شناسایی مولفهها و شاخصهای الگوی ارتقاء توسعه اجتماعی با رویکرد روابط عمومی و اعتبار سنجی الگو در شرکتهای صنعتی شهرستان اشتهارد
محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایران
زهره غضنفری
1
,
معصومه رشاد
2
,
رزیتا سپهرنیا
3
1 - دانشجوی دکتری جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران.
2 - استاد یار گروه جامعه شناسی ،دانشکده روانشناسی وعلوم اجتماعی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن ،روابط بین الملل ،رودهن ،ایران
3 - دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
کلید واژه: ارتقاء توسعه اجتماعی, روابط عمومی, شرکتهای صنعتی,
چکیده مقاله :
بيتوجهي به مساله توسعه اجتماعي به تضعيف بنيانهای اجتماعي، درهمشدگي و افزايش آسيبهای اجتماعي ميانجامد و منجر به وادادگي اجتماعي شده و ساختارهای بومي را از هم ميگسلد. هدف پژوهش شناسایی مولفهها و شاخصهای الگوی ارتقاء توسعه اجتماعی با رویکرد روابط عمومی و اعتبارسنجی الگو در شرکتهای صنعتی شهرستان اشتهارد میباشد. پژوهش از نوع آمیخته (کیفی-کمی) بوده و جهت تحلیل دادهها از روش کدگذاری و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نمونه آماری بخش کیفی 10 خبره توسعه اجتماعی و روابط عمومی بوده و در بخش کمی کارکنان و مدیران صنایع و مشاوران 800 شرکت فعال در شرکتهای صنعتی شهرستان اشتهارد بوده که 280 نفر به صورت تصادفی ساده تعیین شدند. گردآوری دادهها توسط ابزار مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته انجام شده و روایی محتوا توسط روش دلفی خبرگان و روایی سازه توسط تحلیل عاملی تاییدی و پایایی با ضریب آلفای کرونباخ 0.97 و پایایی ترکیبی 0.75 تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها در قسمت کیفی از کدگذاری باز، محوری و انتخابی و در بخش کمی از مدلیابیمعادلاتساختاری جهت تحلیل مسیر و اعتبار سنجی الگو با نرمافزار smart pls انجام شد. نتایج نشان داد در این الگو، 5 مؤلفه ارتقا توسعه اجتماعی (زمینه سازی بروز عدالت، امنیت بخشی، بروز اخلاق اجتماعی، شکلگیری رفاه اجتماعی، 5-شکلگیری سرمایه اجتماعی ) و 20شاخص به تأیید نهایی خبرگان رسیده است. حوزه روابط عمومی با ضریب 65 درصد تاثیر معناداری بر ارتقا توسعه اجتماعی دارد. در اثرگذاری به ترتیب اولویت: نیازسنجی؛ شفافسازی؛ اطلاعرسانی؛ آگاهیبخشی و توانمندسازی اثرگذار میباشند.
Ignoring the issue of social development leads to the weakening of social foundations, confusion and increase in social damages, and leads to social alienation and destroys native structures. The aim of the research is to identify the components and indicators of the social development promotion model with the public relations approach and validation of the model in the industrial companies of Eshtehard city. The research is of mixed type (qualitative-quantitative) and coding method and structural equation modeling were used to analyze the data. The statistical sample of the qualitative section was 10 experts in social development and public relations, and in the quantitative section, there were 800 employees and industrial managers and consultants of the industrial companies of Eshtehard city, of which 280 people were determined by simple random sampling. The data collection tool was an interview and a researcher-made questionnaire, which content validity was confirmed by experts' opinion by Delphi method and construct validity was confirmed by confirmatory factor analysis, as well as reliability with Cronbach's alpha coefficient of 0.97 and composite reliability of 0.75. In order to analyze the data in the qualitative part, open, axial and selective coding was used, and in the quantitative part, structural equation modeling was used to analyze the path and validate the model in smart pls software. The results showed that in this model, 5 consensual development promotion components (contextualization of justice, security, social ethics, formation of social welfare, 5-formation of social capital) and 20 indicators have reached the final approval of experts. The field of public relations has a significant effect on the promotion of social development with a coefficient of 65%. In effect in order of priority: needs assessment; clarification; Notices; Awareness and empowerment are effective.
1- آذربخش، سیدعلی محمد تهران. درآمدی بر نقش رسانه ها. تهران، مرکز پژوهشهای اسلامی، 1393.
2- آزاد ارمکی، تقی، مبارکی، مهدی، شهبازی، زهره، (1392). " بررسی و شناسایی شاخص های کاربردی توسعه اجتماعی، (با استفاده از کنیک دلفی)، فصلنامه مطالعات توسعه اجتماعی فرهنگی، سال اول، شماره اول، صص8-28.
3- اسکندری، یونس؛ معمارزاده، غلامرضا؛ جعفری، مصطفی؛ حمیدی، ناصر. (1400). طراحی و اعتبارسنجی الگوی توسعه اجتماعی با رویکرد آمیخته (مطالعه موردی: محلههای شهر زنجان). مطالعات جامعه شناختی شهری، سال 11، شماره 38.
