تبیین عوامل فرهنگی - مدیریتی موثر بر افزایش جرائم اجتماعی حاصل از توسعه فیزیکی-کالبدی شهر تهران (مورد مطالعه: منطقه 19 شهر تهران)

محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

مهدی مختارپور ¹ , علی منطقی فسایی ²

1 - دکتری جامعه شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تهران، ایران
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد جمعیت شناسی، واحد الکترونیکی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1397/06/06 تاریخ پذیرش : 1397/06/06 تاریخ انتشار : 1397/06/01

کلید واژه: جرائم اجتماعی, توسعه فیزیکی-کالبدی, خلاقیت فرهنگی, مدیریت اجتماعی, مدیریت اقتصادی, شهر تهران, عوامل فرهنگی,

چکیده مقاله :

امروزه موضوع امنیت شهری، یکی از مسائل مهم در شهرها می باشد. عوامل متعددی در ایجاد شهر امن موثر می باشند. یک عامل موثر در امنیت شهری، پیشگیری از جرم و ناهنجاری اجتماعی است. با توجه به مطالعات صورت گرفته، عوامل اجتماعی مانند فقر، بیکاری، ناهماهنگی اجتماعی، میزان بالای جمعیت جوان باعث ایجاد محیطی مستعد و در معرض جرم و ناهنجاری رفتاری می شود، اما فاکتورهای اجتماعی تنها عوامل و جنبه های تعیین کننده جرائم و ناهنجاری های اجتماعی نیستند، طرح و کالبد فیزیکی فضا، نقش مهمی در توسعه یا پیشگیری از جرم و ناهنجاری دارد. لذا هدف اصلی این مقاله تبیین عوامل فرهنگی - مدیریتی موثر بر افزایش جرائم اجتماعی حاصل از توسعه فیزیکی-کالبدی منطقه 19 شهر شهر تهران است. ابزاری که در این پژوهش، با آن به سنجش و اندازه‌گیری صفات و ویژگیهای مورد نظر پرداخته‌ایم، پرسشنامه است که توسط شهروندان که از طریق نمونه‌گیری انتخاب ‌شدند، پاسخ داده شده است. جامعه آماری این تحقیق شهروندان منطقه 19 در نظر گرفته شده که برابر 244350 نفر می باشد که طبق فرمول کوکران، تعداد نمونه‌های لازم برای انجام این طرح 384 نفر بوده است. یافته ها نشان می دهند که رابطه معنی داری بین دو متغیر خلاقیت فرهنگی و میزان رخداد جرائم اجتماعی وجود دارد و با افزایش خلاقیت فرهنگی میزان میزان رخداد جرائم اجتماعی کاهش می یابد. رابطه معنی داری بین دو متغیر عملکرد فرهنگی و میزان رخداد جرائم اجتماعی وجود دارد و با افزایش عملکرد فرهنگی میزان میزان رخداد جرائم اجتماعی کاهش می یابد. رابطه معنی داری بین دو متغیر آزادی فرهنگی و میزان رخداد جرائم اجتماعی وجود دارد و با افزایش آزادی فرهنگی میزان میزان رخداد جرائم اجتماعی کاهش می یابد. رابطه معنی داری بین دو متغیر سبک مدیریت اجتماعی و میزان رخداد جرائم اجتماعی وجود دارد و با با بهبود سبک مدیریت اجتماعی میزان رخداد جرائم اجتماعی کاهش می یابد و همچنین رابطه معنی داری بین دو متغیر سبک مدیریت اقتصادی و میزان رخداد جرائم اجتماعی وجود دارد و با بهبود سبک مدیریت اقتصادی میزان رخداد جرائم اجتماعی کاهش می یابد.

چکیده انگلیسی:

Today, the issue of urban security is one of the most important issues in the cities. Several factors are effective in creating a safe city. An effective factor in urban security is crime prevention and social maladministration. According to studies, social factors such as poverty, unemployment, social disparity, high rates of young people create a susceptible and prone to crime and behavioral abnormalities, but social factors are not the only determinants of social crime and social abnormalities. Physical design and physical structure play an important role in the development or prevention of crime and abnormalities. Therefore, the main objective of this paper is to explain the cultural-managerial factors affecting the increase of social crimes resulting from the physical-spacial development of the 19th district of Tehran. The tool used in this research to measure the characteristics is a questionnaire that has been answered by citizens selected through sampling. The statistical population of this study is citizens of the 19th area, which includes 244350 people. According to the Cochran formula, the number of samples needed for this project is 384. The findings show that there is a meaningful relationship between the two variables of cultural creativity and the rate of social crime, and with the increase of cultural creativity, the rate of social crime rate decreases. There is a meaningful relationship between the two variables of cultural performance and the incidence of social crime, and with the increase in cultural performance, the rate of social crime rate decreases. There is a meaningful relationship between the two variables of cultural freedom and the incidence of social crime, and with the increase of cultural freedom, the rate of incidence of social crimes decreases. There is a significant relationship between the two variables of social management style and the incidence of social crimes and with the improvement of social management style, the rate of social crimes is decreasing and there is also a significant relationship between the two variables of economic management style and the rate of social crime, and with Improving the economic management style reduces the incidence of social crimes.

