefficient results revealed a strong negative association between work holism and overall health (r=-0.51) as well as between work holism and quality of work life (r=-0.49). According to the results of the structural equations, the relationship between work-life balance and employee QWL had the greatest impact (52%) and had a 15% impact on employees' general health. Work holism can have a negative impact on an employee's general health and quality of work life. Managers can identify these workers and offer them a variety of programs to improve their general health and QWL because bettering public health and the quality of work life encourages continuous employee presence, which in turn increases productivity.