4- الوانی، مهدی، معمارزاده، غلامرضا، (1396) اداره عمومی تطبیقی فرل هدی، مدیریت تطبیقی، چاپ نهم، تهران، اندیشههای گوهر بار.
5- ایزدپرست، لیلا؛ اسماعیلی، محمدرضا؛ منوچهری، جاسم. (1398). تاثیر تبلیغات بر رفتار مصرفکنندگان کتابهاي ورزشی از طریق روابط عمومی و فروش شخصی. مطالعات مدیریت ورزشی، دوره 11، شماره 56، 78-63.
6- پرروزن، ادریس، کرکه ابادی، زینب، ارغان، عباس، (1395)" تحلیل اثرات شاخص های توسعه پایداری در توسعه گونههای بافت محلات شهری مهاباد" فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست ایران، دوره 18، شماره4، صص36-47.
7- پور خباز، حمید رضا، اقدر، حسین، توکلی، مرتضی، (1398)،" پیش بینی روند تغییرات کاربری اراضی شهرستان بهبهان سالهای 1392 تا 1406 "، دوره19، شماره 65، صص37-56.
8- پيران، پرویز. (1399). سياست اجتماعي، توسعه اجتماعي و ضرورت آن درايران، فصلنامه رفاه اجتماعي، 3(10)، 154-121.
9- ثلاثی، محسن، (1395) زندگی و اندیشه بزرگان جامعه شناسی، (لوئیس آلفرد کوزر) تهران، انتشارات غلمی، صص50-630.
10- خدابخش، رضا، نوابخش، مهرداد، کلدی، علیرضا، سوادیان، پروین. (1402). تحلیل جامعه شناختی عوامل موثر بر تحقق برنامههای پنجساله ششم توسعه در حوزه نهاد خانواده. مطالعات توسعه اجتماعی ایران، 15(59)، 7-21.
doi: 10.30495/jisds.2022.64188.11638
11- رضائیان ، علی(1383) مبانی سازمان ومديريت.تهران:سازمان مطالعه و تدوين کتب دانشگاهی سمت.
12- رسولی، محمدرضا و هدایتی، محمدرضا. (1396)، " نقش خلاقیت و عوامل مؤثر بر آن در کارایی روابط عمومی سازمان تأمین اجتماعی"، ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 7(2)، 217-242.
13- زاهدی، محمدجواد؛ نوایی لواسانی، محمود. (1395). ارزيابي برنامههای توسعه جمهوری اسلامي ايران، 5(1)، 78-43.
14- دانش مهر، حسین؛ قادرزاده، امید؛ شریفی، فاطمه. (1397). بررسی رابطه رسانه های جمعی بر توسعه اجتماعی(مطالعه موردی: جوانان شهر اسلام آباد غرب). دوفصلنامه جامعه شناسی اقتصادی و توسعه، سال 7، شماره 1، 96-57.
15- ساعدی، طاهره،(1392)، " کاربردهای شبکه های اجتماعی مجازی در توسعة فعالیت روابط عمومی سازمان صدا و سیما (از دید استادان ارتباطات دانشگاههای تهران " ، رسانه، 24(2)، 119-152.
16- سپنجی، امیرعبدالرضا؛ عسکرنیا، سارا. (1398). اخلاق حرفهاي در حوزه روابط عمومي و عملكردهاي آن. رسانه و فرهنگ، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، دوفصلنامه علمی، مقاله علمی پژوهشی، سال 9، شماره 1، 125-109.
17- شکویی، حسین ؛ موسی کاظمی؛(1382)، سنجش پایداری اجتماعی توسعه شهر قم، پژوهش های جغرافیایی، شماره43، صص:27-42.
18- شهبازی، زهره؛ مبارکی، مهدی. (1400). بررسی وضعیت شاخصهای توسعه اجتماعی در استان مرکزی. دوفصلنامه جامعه شناسي اقتصادي و توسعه، سال 10، شماره 2، 258-227.
19- ظهرانی ازبری، زهره؛ تاج، شهره؛ برنا، رضا. (1400). تاثیرات فناوری اطلاعات و ارتباطات بر توسعه اجتماعی نواحی روستایی با ارایه الگو (مطالعه موردی: بخش رودبار قصران). فصلنامه علمی – پژوهشی جغرافیا و برنامهریزی منطقهای، سال 11، شماره 2، 294-281.
20- عرب، حسین؛ متانی، مهرداد؛ طبری، مجتبی؛ فلاح، علی. (1399). طراحی مدل عملکرد بهینه روابط عمومی شرکت گاز با تأکید بر رسانه ها (مطالعه موردی: شرکت گاز استان مازندران). نشریه رسانه، دوره 32، شماره 4، 202-179.
