اثر بخشی ایماگو درمانی بر نردبان ناکامی در افراد درگیر طلاق عاطفی

محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

مهسا حاجی آقا بزرگی ¹ (دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران)
حمیدرضا وطن خواه ² (استادیار گروه روانشناسی، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول))
آدیس کراسکیان ³ (استادیار گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران)
محمد رضا صیرفی ⁴ (استادیار گروه روانشناسی سلامت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران)
مهرداد ثابت ⁵ (استادیار گروه روانسنجی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)

تاریخ دریافت : 1401/01/09 تاریخ پذیرش : 1401/06/18 تاریخ انتشار : 1401/06/01

کلید واژه: دشواری در تنظیم هیجان, نردبان ناکامی, واژگان کلیدی: ایماگو درمانی, طلاق عاطفی,

چکیده مقاله :

در این تحقیق به مقایسه اثر بخشی ایماگو درمانی بر نردبان ناکامی افراد مبتلا به طلاق عاطفی مراجعه کننده به مراکزمشاوره شهر تهران پرداخته شده است. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری انجام شد. جامعه آماری کلیه زوجین درگیر طلاق عاطفی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1400-1399 بودند. روش نمونه گیری غیر احتمالی، و نمونه با توجه به نتیجه پرسشنامه ملاک انتخاب، و به دوگروه 15 نفری، کاملا تصادفی تقسیم شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات برگه اطلاعات جمعیت شناسی، مقیاس طلاق عاطفی گاتمن، پرسشنامه مقیاس "حافظه ناکامی های روزمره " (MFE) بود. به منظور تحلیل فرضیه ها از روش تحلیل کواریانس تک متغیره با اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که بین میانگین ناکامی در ایماگو درمانی با میانگین گروه کنترل در سطح p<0/01 تفاوت معنادار وجود داشت. رویکرد ایماگو درمانی در متغییر نردبان ناکامی اثربخش می باشد. نتایج در مرحله پیگیری پایدار بود. با توجه به نتایج کنونی می توان از رویکرد ایماگو درمانی برکاهش ناکامی در افراد درگیر طلاق عاطفی استفاده نمود.

چکیده انگلیسی:

AbstractObjective: In this study, the effectiveness imago therapy on the difficulty of regulating emotion and failure of everyday on people involved in emotional divorce referred to the clinical mahia west of Tehran has been investigated. Method: The present study was a quasi-experimental study conducted in three stages: pre-test, post-test and follow-up. The statistical population of all couples involved in emotional divorce referred to clinical mahia in the west of Tehran in 1400. Non-probability sampling method, and the sample were divided into 2 groups of 15, completely random, according to the results of the questionnaire. Data collection tools were demographic information sheet, Guttman Emotional Divorce Scale, Hotfield and Spritcher Passionate Love Scale. In order to analyze the hypotheses, multivariate analysis of covariance with repeated measures was used.Results: The results showed that there was a significant difference between the mean of failure of everyday in imago therapy with the mean of the control group at the level of p <0.01. The results were stable at the follow-up stage.Conclusion: According to the current results, imago therapy can be used to reduce the effect of failure of everyday in people involved in emotional divorce.