نقض آراء هیأت‌های تشخیص مطالبات سازمان تأمین اجتماعی از منظر رویه دیوان عدالت اداری در توسعه پایدار اجتماعی
محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایرانپرویز حاجی پور 1 , علی فقیه حبیبی 2 * , توکل حبیب زاده 3
1 - دانشجوی دوره دکتری حقوق عمومی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - دانشیار گروه حقوق، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - دانشیار و عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران
کلید واژه: مراجع شبه قضایی, هیأت‌های بدوی و تجدیدنظر, توسعه پایدار اجتماعی و نقض آراء ,
چکیده مقاله :
گسترش دامنه فعالیت دولتها، پیچیدگی امور اداری و فنی و تخصصی بودن بسیاری از وظایف سازمانها و نهادهای دولتی و عمومی وابسته به آنها، ضرورت سرعت و دقت در تصمیم گیریها و اقدامات واحدها و مأمورین دولتی از جمله دلائل ایجاد مراجع غیر قضایی در کنار مراجع عالی قضایی به معنای مراجع دادگستری وابسته به قوه قضائی میباشد. هرچند که در فرآیند تحول مراجع یاد شده دوری از اهداف اولیه مقنن وکاستیهای قابل توجه که تضییع حقوق شهروندان را در پی داشته قابل توجه به نظر میرسد. هیأت‌های بدوی و تجدیدنظر تشخیص مطالبات سازمان تأمین اجتماعی یکی از مراجع شبه قضایی است که در این نوشتار با نگاهی به ساختار و صلاحیت قانونی آن به آسیب شناسی آراء صادره و علل نقض آن خصوصاً عدم رعایت اصول دادرسی عادلانه به ویژه اصل مستدل و مستند بودن از سوی دیوان عدالت اداری پرداخته و نقش موثر آن در ساختارهای رشد- تکوین و توسعه اجتماعی مد نظر قرار خواهد گرفت.
The expansion of the scope of government activities, the complexity of administrative and technical affairs and the specialization of many of the tasks of government and public organizations and institutions affiliated with them, the need for speed and accuracy in decision-making and actions of government units and officials are among the reasons for the creation of non-judicial authorities alongside the higher judicial authorities, meaning judicial authorities affiliated with the judiciary. However, in the process of the development of the aforementioned authorities, the distance from the initial legislative goals and significant shortcomings that have resulted in the violation of citizens' rights seem to be significant. The preliminary and appeal boards for the determination of claims of the Social Security Organization are one of the quasi-judicial authorities. In this article, by looking at its structure and legal jurisdiction, the pathology of the decisions issued and the causes of its violations, especially the failure to observe the principles of fair trial, especially the principle of being reasoned and documented by the Administrative Court of Justice, will be considered, and its effective role in the structures of social growth, development and development will be considered.
منابع و مأخذ: 1. استوارسنگری، کورش (1395)، حقوق تأمین اجتماعی، چاپ پنجم، تهران: انتشارات میزان
2. اعتراض به آرای قطعی هیأت های تشخیص مطالبات سازمان تأمین اجتماعی و رویه قضایی دیوان عدالت اداری، معاونت حقوقی، پیشگیری و پژوهش دیوان عدالت اداری چاپ اول بهار 1402 روزنامه رسمی کشور
3. حسین آبادی، امیر (۱۳۸۴)، رویه قضایی در حقوق تأمین اجتماعی دیدگاه هایی در حقوق تأمین اجتماعی، چاپ اول تهران شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، صص ۲۲۳-۲۰۷
4. راهکارهای ارتقای رسیدگی عادلانه در مراجع اختصاصی غیرقضایی- پژوهشگاه قوه قضائیه سال 1397
5. عراقی، سید عرت الله(1384)حقوق تامین اجتماعی، حقوق کار و حقوق کار بین المللی، دیدگاههایی در حقوق تامین اجتماعی، چاپ اول، تهران شرکت انتشا رات علمی و فرهنگیٌ ، صفخه 32
6. معرفی مراجع شبه قضایی و علل عمده نقض آراء در شعب دیوان عدالت اداری معاونت حقوقی، پیشگیری و پژوهش دیوان عدالت اداری اسفند ماه 1398
7. موسوی، سید فضل الله (۱۳۸۴)، نظام تأمین اجتماعی از دیدگاه اسلام، دیدگاه هایی در حقوق تأمین اجتماعی، چاپ اول تهران شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، صص ٣٢٣-٢٢٤.
8. نعیمی، عمران(1393)حقوق تامین اجتماعی با تاکید بر حوزه بیمه ای، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها(سمت)
9. مطالعات توسعه اجتماعی ایران- سال ششم/ شماره سوم تابستان 1393 ص 50- نوابخش مهرداد.
پ) مقالات: 1. تاریخچه تأمین اجتماعی در ایران و جهان سایت ایران استخدام 02/10/1393 2. تاریخچه تأمین اجتماعی در ایران و جهان، روزنامه دنیای اقتصاد 29/05/1399