21- عزیزیان، محمد؛ مزیدی شرف آبادی، علی محمد؛ اسلامی، حسین. (1399). ارائه الگوی روابط عمومی متروی شهر تهران با تأکید بر رسانههای اجتماعی. مدیریت سازمان های دولتی، دوره 9، شماره 1.
22- فاضلی، محمد، (1389)، ضرورت گسترش انواع سبک زندگی در رسانه ملی، مطالعات سبک زندگی، شماره3، صص: 145-154.
23- کلانتری، عبدالحسین. (1394). توسعه اجتماعي، چشم انداز جهاني ايران، تهران: دانشگاه تهران.
24- لطفی، صدیقه، منوچهر میاندواب، ایوب، آهار حسن، (1392) " شهر و عدالت اجتماعی، تحلیلی بر نابرابری های محله ای( مورد: محلات مراغه)، مجله تحقیقات جغرافیایی، دوره 28، شماره 2(پیاپی109) صص69-92.
25- محمدی، احمد؛ زمانی، سمیه؛ دلاوری، ابوالفضل؛ (1398)، رابطه فضای اجتماعی و عملکرد پارلمان (1359-1395)، جامعه شناسی سیاسی ایران، شماره6، صص:129-166.
26- مک فارلند، رابرت و دیگران. (1387). نظریه جامع توسعه اجتماعی، جمعی از مترجمان، نشر پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
27- ملکی، سعید، زراعی، جواد،زادولی خواجه، شاهرخ (1397) "ارزیابی شاخصهای حکمروایی مطلوب شهری با رویکرد مدیریت محله محور (مورد شناسی: محلات شهر همدان) فصل نامه جغرافیا و آمایش شهری- منطقه ای سال هشتم، شماره 29.
28- نداف، مهدی؛ درزیان عزیزی، عبدالهادی؛ مسعودی، زینب. (1395). بررسی نقش رفتارهاي روابط عمومی در عملکرد روابط عمومی و اعتماد اجتماعی (مورد مطالعه: بانک های استان خوزستان). فصلنامه توسعه اجتماعی (توسعه انسانی سابق)، دوره 11، شماره 2، 222-199.
29- نیرومند، لیلا (1392)،" بررسی رابطه بین اطلاع رسانی به موقع روابط عمومیها و رضایت کارکنان (مورد مطالعه: کلیه واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی واقع در استان تهران)"، مطالعات رسانهای، 8(21)، صص:69-78.
30- والزر، مايكل. (1389)، حوزه های عدالت، ترجمه: صالح نجفی، تهران: نشر ثالث.
1- Al-Badi, A., Tarhini, A., & Al-Bolushi, H. (2020). "Adoption of Social Media for Public Relations Professionals in Oman". In ICT for an Inclusive World (pp. 229-247). Springer, Cham.
2- Burke, R. R. (2002). Technology and the customer interface: what consumers want in the physical and virtual store. Journal of the academy of Marketing Science, 30(4), 411-432.
3- Cutlip, Scott. 2020. The Unseen Power: Public Relations: A History (Routledge Communication Series). London: Routledge.
4- Gesualdi, M. (2019). Revisiting the relationship between public relations and marketing: Encroachment and social media. Public Relations Review, 45(2), 372-382.
5- Habermas, J. (1991). The structural transformation of the public sphere: An inquiry into a category of bourgeois society. MIT press.
6- Harlow, S., Brown, D. K., Salaverría, R., & García-Perdomo, V. (2020). Is the whole world watching? Building a typology of protest coverage on social media from around the world. Journalism Studies, 21(11), 1590-1608.
7- Hurst, B., & Johnston, K. A. (2021). The social imperative in public relations: Utilities of social impact, social license and engagement. Public Relations Review, 47(2), 102039.
8- Joshi, B. (2022). Building “foundational” linkages between development communication and public relations: A collaborative communication approach to development. Public Relations Review, 48(1), 102140.
9- Kreye, M. E., & Perunovic, Z. (2020). "Performance in publicly funded innovation networks (PFINs): The role of inter-organisational relationships". Industrial Marketing Management, 86, 201-211.
10- Luttrell. Regina. 2018. Public Relations Campaigns: An Integrated Approach. London: SAGE.
11- Moran, R. (1982). Formulae for determination of chlorophyllous pigments extracted with N, N-dimethylformamide. Plant physiology, 69(6), 1376-1381.
12- Qin, Y., & Men, L. R. (2019). Exploring negative peer communication of companies on social media and its impact on organization-public relationships. Public Relations Review, 45(4), 101795.
13- Sutherland, K., Freberg, K., Driver, C., & Khattab, U. (2020). Public relations and customer service: Employer perspectives of social media proficiency. Public Relations Review, 46(4), 101954.
14- Teruggi, Janis. 2018. Introduction to Strategic Public Relations: Digital, Global, and Socially Responsible Communication. London: SAGE.
15- Yudarwati, G. A., & Gregory, A. (2022). Improving government communication and empowering rural communities: Combining public relations and development communication approaches. Public Relations Review, 48(3), 102200.