فن آوری اطلاعات، رویکرد از سازمان های سنتی به سازمان های یادگیرنده

محورهای موضوعی : آینده پژوهی

غلامرضا اصیلی ¹ , محمد مهدی رشیدی ² , سیدمحمد فرهادی ³

1 - ندارد
2 - ندارد
3 - ندارد

تاریخ دریافت : 1393/11/06 تاریخ پذیرش : 1393/11/06 تاریخ انتشار : 1382/09/01

کلید واژه: سازمان یادگیرنده, تکنولوژی اطلاعات, آموختن, خود فراگیری, مدیریت دانش, آموزش های مجازی,

چکیده مقاله :

فن آوری اطلاعات به فرآیند تولید، پردازش، انتقال،حفاظت و در نهایت کاربرد همگانی و مفید اطلاعات با بهره گیری از فن آوری اطلاق می گردد. فن آوری اطلاعات و ره آوردهای آن در قرن اخیر مانند شبکه جهانی،کامپیوتر، اینترنت و .... و تأثیرات عمده ای در ایجاد تغییرات اساسی در جهان داشته و رقابت پذیری بیشتر سازمان ها و در نتیجه توسعه شگرف جامعه بشری از طریق کاربرد این فن آوری حادث گردیده است، که از جمله می توان به سازمان های مجازی اشاره نمود. رویکرد سازمان های مجازی به عنوان سازمان های پویا و ضرورت حفظ و بقا در جهان امروز نیازمند انبایش و کاربرد وسیع و گسترده دانش می باشد. در همین راستا تغییر شکل از آموزش های متداول به آموزش های غیر رسمی با به کارگیری ره آورد فن آوری اطلاعات به ویژه اینترنت، وسایل چند رسانه ای و .... و تقویت خود فراگیری و مدیریت دانش از طریق توسعه آموزش های مجازی امکان پذیر گشته و پاسخگویی به تغییرات سریع و رقابت پذیری خود باعث تغییر در تئوری های موجود یادگیری یعنی فراگیرمحوری به جای معلم محوری و مشارکت همگانی در دانش، تقویت فراگیری، انگیزش بیشتر و ....شده که به قول سنگه و دیگران(1990) منجر به بروز پدیده سازمان های یادگیرنده است. سازمان یادگیرنده سازمانی است که کلیه کارکنان آن به صورت فردی، جمعی و به طور مستمر افزایش سطح دانش و معلومات تلاش می نمایند. در سازمان های یادگیرنده سازمانی است که کلیه کارکنان آن به صورت فردی، جمعی و به طور مستمر جهت افزایش سطح دانش و معلومات تلاش می نمایند. در سازمان های امروزی یادگیری افزایش و کیفیت عملکرد و بهبود فعالیت ها، از طریق آموختن مستمر از تجارب فردی و گروهی به روش حل مسئله ، ازمایش و انتقال دانش به طور سریع و مؤثر در تمامی سطوح سازمانی میسر می گردد، به نحوی که آموختن شیوه کار به طورجدی تقویت شده و از طرف دیگر رضایت فرد را به همراه دارد. ریچارد کارش (2001) تبدیل یک سازمان سنتی به یک سازمان یادگیرنده را با تقویت و یکپارچگی سه محور اصلی (که از ره آوردهای تکنولوژی اطلاعات هستند) امکان پذیر می داند: 1- آموزش مجازی 2- خود فراگیری و 3- مدیریت دانش، که در این مقاله به تعریف و تبیین هر یک و نیز کاربردهای آن در ایران به جهت داشتن یک سازمان یادگیرنده پرداخته خواهد شد.

چکیده انگلیسی:

Organization The  ready  availability  of  information  technology  and  its  inherent : web , network , E-maile ….. is seen  as  accelerating  the  virtuality  of  work. This reflects   in   radical   changes   in   the   organization . However , the  dynamics  of  the  changes , in whatever  form , demand appropriate  ways  of  disseminating  and  assimilating  knowledge . This   not   only   suggests  more  flexible  technologies  such  as  multimedia , but  transformation  of  organization  into  what  Senge (1990)  and  others  refer  to  as  the  learning  organizations. Such a  transformation  provides  a synthesis  of  formal  and  informal  acquiring  knowledge  a  learning  organization  is  one  in  which  people  at  all  levels , individually  and  collectively  are  continually  increasing  their  capacity  to  produce  results  they  really  care  about. Because  the  level  of  performance  and  improvement  needs  lots  of  learning  and  learning  to do  is  enourmously  rewarding  and  personally  satisfying. Karash (2001) says : having  a  learning  organization  needed  the  integration  of  three  essential  elements : “Knowledge  Management” ,  Virtual  Learning”  and  sehf  Directed  learning , which  we  try  to  define  and  clarify  each  and  their  application  in  Iran.