زبان و واژگان شاعر
محورهای موضوعی : اسطوره
عباس باقی نژاد
1
(عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد ارومیه)
کلید واژه: شعر, زبان, تخیل, کلمه, بسامد,
چکیده مقاله :
هر شعری، پیش و پس از سروده شدن، با زبان و واژه‌ها سروکار دارد. فکر، تخیل و به طور کلی ماهیت هر شعری، در چارچوبِ نظام زبانی و دایرة واژگانی شاعر شکل می‌گیرد. به تدریج، سنت‌ها و عادات، هر گروه از کلمات را در حوزة معنایی و سبکی خاص جای می‌دهد. شاعران بزرگ، همواره توانسته‌اند حدودِ عادات واژگانی را شکسته و خود روش‌های تازه‌ای را در این زمینه پدید آورند. معانی و مضامین گوناگون هر شاعری، با تعدادِ معین و معدودی از واژه‌ها آفریده می‌شود. هر شاعری، به گروهی از کلمات وابستگی عاطفی و روانی دارد. کلماتِ کلیدی و مکرر شاعر یا واژه‌هایی که در شعر وی بسامد بالا دارند، با دنیای ذهنی و نگرش شاعرانة وی پیوندی عاطفی یافته‌اند. به همین دلیل، از ظرفیت و قوت زیادی برخوردار گشته و بار بیشترین معانی و صور خیالی شاعر را به دوش می‌کشند.
A poet composes a poem by putting thoughts and words in a pleasant order. Based on their culture and tradition, poets use specific words and phrases, and employ different styles of poetry. Great poets, however, have always been able to break the common rules by using their poetic license. This article, thus, strives to present a clear cut understanding of the language of the great poets.
_||_