منابع و مأخذ:

1. بمانیان، محمدرضا. هادی محمودی نژاد. پدیدارشناسی محیط شهری: تاملی در ارتقای مفهوم فضا به مکان شهری. علوم و تکنولوژی محیط زیست. تهران: 1387.


2. بیکر، ترز ال، ترجمه نایبی، هوشنگ. 1381.نحوه‌ی انجام تحقیقات اجتماعی. تهران : نشرنی


3. پرهام، باقر. زندگی و شهر. نامه علوم اجتماعی. شماره 2. تهران: 1356 .


4. توسلی، غلامعباس. جامعه شناسی شهری. انتشارات دانشگاه پیان نور. تهران: 1374.


5. جیسون، سوزان، ویلسون، پل آر، (1390)، طراحی محیطی جرم ستیز (پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی)، ترجمه ی دکتر محسن کلانتری، ابوذر سلامی بیرامی ، تهران : دفتر تحقیقات پلیس پیشگیری ناجا.


6. حبیبی، سید محسن. طرح احیای بافت قدیم تهران. جهاد دانشگاهی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران. تهران: 1367.


7. دواس، دی ای د ِ . 1376. پیمایش در تحقیقات اجتماعی. ترجمۀ هوشنگ نائبی. تهران: نشرنی.


8. ربانی، رسول. جامعه شناسی شهری. انتشارات دانشگاه اصفهان. اصفهان: 1385.


9. رمی، ژان.  تاریخچه مختصری از جامعه شناسی شهری مکتب شیکاگو. ترجمه مینا مخبری. نشر ایران. تهران: 1358.


10. رهنما، دکتر محمد رحیم. غلامرضا عباس زادگان. طرح های تفضیلی شهر. سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی. مشهد: 1387.


11. رهنمایی، محمدتقی. تحلیل نقش مهاجرت در زمینه سازی برای پیدایش آسیب های اجتماعی شهرنشینی شتابان در ایران. فصل نامه علمی پژوهشی جغرافیای انسانی. سال سوم. زمستان: 1389.


12. زیاری، دکتر اسفندیار. مدیریت بحران. شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران. گچساران: 1389.


13. شکویی، حسین. دیدگاه های نو در جغرافیای شهری. انتشارات سمت. تهران: 1373.


14. شیعه، اسماعیل. مقدمه‌ای بر برنامه ریزی شهری. انتشارات دانشگاه علوم صنعت. تهران: 1370.


15. فرید، یداله. جغرافیا و شهر شناسی. انتشارات دانشگاه تبریز. تبریز: 1373.


16. لینچ، کویین. سیمای شهر. ترجمه منوچهر مزینی. انتشارات دانشگاه تهران. تهران: 1381.


17. مایک، ساوج و وارد، آلن. جامعه شناسی شهری. ترجمه ابوالقاسم پوررضا.  انتشارات سمت. تهران: 1387.


18. محسنی، رضاعلی. اولویت بندی آسیب‌ها و مسائل شهری در ایران: مطالعه موردی شهر گرگان.


19. مدنی پور، علی. تهران ظهور یک کلانشهر. انتشارات سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران. تهران: 1381.


20. منصورفر،کریم . 1382. روش‌های آماری، تهران: دانشگاه تهران


21. میرمقتدایی، مهتا. ژاله طالبی. هویت کالبدی: مطالعه موردی شهر تهران. نشر زارت مسکن و شهرسازی، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن. تهران: 1385.


22. وبر، ماکس. شهر در گذر زمان. ترجمه شیوا کاویانی. انتشارات شرکت سهامی انتشار. تهران: 1375.


23.  Blachin. Urban land economic. 1988. Blachin. Urban land economic. 1988.


24. Dikinson. City & region. London 1964.


25. Bergel. Urban sociology. McGraw-Hill Book Company. 1995.


26. Davis, J. E., 1991, Contested Ground: Collective Action and the Urban Neighborhood. Ithaca, NY: Cornell University Press


27. Chorely. Socio economic models in geography. London: 1967.


28. Hudson.    A geography of settlement. London: 1972.


29. Murphy. The spatial Expression of urban growth. 1996.